Ναός Απόλλωνος Δελφών και Σφίγγα της Αιγύπτου

Για όσους αρέσκονται

σε “παιχνίδια”  αριθμών

Ναός  Απόλλωνος Δελφών και

 Σφίγγα της Αιγύπτου

Μια ενδιαφέρουσα σχέση θέσης.

Εάν σταθούμε στο κέντρο του άδυτου του ναού του Απόλλωνα, στους Δελφούς, όπου στην αρχαιότητα η Πυθία εκστόμιζε τις προρρήσεις της,  και σκοπεύσουμε προς την κατεύθυνση του Βορρά^. στη συνέχεια σκοπεύσουμε προς την κατεύθυνση της κεφαλής της Σφίγγας, στην Γκίζα της Αιγύπτου, τότε η οριζόντια γωνία που σχηματίζεται είναι ω = 137^ο,47 περίπου^. και η μεταξύ των δυο αυτών σημείων απόσταση είναι S = 1.233,17 Km περίπου.

Τη δυνατότητα εκτέλεσης τέτοιου είδους μετρήσεων παρέχει το πρόγραμμα  Google Earth και, ως εκ τούτου, εύκολα μπορεί ο καθένας να διαπιστώσει τα ανωτέρω αριθμητικά μεγέθη.

Το σημαντικό είναι ότι η ευθεία που ενώνει τα παραπάνω δυο σπουδαία αρχαιολογικά σημεία, αφενός περνά πάνω από τη βάση της Σφίγγας των Ναξίων, η οποία βρίσκεται μπροστά από τον αναλημματικό τοίχο (με λίθους πολυγωνικής μορφής) που  στηρίζει το ναό του Απόλλωνα και, ουσιαστικά, ορίζει τον ευρύτερο περίβολο αυτού του ιερού, και αφετέρου “διατρυπά” την Πυραμίδα του Χέοπα (γνωστή και ως Μεγάλη πυραμίδα της Γκίζας), σχεδόν κατά τη διαγώνιο και μάλιστα σε τέτοια θέση, ώστε η προβολή της κορυφής τής εν λόγω πυραμίδας να μπορεί να θεωρηθεί ότι βρίσκεται πάνω στην υπόψη ευθεία(!)         

Υπάρχουν όμως και άλλα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία, και συγκεκριμένα:

i) Η παραπάνω αναφερθείσα γωνία ω(αζιμούθιο)  ουσιαστικά ταυτίζεται με τη γωνία των 137^ο,508 που προκύπτει, όταν διαιρέσουμε ολόκληρο τον κύκλο των 360^ο με βάση τη σχέση της χρυσής τομής. Τη γωνία αυτή των 137^ο,508 μπορούμε, κατά συνέπεια, να την ονομάσουμε “χρυσή γωνία”. Πράγματι, ισχύει η σχέση: [360^ο / (360^ο - 137^ο,508)] = [(360^ο - 137^ο,508) / 137^ο,508] = 1,618 = φ (λόγος χρυσής τομής).

Για την ακρίβεια, το αζιμούθιο των 137^ο,508 ορίζει κατεύθυνση που διέρχεται από την Κασταλία πηγή(!), η οποία, βεβαίως, σχετιζόταν στενά και άμεσα με την Πυθία και το μαντείο των Απόλλωνα. Μοιάζει, έτσι,  να υφίσταται ένα συμβολικό δίπολο, όπου από τη μια μεριά βρίσκεται το ξηρό καύμα της άγνοιας και αβεβαιότητας και από την άλλη το δροσερό νάμα της βαθιάς γνώσης.

