Η μάχη της Αράχωβας
Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΑΡΑΧΩΒΑΣ
(18-24 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1826)
Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ
Από
τις 18 έως τις 24 Νοεμβρίου του 1826 συντελέστηκε στην Αράχοβα ένα από
τα κορυφαία γεγονότα της Ελληνικής Παλιγγενεσίας. Ο "αετός της
Ρούμελης" στρατηγός Γεώργιος Καραϊσκάκης, επικεφαλής πολλών
εμπειροπόλεμων καπεταναίων και ανδρειωμένων αγωνιστών της
επαναστατημένης Ρούμελης κυρίως, αλλά και πολλών άλλων περιοχών της
Ελλάδας και με τη συνδρομή 300 περίπου Αραχοβιτών κατανίκησε και σχεδόν
εξολόθρευσε εκστρατευτικό σώμα 2.200 επίλεκτων Τουρκαλβανών, υπό την
αρχηγία του περιβόητου Μουσταφάμπεη Κιαφεζέζη.
Η περίλαμπρη νίκη, που αναπτέρωσε το ηθικό των Ελλήνων μετά την πτώση
του Μεσολογγίου και κράτησε αναμμένη τη δάδα της εθνεγερσίας στη
Ρούμελη, αποδόθηκε στη σωτήρια επέμβαση του υπέρτατου Στρατηλάτη Αγίου
Γεωργίου, που με τον άγριο Κατεβατό, την ξαφνική χιονοθύελλα και το
αναπάντεχο κρύο, συνέδραμε τους Έλληνες στη φονική καταδίωξη των
Τούρκων στις αφιλόξενες γι' αυτούς πλαγιές του Παρνασσού.
Τα ηρωικά γεγονότα εκείνων των ημερών έμειναν για πάντα ζωντανά στα
χείλη και στις καρδιές των Αραχωβιτών και συνδέθηκαν αδιάσπαστα με την
ολόθερμη πίστη στην προστασία του τόπου και των ανθρώπων από τον
Τροπαιοφόρο Άγιο. Έπειτα ενσωματώθηκαν στην υπάρχουσα από παλιά στην
Αράχοβα λαμπρή θρησκευτική γιορτή του Αγίου Γεωργίου, το ξακουστό
Πανηγυράκι, προσδίδοντάς της από τότε και έντονο εθνικό χαρακτήρα.
Νοέμβριος 1826
Γύρω
κι απέναντι απ την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου γίνεται η μεγάλη μάχη,
που χαρακτηρίστηκε σαν δεύτερη Επανάσταση της Ρούμελης. Για μια φορά
ακόμη πλούσια εξέχεε τη Χάρη του ο Τροπαιοφόρος Γεώργιος, οδηγώντας
στην κρίσιμη ώρα τούς Έλληνες.
Όντως,
η σημασία της μάχης εκείνης ήταν καθοριστική για την έκβαση της
Επανάστασης, που μετά την πτώση, του Μεσολογγίου «έπνεε τα λοίσθια» . Ο
Σουλτάνος εκμεταλλεύτηκε την πτώση του ηθικού των Ελλήνων και εξαπέλυσε
«φιρμάνι στους Ρωμηούς» να προσκυνήσουν, να παραδώσουν τα όπλα τους
και να πάρουν γενική αμνηστία.
Κρίσιμη
η στιγμή, στ' αλήθεια, για τους τυραννισμένους Ρωμηούς. Το μέγεθος του
κινδύνου μας δείχνει η επιστολή του Γ. Καραϊσκάκη προς τον πρωθυπουργό
Ανδρέα Ζαίμη: «Η Ελλάς προσκυνεί και πάσχισον δια την κοινήν σωτηρίαν».
Τα σχέδια των Τούρκων ήταν να πατάξουν τη Ρούμελη και να ολοκληρώσουν
ύστερα την κατάληψη της Πελοποννήσου. Ματαιώθηκαν όμως από το Γ.
Καραϊσκάκη, που διορίστηκε αρχιστράτηγος της Ρούμελης. Στην κρίσιμη ώρα
συγκέντρωσε τους θορυβημένους οπλαρχηγούς της Ρούμελης και κατέλαβε
την Αράχωβα. Έδωσε έτσι με τα όπλα την απάντηση στο φιρμάνι του
Σουλτάνου.
Στη μάχη της Αράχωβας βρέθηκαν αντιμέτωποι οι πιο έμπειροι αξιωματικοί
των Τούρκων και οι Έλληνες καπεταναίοι, που τους ένωσε και τους οδήγησε
στο θρίαμβο ο Γ. Καραϊσκάκης η εκπληκτική προσωπικότητα, η στρατηγική
μεγαλοφυία, που άλλαξε την πορεία της Εθνεγερσίας.