Η Αράχωβα διά χειρός Εtienne Rey (1843)
Δεσπόζει ψηλά ο ανακαινισμένος ναός του Αγίου Γεωργίου.
Μετά την απελευθέρωση της πατρίδας μας από τους Τούρκους και μόλις άρχισε το ελληνικό κράτος να κάνει τα πρώτα του βήματα στην παγκόσμια σκηνή, οι Αραχοβίτες, σίγουροι πια για το μέλλον τους και ευγνώμονες προς τον πολιούχο τους άγιο, για τη βοήθεια του στην εξολόθρευση των εχθρών κατά τη νικηφόρα μάχη της Αράχοβας το 1826 με τον Καραϊσκάκη, αποφάσισαν να πραγματοποιήσουν το τάμα τους.
Σκέφτηκαν και θέλησαν, όχι απλά να συντηρήσουν - επιδιορθώσουν τη μικρή εκκλησία τους που δέσποζε σε όλο το χωριό και ήταν αφιερωμένη στον Αϊ Γιώργη, αλλά να τη μεγαλώσουν, να την κάνουν λαμπρότερη και να της δώσουν καμπαναριό, ώστε να γίνει εφάμιλλη των Εισοδίων της Θεοτόκου που ήταν η Μητρόπολη του χωριού.
Σίγουρα, θα συμμετείχαν οι προύχοντες της Αράχοβας και θα βοήθησαν οι κάτοικοι, καθένας με τον τρόπο του και τις δυνάμεις του. Το πότε ακριβώς ξεκίνησε η υλοποίηση των εργασιών και ποιοι πρωτοστάτησαν ήταν μέχρι τώρα άγνωστο. Όμως, τύχη αγαθή, η συχνή ενασχόλησή μας με τον ημερήσιο ελληνικό τύπο του 19ουαιώνα, μας έδωσε ένα απροσδόκητο δώρο.