ΤΟ ΜΑΡΙΚΑΚΙ

Χρίστος Ε. Μαυρόπουλος

Άκουγε ο Μάνθος

το Μαρικάκι να γλυκοτραγουδεί κι έλιωνε σαν το κερί !

Στου Στράτου την ταβέρνα, ότε που έφερνε «κομπανία».

Κάθε βαριογιορτή.

Μια αρμαθιά οργανοπαίχτες και κειό το σεβνταλούδικο το Μαρικάκι, που ράγιζε καρδιές με τη φωνή του.

Μια τσαπερδόνα όλο τερτίπια και στη φωνή αηδόνα !

Την άκουγε ο σερνικόκοσμος κι «αλλαξοπίστηζε», σαν τον καιρό στο πέλαγο.

Την άκουγε κι ο καψερός ο Μάνθος και μοσχοκάρφια κεντούσανε τα μέσα του.

Το ίδιο κι απόψε μόλις που γύρισ’ απ’ τη θάλασσα.

Είπενε να περάσει απ’ την ταβέρνα, έτσι για μια «οσμή», και στο κατόπι να πάγαινε για ύπνο, μια κι έπρεπε πουρνό-πουρνό το δίχτυ του να σηκώσει.

Ότε όμως που δρασκέλισε το κατώφλι και την αντίκρυσε απάνω στο σανίδι, στο φτενό φέγγος του μαγαζιού, στην αλεγκρία και στα νεραϊδοτσακίσματά της, έχασε το μπουσουλά του !

Τρυγώνα π’ αναπετάριζε τα φτεράκια της !

Κι είχενε πιάσει το βλογημένο θηλυκό κι ένα Σμυρνέϊκο χαβά, που λόξεψε ευτύς ο νούς του.

«Θα σπάσω κούπες, για τα λογάκια που’ πες…

Θα σπάσω και ποτηράκια, για τα πικρά λογάκια…»

Λωλάθηκε ο φτωχός ψαράς και στρώθηκε σε μια καρέκλα παραγγέλνοντας μισή οκά μπρούσκο, από κείνο, το δυνατό, τ’ Αραχωβίτικο που του διαγούμιζε γλυκά τα σωθικά !

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΑ ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ ΤΟΥ ALINARI, FRATELLI ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΕΛΦΟΥΣ

Portrait of a Greek man in traditional dress. Delphi, Greece

ΑΤΜΟΠΛΟΪΑ ΦΩΚΙΔΟΣ

ΤΟ ΜΕΓΑ ΔΙΔΑΓΜΑ ΤΟΥ ΗΝΙΟΧΟΥ

Η αρχαία οχύρωση στο Καστρούλι Ζεμενού

Οχύρωση - Καστρούλι Ζεμενού

 Στο στενό πέρασμα που σχηματίζουν τα βουνά Κίρφη και Παρνασσός και συγκεκριμένα στο ύψος του Ζεμενού σώζεται σε χαμηλό έξαρμα οχύρωση ελλειψοειδούς σχήματος.

  

 Η εποχή η οποία κατασκευάστηκε δεν είναι γνωστή μιας και δεν έχουν γίνει ανασκαφές στον χώρο και η κατάσταση των τειχών και η χρήση αργών ασβεστολίθων κυρίως μικρού και μεσαίου μεγέθους δεν διευκολύνουν στην εκτίμηση της χρονολόγησης.

  

 Οι διαστάσεις του κυρίως οχυρωμένου χώρου είναι Α-Δ 110 Χ Β-Ν 80 μ. με το μέγιστο πλάτος των τειχών να φτάνει τα 4 μ. και το σωζόμενο ύψος το 1 μ.

Τμήμα του τείχους ξεκινά από την ΝΔ πλευρά της οχύρωσης και φτάνει μέχρι τις ορεινές υπώρειες στα νότια, οριοθετώντας και προστατεύοντας έναν

Η ΚΟΙΛΑΔΑ ΤΟΥ ΠΛΕΙΣΤΟΥ

Η κοιλάδα του Πλειστού, από το βιβλίο GREECE του Christopher Wordsworth στο Λονδίνο το 1844.

ΔΕΛΦΙΚΕΣ ΕΟΡΤΕΣ 1927 : Η ΑΝΑΒΙΩΣΗ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ

