Η ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΕΝΟΣ ΑΓΓΛΟΥ
ΑΕΡΟΠΟΡΟΥ
ΠΩΣ ΚΑΤΕΠΕΣΕ &
ΕΣΩΘΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΝΤΙΚΥΡΑΝ
- Η περιποίησις και η ευγένεια των
κατοίκων.
- Η μοσχοβολούσα θαυματουργός
ρετσίνα.
- Το χωράφι της χήρας και ο σκύλος
του βενζινοπλοίου.
ΙΛΑΡΟΤΡΑΓΙΚΑΙ ΣΚΗΝΑΙ *
ΕΠΕΙΣΌΔΙΑ
ΑΝΤΙΚΥΡΑ ΠΑΡΝΑΣΣΙΔΟΣ (1/2/1930, Ανταποκριτού
μας).- Δραματικαί ήσαν αι περιπέτειαι της προσγειώσεως και διασώσεως του Άγγλου
αεροπόρου H. E. Law παρά τον Άγιον Ανδρέαν της Αντικύρας,
την προπαρελθούσαν Τετάρτην.
Ο Άγγλος αεροπόρος εκ Λονδίνου
κατηυθύνετο εις Αίγυπτον. Κατά το μεταξύ όμως Πατρών και Αιγίου διάστημα και
περί την 3.45 μ. μ. αντελήφθη ανωμαλίαν εις την λειτουργίαν του μοτέρ, ήλπιζεν όμως
ότι θα έφθανεν εις Αθήνας προ της δύσεως του ηλίου.
Το κακόν όμως επεδεινώθη και με το
κοκκίνισμα των κουζινέτων αντελήφθη ότι ο κίνδυνος ήτο επεκείμενος. Διηυθύνθη λοιπόν προς το
πλησιέστερον σημείον προσγειώσεως προς το ακρωτήριον Μαύρο Νικόλα έξωθεν του
λιμένος της Αντικύρας, 500 μέτρα μακράν του κάβου του Αγ. Ανδρέου όπου διέκρινε
μερικάς οικίας, και ενώ ευρίσκετο εις ύψος 100 μέτρων, το αεροπλάνον χάσαν την
ισορροπίαν ανετράπη αποτόμως και θα συνετρίβετο επί των βράχων, αν μη ο
αεροπόρος δεν κατώρθωνε να το ισορροπήση πάλιν εις ύψος μόλις 10 μέτρων.
Ηδυνήθη ούτω να προσγειωθή αποτόμως
εις έδαφος όμως ανωφερές, παρά την οικίαν της χήρας Σ. Περδίκα. Κατά την βιαίαν
προσγείωσιν ο έλιξ εκάμφθη και έγινε κουλούρα, το αεροπλάνον ανετράπη και ο
αεροπόρος ευρέθη αποκάτω με τραύματα εις το πρόσωπον.
Αι πρώται βοήθειαι
Την πτώσιν του αεροπλάνου αντελήφθη
πρώτος ο εκ Δεσφίνης αγροφύλαξ Αλέξανδρος Παρασκευόπουλος όστις έσπευσεν επί
τόπου, όπου εβοήθησε τον ημιλιπόθυμον και αιμόφυρτον Άγγλον να εξέλθη από το
αεροπλάνον.
Προσέτρεξαν κατόπιν και οι Ιωάν.
Μαναίος, Κων. Περδίκας, Αθ. Αλτάκης, Γεωρ. Γκελεστάθης, οίτινες τον μετέφεραν
εις την οικίαν του κ. Μαναίου, όπου έτυχε εξαιρετικής περιποιήσεως. Του
επλύθησαν δε με οινόπνευμα και οξυγονούχον ύδωρ τα τραύματα. Η συννενόησις ήτο
δύσκολος, διότι κανείς δεν ήξερε αγγλικά! Αλλ’ όταν του επεδείχθησαν αυγά, αν
ήθελε να φάγη, ο άγγλος κατένευσε και έφαγε αρκετά αυγά βρασμένα.
Του πρόσφεραν δε τότε και ρετσίνα από
το λεγόμενο περσυνό, που εμοσχοβολούσε του κ. Μαναίου και ο Άγγλος, που του άρεσε κατέβασε απνευστί αρκετά ποτήρια! Έτσι συνήλθε από τον κόπον και τον
τρόμον και ήτο ευχαριστημένος.
Από το αεροπλάνο εις το
… μουλάρι
Επειδή όμως τα τραύματά του εφαίνοντο
σοβαρά, ο Μαναίος και οι άλλοι δικοί μας απεφάσισαν να τον μεταφέρουν εις
Δεσφίναν δια να τον ιδή ιατρός. Αλλά πώς να κάμουν να καταλάβει ο Εγγλέζος αν
ήθελε και αν μπορούσε να κρατηθεί καβάλα εις ένα μουλάρι, διότι ο δρόμος προς την
Δεσφίναν ήτο ανηφορικός και δύσβατος; Τότε έγινε η εξής κωμικοτραγική σκηνή –
ως μέσον συννενοήσεως δι’ εποπτικής διδασκαλίας! ο Αλεξ. Παρασκευόπουλος –
όστις έφθασε πρώτος εις τον τόπον της πτώσεως του αεροπλάνου έκαμε το…
τετράποδον!
