Σιδηροδρομική στάση
χωρίς τηλέφωνο!
Η παρακάτω επιστολή στάλθηκε από την
κοινότητα Πολυδρόσου Παρνασσίδος, στο Υπουργείο της Συγκοινωνίας και στον
Υπουργό κ. Χριστομάνο τον Ιανουάριο του 1929.
«Κύριε
Υπουργέ.
Έχομεν την τιμήν να
φέρωμεν εις γνώσιν υμών ότι η Σιδηροδρομική Στάσις Λιλαίας (πρώην Σουβάλας) του
Λαρισσαϊκού, η οποία έχει κίνησιν Σταθμού συγκεντρώνουσα 7 κοινότητας και ήτις
πολύ δικαίως έπρεπε να έχη και προαχθή, εισπράττουσα δε εξ εισιτηρίων και
κομίστρων εμπορευμάτων ποσά ανώτερα κατά πολύ των υπολογισθέντων, ως τούτω
αποδεικνύεται και εκ των βιβλίων της, η Στάσις αύτη λέγομεν από της συστάσεώς
της ήτοι προ 25ετίας στερείται ενός τηλεφώνου, ο δε υπάλληλος από τον
οποίον ζητούν πληροφορίας οι επιβάται περί αφίξεως της αμαξοστοιχίας
σηκώνει τα μάτια προς τα άνω και λέγει
«Ο Θεός γνωρίζει» ενώ απλούστατα διά της τοποθετήσεως ενός τηλεφώνου αξίας
γλισχροτάτης, θα ήξευρε και ο υπάλληλος τι να απαντήση και ο κοσμάκης να μη
ταλαιπωρείται, όταν πρόκειται περί μεγάλης καθυστερήσεως και να επιστρέφη
ενωρίς εις το σπίτι του πάντοτε μεν, πολύ περισσότερον όμως εν καιρώ χειμώνος
αναγκαζόμενος κατόπιν να βαδίζει νύκτα διατρέχων βεβαίως τότε πλείστους όσους
κινδύνους.
Παρακαλούμεν όθεν υμάς
εξοχώτατε Κύριε Υπουργέ, όπως εν τη πατρική υμών μερίμνη διατάξητε την
τοποθέτησιν ενός τηλεφώνου εις την εν λόγω Σιδηροδρομικήν Στάσιν Λιλαίας και
την σύνδεσιν μετά της κωμοπόλεώς μας απεχούσης αυτής 3 χιλιόμετρα.
Ευπιθέστατος ο πρόεδρος
της Κοινότητος, ο κ. αντιπρόεδρος.»
Γ. Τσαρμακλής
ΠΗΓΗ: Από την
εφημερίδα ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ 2/2/1929