Σκόρπιες γνώσεις ναι, σκόρπια λόγια όχι.

[11^ο ]

Επιμέλεια : Στάθης Ασημάκης

Σοφία από την Ανατολή

· Σοφά λόγια από το ‘‘Τάο Τε Τσίνγκ’’ του  μεγάλου σοφού της Ανατολής Λάο Τσε :

Ό,τι έχει όνομα δεν είναι παντοτινό.

Ό,τι είναι παντοτινό δεν έχει όνομα.

Λυτρωμένος από την επιθυμία

συναισθάνεσαι  το μυστήριο.

Υποταγμένος στην επιθυμία

βλέπεις μόνο τα φαινόμενα.

Παραδέξου την ομορφιά και θ’ αντικρίσεις την ασχήμια.

Παραδέξου το καλό και θ’ αντικρίσεις το κακό.

Η δυσκολία στηρίζεται στην ευκολία,

η διάρκεια καθορίζεται από το εφήμερο.

Ο Σοφός, όταν διδάσκει δεν μιλά.

Τα πράγματα εμφανίζονται γύρω του

κι αυτός τ’ αφήνει να περνάνε.

“ΕΜΜΕΤΡΗ” ΜΕΤΕΩΡΟΛΟΓΙΑ

του Γιάννη Αν. ΛΟΥΚΑ

Αν θέλετε να μάθετε

πότε θα ρίξει χιόνι,

να πάτε να ρωτήσετε

τον  Μήτσο τον  Μηλιώνη.

Μ’αν θέλετε να μάθετε

τον υετό του χρόνου,

να πάτε να ρωτήσετε

τον Γιώργο Οικονόμου.

Κι αν επιπλέον θέλετε

και τα μποφόρ στη στρούγκα,

να πάτε να ρωτήσετε

τον Νίκο Δαλαρούγκα.

Τι κι αν δε διαθέτουμε

Δημήτρη Ζιακόπουλο,

έχουμε ανώτερο εμείς,

Αλέκο Στεφανόπουλο.

Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΕΛ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΣΕ ΙΤΕΑ, ΓΑΛΑΞΕΙΔΙ ΚΑΙ ΑΜΦΙΣΣΑ ΤΟ 1912

ΑΝΑΒΑΣΗ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΔΩΝ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΟΥ ΠΑΡΝΑΣΣΟΥ ΤΟ 1923

ΛΑΜΙΑ. Ιούλιος.— Ωραία, όσον και δύσκολη εκδρομή έγινε αυτήν την εβδομάδα έως την υψηλοτέρα κορυφή του Παρνασσού. Αι αδελφαί του Ερυθρού Αμερικανικού Σταυρού miss Gunn, miss Edison και miss Cutsun, συνοδευόμεναι από τον Νομάρχην Λαμίας κ. Δημ. Καστόρχην επεχείρησαν τον άθλον αυτόν.

Η ανάβασις εγένετο δια της ιστορικής μονής Δαδίου, η οποία προσέθεσεν εις τους αναρριχητάς τον ενθουσιώδη ηγούμενόν της, εν ω η κοινότης Δαδίου προσέφερε τον φιλοπρόοδον πρόεδρόν της κ. Κιαθούλην.

Στις 5 το πρωί της Τρίτης, 16 Ιουλίου, το καραβάνι επιβάν ημιόνων εξεκίνησε από την χαριτωμένην μονήν δια μέσου δάσους πεύκων και ελάτων. Στις 8.30 π.μ. έφθασε στην πρώτη στρούγκα, κάτω από αιωνόβια, σκιερά πλατάνια. Νερό πεντακάθαρο, παγωμένο εστέγνωσε τα διψασμένα λαρύγγια των εκδρομέων. Φρέσκο βούτηρο της στιγμής, γάλα παχύτατον, γιαούρτι περίφημο συντρόφευσαν το κατσικάκι της σούβλας. Λίγη ανάπαυσις κάτω από τα δέντρα και στις 4 μ.μ. συνέχισις της αναβάσεως. Ύστερα από λίγο, λόγω του ύψους, κάθε βλάστησις εσταμάτησε. Γυμνά βουνά, χαράδρες ατελείωτες, στουρνάρια μοναδικά διεδέχθησαν την πλούσια βλάστηση. Τα μουλάρια μόλις και μετά βίας μπορούσαν να προχωρήσουν.