ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΤΙ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ;

Του Στέργιου Μπακολουκά

Η γωνιακή ισόγεια αίθουσα του διώροφου κτηρίου με τα ξύλινα πορτοπαράθυρα, λειτουργούσε πριν από αρκετά χρόνια ως καφενείο. Από τη μια μεριά βλέπει στη στενή τριγωνική πλατειούλα, ακριβώς απέναντι από τη μεγάλη πέτρινη βρύση του χωριού με τις δυο γούρνες, που τη λένε «Τομαρόβρυση» από τα ασκιά (τομάρια) που ξεπλένανε οι αγωγιάτες, μόλις   γυρίζανε στο χωριό από όλα τα μέρη της Ελλάδος, αφού είχαν ξεπουλήσει το νέκταρ τους(«μπρούσκο Αράχοβας»). 

Στο πίσω μέρος της, κολλητά με το κτήριο, κάθε άνοιξη ανθίζει ακόμα μεθυστικά μια εκατοχρονίτικη κουκ’ματσά (κουτσουπιά) παριστάνοντας το μοντέλο πασαρέλας και περιμένοντας φωτογράφιση από υποψιασμένους περαστικούς που δεν χάνουν την ευκαιρία, όταν στολισμένη με φανταχτερά ροζ  και μωβ  λουλούδια, που  ξεφυτρώνουν από παντού ακόμα και απ’ τον  κορμό της, κρατάει σκιερή τη γωνιά.

Απ’ την άλλη πλευρά το κτήριο φάτσα στον  κεντρικό δρόμο, με τη μόστρα του να αγναντεύει τα κόκκινα πέτρινα σκαλοπάτια του «Αγκάρσιου»(Εγκάρσιος- τα σκαλοπάτια προς τον Άϊ Γιώργη) που αρχίζουν, ακριβώς απέναντι, με ένα πλατύσκαλο και συνεχίζουν με  κοντά  διακόσα εξήντα πατήματα, για να καταλήξουν αποσταμένα στην κορφή μπροστά απ’ το προαύλιο του Άϊ Γιώργη.

Η ιστορία μιας καμπάνας

Όταν το καινούργιο κωδωνοστάσι της εκκλησίας του Άϊ Γιώργη ήταν, φαίνεται, έτοιμο^. θα έπρεπε να αποκτήσει και καμπάνα, αλλιώς ποιος ο σκοπός του και ποιο το νόημα. Έτσι, οι επίτροποι της εκκλησίας, φρονίμως ποιούντες, αποφάσισαν λίγο καιρό πριν το «πανηγυράκι» του 1904 να φτιάξουν τη μεγάλη καμπάνα του ναού, μήπως και πρόφταιναν να την έχουν έτοιμη για χρήση στην περιφορά της εικόνας του πολιούχου.   

Εξουσιοδότησαν λοιπόν δυο από αυτούς, το Γεώργιο Ξηρομερίτη και το Λουκά Κρίκο για τα  περαιτέρω.

Έτσι, την 1^η  Απριλίου 1904, οι παραπάνω βρέθηκαν στο συμβολαιογραφείο του Παναγή Μαυρίκα, στη Λαμία, μαζί με τον Λαμιώτη ορειχαλκοτεχνίτη - κωδωνοποιό Κωνσταντίνο Μαργιώτη και,παρουσία εγγυητή και των απαραίτητων μαρτύρων, συντάχθηκε το σχετικό συμφωνητικό, μπήκαν οι απαραίτητες υπογραφές, δόθηκε η προβλεπόμενη προκαταβολή και είχε πια μπει το νερό στο αυλάκι, για το νέο μεγάλο “κώδωνα” του Αϊ Γιώργη, μιλάμε, σύμφωνα πάντα με τη σύμβαση, για καμπάνα βάρους τουλάχιστον 300 οκάδων, που σημαίνει τουλάχιστον 300 x 1.282 = 384.600 γραμμαρίων = 384,6 κιλών.

1890:Παρ’ ολίγον φόνος για την κλοπή μιας… “Kαππότας”

Κακουργιοδικεῖον Ἀμφίσσης

Συνεδρίασις  τῇ  13η Ἀπριλίου

Σήμερον τὸ ἑδώλιον τοῦ κατηγορουμένου κατεῖχεν ὁ Ἀναστάσιος Καραποῦλος ἐτῶν 18 καὶ ποιμήν τὸ ἐπάγγελμα, γεννηθείς καὶ κατοικῶν ἐν Διστόμῳ τῆς Λεβαδείας, ἵνα δικασθῇ ὅτι τὴν 24ην Σεπτεμβρίου 1888 ἐν τῇ θέσει «Σπέντσο» τῆς Ἀραχώβης σκοπῶν ν’ ἀναιρέσῃ τὸν Κωνσταντῖνον Τιμ. Κέντρον ἀπεφάσισε καὶ πρὸς τοῦτο ἐπεχείρησεν ἐξωτερικήν πρᾶξιν περιέχουσαν ἀρχήν ἐκτελέσεως ἤτοι δι’ οὗ ἔφερε πυροβόλου ὅπλου πλήρους πυρίτιδος καὶ σφαιριδίων ἐπυροβόλησε κατ’ αὐτοῦ ἐξ ἐγγυτάτης ἀποστάσεως, ἀλλ’ ἐκ τύχης καὶ περιστατικῶν ἀνεξαρτήτων τῆς θελήσεώς του ἀπέτυχε τοῦ ἀνθρωποκτόνου σκοποῦ του, ἐπλήγωσεν ὅμως αὐτόν καιρίως εἰς τὸν τράχηλον.

Ανοιχτό γράμμα !

Χρίστος Ε. Μαυρόπουλος

Αγαπητέ Στάθη,

Εύχομαι ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ και μπόλικη πνευματική σοδειά!

Πήρα το βιβλίο σου…

Το πρώτο βιβλίο για φέτος…

Νωρίς, νωρίς !

‘Όμως, πότε; Που; Και πώς;

Το έθιμο του αμίλητου νερού της Πρωτοχρονιάς

Του Γιώργου Οικονόμου

Η Πρωτοχρονιά ανήκει, ως γνωστόν, στις γιορτές του Δωδεκαημέρου, μιας χρονικής περιόδου, με δεισιδαιμονίες και παλιά έθιμα, που αρχίζει την παραμονή των Χριστουγέννων και τελειώνει ανήμερα των Φώτων. 

Την περίοδο αυτή οι θρησκευτικές αντιλήψεις αναμειγνύονται με τις αρχέγονες δοξασίες και συγκροτούν το σύστημα της λαϊκής πίστης η οποία εκδηλώνεται με τη λαϊκή λατρεία. Η συνύπαρξη αυτή είναι απαραίτητη, καθώς οι άνθρωποι δεν είναι δυνατόν να ερμηνεύσουν με τον ίδιο τρόπο τα φαινόμενα και τα περιστατικά της ζωής τους σε σχέση με τη φύση που τους περιβάλλει.

Στα έθιμα της Πρωτοχρονιάς, μεγάλη σημασία έχει ο φόβος για το άγνωστο, καθώς και οι επιδιώξεις για την ευημερία και την καλοχρονιά όλων των ανθρώπων. Γι αυτό ακριβώς όλες οι προλήψεις έχουν μεταφερθεί στον ερχομό του καινούριου χρόνου που κύριο μέλημα είναι η ομαλή μετάβαση από το γνώριμο στο άγνωστο, μέσα από έθιμα της λαϊκής λατρείας τα οποία συνδυάζονται με τα προχριστιανικά δρώμενα και τελετουργίες.