Ο σκηνοθέτης ΤΑΚΗΣ ΜΟΥΖΕΝΙΔΗΣ και η χορογράφος ΚΟΥΛΑ ΠΡΑΤΣΙΚΑ, που συμμετείχαν στη θεατρική παράσταση «ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ» του ΑΙΣΧΥΛΟΥ το 1927, ξεδιπλώνουν τις αναμνήσεις τους και μιλούν για τις ενέργειες της ΕΥΑΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΥ, που θα πραγματοποιούσαν το όραμα του συντρόφου της ΑΓΓΕΛΟΥ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΥ. Σημαντικό μέρος τους αφιερώματος καλύπτεται από την προβολή αποσπασμάτων της ταινίας των αδελφών ΓΑΖΙΑΔΗ, στα οποία και προβάλλονται είτε στιγμιότυπα από τους Αγώνες στο Στάδιο των Δελφών, είτε στιγμές από τη θεατρική παράσταση. Ο ΘΑΝΟΣ ΒΕΛΟΥΔΙΟΣ, συνεργάτης των ΣΙΚΕΛΙΑΝΩΝ, δίνει πληροφορίες που αφορούν στην προετοιμασία του εγχειρήματος ενώ ο θεατρολόγος ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΠΑΘΗΣ παρουσιάζει την πλήρη ιδεολογική προσέγγιση με την οποία σχεδιάστηκε και παρουσιάστηκε το κείμενο του ΑΙΣΧΥΛΟΥ στους Δελφούς. Η ΚΟΥΛΑ ΠΡΑΤΣΙΚΑ, συναισθηματικά φορτισμένη, κλείνει το αφιέρωμα μιλώντας για το τέλος της ΕΥΑΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΥ.

                

ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΕΠΩΝΥΜΩΝ ΣΤΟΥΣ ΔΕΛΦΟΥΣ

Αναμνηστική φωτογραφία στο αρχαίο θέατρο των Δελφών, από την επίσκεψη του Βασιλικού ζεύγους Παύλου και Φρειδερίκης, τον Σεπτέμβριο του 1954, στους Δελφούς, μαζί με την βασίλισσα Juliana των Κάτω χωρών, την πρώην βασίλισσα  Marie Jose της Ιταλίας, τον πρίγκιπα Μιχαήλ της Ρουμανίας και τον πρώην Βασιλιά της Ιταλίας Umberto.

Το παρελθόν συναντά το παρόν: Στοιχειωμένες φωτογραφίες από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Το παρελθόν συναντά το παρόν: Στοιχειωμένες φωτογραφίες από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.   

 Έχουν περάσει πολλές δεκαετίες από τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και ο κόσμος έχει αλλάξει αρκετά από τότε. Ωστόσο ένας Ολλανδός ιστορικός και φωτογράφος επεδίωξε μία εντυπωσιακή συνάντηση του παρελθόντος με το παρόν, ενώνοντας τα τοπία του '40 με τα τοπία του σήμερα.

Ο Τζο Ξχεντβιχ Τέουσι δημιούργησε το πρότζεκτ «Φαντάσματα της Ιστορίας», στο οποίο έχει τοποθετήσει ψηφιοποιημένα αρνητικά ιστορικών φωτογραφιών του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στις ίδιες ακριβώς τοποθεσίες όπως είναι στη σημερινή τους μορφή.

Με το εντυπωσιακό αυτό εγχείρημα, όπως δήλωσε ο ίδιος, επιχειρεί να κάνει τους ανθρώπους να συνειδητοποιήσουν ότι η ιστορία βρίσκεται παντού γύρω μας κι ότι στα ίδια σημεία που δουλεύουμε, πάμε σχολείο, ή απλώς στεκόμαστε, κάποιοι κάποτε πολέμησαν και σκοτώθηκαν εκεί.

Συγκλονιστική είναι η φωτογραφία με τους κρατούμενους που βγαίνουν από το Άουσβιτς στην Πολωνία.

ΑΝΤΙΟ ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΑΝΤΡΕΑ

Χρίστος Ε. Μαυρόπουλος

Αναμετρώ και συλλογιέμαι τους ανθρώπους που περάσανε κι αγάλι-αγάλι γράψανε την ιστορία της ΑΡΑΧΩΒΑΣ, σα χρυσοφάδιαστο και ωραίο παραμύθι, πάνω στου Κόσμου το ατλάζι !

Εκείνους που κατά καιρούς υψώσανε φωνή, υψώσανε σπαθί, υψώσανε καλέμι και χαρτί και γράψανε στορήματα και ποιήματα, κουβέντες, κι έγνοιες της κάθε μέρας, που τώρα τις συλλογιέμαι, τις διαβάζω στην καθιστάρική μου τη ζωή και μελετάω τα περασμένα.

Και χαίρομαι γι’ αυτό Φίλε μου.

Χαίρομαι που το φεγγί μου θύμησες ξεχωριστές κρατάει, μες στα παλιά κιτάπια του και έτσι μπορώ να ξεδιαλέγω τις δικές μας κάθε τόσο κι αντάμα σου να κουβεντιάζω.

Ν’ αναθυμάμαι το χαρτί και το καλέμι σου, το Λόγο σου τον καθάριο στα παιδικά αφτιά να ξεστρατίζει κι η αγωνία σου μεγάλη και ζωηρή να μην «ΦΡΑΓΚΕΨΗ», η ΑΡΑΧΩΒΑ τώρα που είμαστε εις τας ΩΓΡΩΠΑΣ. Γι’ αυτό ορμήνευες, στις πέτρες μας σιμά να μείνουν τα παιδιά, στ’ ανωγοκάτωγα τα σπίτια μας, στα χούγια και στις παραδόσεις μας και στην ΑΡΑΧΩΒΙΤΙΚΗ φτιασιά μας.

ΛΕΒΑΔΕΙΑ : Άποψις από Ιερουσαλήμ