Για την καλύτερη αντίληψη του πράγματος, ας έχουμε υπόψη μας ότι το αζιμούθιο των 137^ο αντιστοιχεί σε κατεύθυνση που διέρχεται από το νοτιοδυτικό άκρο της ακτής της πόλης της Ιτέας, ενώ το αζιμούθιο των 138^ο αντιστοιχεί σε κατεύθυνση που διέρχεται κοντά στο Κάτω Χάνι Ζεμενού.

ii) Εάν στην αλγεβρική παράσταση  [(1/φ)²⁰] * S  θέσουμε τις αντίστοιχες αριθμητικές τιμές προκύπτει [(1/1,618)²⁰] * 1.233,17km = 0,00006613473 * 1.233,17Km = 0,08155km = 81,55m. Το μέγεθος αυτό είναι της ιδίας τάξης με το μήκος του μνημείου της αιγυπτιακής Σφίγγας καθώς και με το μήκος του ναού του Απόλλωνα στους Δελφούς.

Πράγματι, η κατά μήκος έκταση του μνημείου της Σφίγγας (με τον περίβολό της) είναι 87m περίπου και το μήκος του αναλημματικού τοίχου (πολυγωνικής μορφής λίθων), που ουσιαστικά ορίζει τον περίβολο του ιερού του Απόλλωνα είναι 85m περίπου. Επομένως, έχουμε μια μέση απόκλιση: - 5,16%.

Αντιθέτως, το μέγεθος [(1/φ)¹⁹]*S μας οδηγεί σε μήκος [(1/φ)¹⁹] * 1.233,17km = 0,000107006 * 1.233,17Km = 0,13195km = 131,95m (δηλαδή μέση απόκλιση: + 53,43%) και το μέγεθος [(1/φ)²¹]*S μας οδηγεί σε μήκος [(1/φ)²¹]*1.233,17km=0,00004087436 * 1.233,17Km = 0,05040km = 50,40m (δηλαδή μέση απόκλιση: - 41,39%).

Στην παραπάνω αλγεβρική παράσταση φ είναι ο λόγος της χρυσής τομής (= 1,618) και ο εκθέτης είκοσι (20) έχει μια ιδιαίτερη και πολύ ενδιαφέρουσα μαθηματική ιδιότητα, που τον συνδέει με το λεγόμενο “αλγόριθμο του Θεού”, ο οποίος, ουσιαστικά, είναι  αλγόριθμος… ξεμπερδέματος”,  δεδομένου ότι παράγει μια λύση παζλ στον κλασικό κύβο Rubik (3x3x3).

Συγκεκριμένα, οι επιστήμονες στην περίπτωση του κλασικού κύβου Rubik, ο οποίος μπορεί να θεωρηθεί  ότι συμβολίζει τον τρισδιάστατο υλικό κόσμο που αντιλαμβανόμαστε, αφού εξέτασαν επισταμένως  όλες τις 43.252.003.274.489.856.000(!) θέσεις, τις οποίες μπορεί να πάρει ο εν λόγω κύβος, βρήκαν ότι οι λιγότερες δυνατές κινήσεις για τη λύση του ανέρχονται στον αριθμό είκοσι (20).  

Εξάλλου, και ο ναός του Απόλλωνα των Δελφών “ξεμπέρδεμα” πρόσφερε επί αιώνες  στον αρχαίο κόσμο^. “ξεμπέρδεμα” αναφορικά με τα μελλούμενα και τα  αινίγματα που έθετε το παζλ της ανθρώπινης ζωής, που αλληγορικά εξέφραζε η Σφίγγα - και τα οποία απασχολούσαν πιεστικά τους ανθρώπους της παλιάς εκείνης εποχής.

Μοιάζει, εν τέλει, η χωρική αλληλουχία των δύο αυτών σημαντικών θέσεων, που σημάδεψε την πρώιμη εποχή του ανθρώπινου πολιτισμού, ωσάν να είναι μια μυστική προτύπωση της προβολής του απολλώνιου φωτός πάνω στα σκοτάδια της Ανατολής. Προτύπωση δηλαδή των σημαντικών και ουσιαστικών απαντήσεων του ελληνικού πολιτισμού, με τον ορθό λόγο και το ελληνικό μέτρο, πάνω στα σημαντικά ερωτήματα της ζωής.  

Στάθης Ασημάκης