Έπεσε πρηνής και ήρχισε να περιπατή
με χέρια και πόδια. Ο δε Αθ. Αλτάρης ή Θανασούλας «αδρασκέλισε» τον
Παρασκευόπουλον. Αλλ’ εκείνος έπεσε τόσον ελαφρά επάνω του ώστε του εφάνη σαν
να τον επλάκωσε ο ουρανός και παρ’ ολίγον να του σπάση την σπονδυλικήν στήλην
του…
Ο Εγγλέζος τότε ηννόησε ότι έπρεπε να
καβαλλικέψη – μετά το αεροπλάνον! – έναν ημίονον, και έτσι συνοδευόμενος από τους
καλούς μας πατριώτας έφθασεν εις Δεσφίναν, όπου ο ιατρός κ. Γ. Γ. Ιερεμίας του
εκαθάρισε, και επεριποιήθη τα τραύματα με όλα τα’ αντισηπτικά μέσα. Ο Άγγλος
αεροπόρος δεν έπαυε να εκδηλώνει τας ευχαριστίας του δια τας τόσον ευγενείς
περιποιήσεις και την εγκάρδιον φιλοξενίαν, της οποίας έτυχε.
Επίσης μέγα ενδιαφέρον δια να διευκολύνει τον
Άγγλον αεροπόρον, έδειξε και ο Υπομοίραρχος Αστυνόμος, όστις του συνέστησε ως
ασφαλέστερον και ταχύτερον μέσον μεταφοράς του ιδίου και του αεροπλάνου του το
βενζινόπλοιον του κ. Ηρακλή Ιερεμία, «Άγ. Γεράσιμος» 40 τόνων, σκάφος
στερεότατον, ταχύτατον, ηλεκτροφώτιστον, και με νέου συστήματος βόλιντερ
μηχανήν – θαύμα αληθώς μηχανικής. – Ο Άγγλος έμεινε έκπληκτος όταν την επομένην
κατελθών εις Αντίκυραν ευρέθη εις τοιούτον ωραίον βενζινόπλοιον.
Το σιτάρι της χήρας
Από την Αντίκυραν έπλευσαν εις Άγιον
Ανδρέαν και δια λέμβου του βενζινοπλοίου έφθασαν εις το μέρος όπου είχε πέσει
το αεροπλάνον, φρουρούμενον από χωροφύλακας. Αφού δε μετά τρίωρον εργασίαν
ελύθη υπό του πληρώματος του βενζινοπλοίου και ετεμαχίσθει το αεροπλάνον που
είχε χαλάσει εις πολλά μέρη μετεφέρθη τη βοηθεία ποιμένων και του Αλ.
Παρασκευοπούλου εις το βενζινόπλοιον.
Αλλά κατά το διάστημα της εργασίας αυτής,
ήτις εγένετο και τη βοηθεία του διερμηνέως Δημοσθ. Κουρούπη συνέβη το εξής
ιλαρόν επεισόδιον. Η χήρα Ευθ. Περδίκα, εις τον σιτόσπαρτον αγρόν της οποίας
είχε πέσει το αεροπλάνον και επροξένησε αρκετάς ζημίας, δια να κάμη παράπονα! Η
καλή γυναίκα εσταυροκοπήθη ευχαριστημένη που εσώθη το καϋμένο το παιδί, και
εδείκνυεν τον αεροπόρον. Τι θα λέει η καϋμένη η μαννούλα του! Αλλά τι έφταιγα
εγώ η φτωχή η κακομοίρα να πέση το αεροπλάνο στο δικό μου το χωράφι να μου
χαλάσει δυο φορτώματα στάρι που θα έτρωγαν τα ορφανά μου. Τώρα τι να κάμω!
Πράγματι είχε πάθει ζημίαν ο αγρός της,
αλλά την εβεβαιώσαμε ότι ο Άγγλος θα της στείλει από την Αγγλίαν δυο φορτώματα
στάρι και έτσι ησύχασε. Πιστεύομεν ο κ. Law να μη την ξεχάσει.
Προς τον Πειραιά
Την 11 π. μ. το βενζινόπλοιον φέρον
τον Άγγλον αεροπόρον και το αεροπλάνον του εξεκίνησε προς τον Ισθμόν και
Πειραιά. Έπνεε άνεμος ισχυρός και ψυχρός και η θάλασσα λίαν τρικυμιώδην. Αλλά ο
«Άγ. Γεράσιμος» έπλεε περίφημα και ολοταχώς προς μεγάλην ευχαρίστησιν του
Άγγλου, όστις έμεινεν επί του καταστρώματος, και ήτο ασφαλέστερος εκεί, παρά
εις τα ύψη που επετούσε την προηγουμένην ημέραν!.
Ο Άγγλος εις Καλαμάκι απεβιβάσθει και
δι’ αυτοκινήτου μετέβη εις Αθήνας ενώ το βενζινόπλοιον διέλθην τον Ισθμόν
έφθασε εις Πειραιά όπου εξεφόρτωσε και περέδωκε εν ασφαλεία το ατυχήσαν
αεροπλάνον.
Ο Άγγλος αεροπόρος εξεφράζετο
ενθουσιωδώς δια την ένθερμον περιποίησιν και φιλοξενίαν των κατοίκων Αντικύρας
και Δεσφίνης ως και δια το βενζινόπλοιον του κ. Ηρ. Ιερεμία το οποίον ετέθη εις
την διάθεσίν του. Και όλους τους έκαμε φίλους. Μόνον με τον σκύλον του
βενζινοπλοίου που ήτο δεμένος, δεν ημπόρεσε να πιάσει φιλίας! Όλαι αι απόπειραι
του Άγγλου όπως τον χαϊδεύσει και τον τιθασεύσει επήγαν χαμέναι. Παρ’ολίγον δε
εις μιαν στιγμήν να του σχίσει και το χέρι!.