Γνωστοποίηση - σύντομη παρουσίαση βιβλίου

Αλληλοτομίες

Του Χρίστου Ε. Μαυρόπουλου

Πριν λίγες μέρες, ο αξιότιμος συμπολίτης μας κ. Χρίστος Ε. Μαυρόπουλος κυκλοφόρησε άλλο ένα βιβλίο του και μας απέδειξε, για πολλοστή φορά, ότι είναι χαλκέντερος συγγραφέας, καθόσον εξακολουθεί να είναι ενεργός λογοτέχνης - ποιητής, παρότι έχουν περάσει πολλές δεκαετίες συγγραφικής του δραστηριότητας.

Το νέο του βιβλίο με τίτλο: «Αλληλοτομίες», εκατόν σαράντα(140) σελίδων περιέχει ποιήματα και πεζά, τα οποία έγραψε σε διάφορες εποχές και σε διαφορετικούς τόπους, με αφορμή ιδιαίτερες στιγμές που βίωσε, στιγμές που στοχάστηκε ή ένιωσε βαθιά κάτι μέσα του.

Η ύλη του βιβλίου του χωρίζεται σε τέσσερα(4) μέρη-κεφάλαια ήτοι:

1.  «Του Παρνασσού», όπου περιλαμβάνονται πεζά και ποιήματα, που σχετίζονται κυρίως με την γενέτειρά του Αράχοβα.

2.  «Του Ρεθύμνου»,όπου περιλαμβάνονται πεζά και ποιήματα, που αφορούν κυρίως το Ρέθυμνο, τον τόπο όπου δραστηριοποιήθηκε επαγγελματικά, αλλά και συγγραφικά, επί πολλά χρόνια.

3.  «Της Ίμβρου», όπου περιλαμβάνονται ποιήματα και πεζά, τα οποία έγραψε με αφορμή ένα ταξίδι του στο μαρτυρικό μας νησί, την Ίμβρο, που δυστυχώς στενάζει μέχρι τις μέρες μας κάτω από την τουρκική μπότα.

4.  Ένα ιδιαίτερο κεφάλαιο, στο οποίο έχει στεγάσει λίγα από τα πολλά ποιήματα και πεζά, τα οποία είχε γράψει κατά καιρούς για εφημερίδες ή είχε αναρτήσει σε ιστότοπους.

Το υπόψη βιβλίο του είναι, ουσιαστικά, μια εκλογή ποιημάτων και πεζών, τα οποία ανέσυρε από τα πολλά που υπάρχουν στο συρτάρι του και ίσως κάποια άλλη στιγμή δουν κι αυτά, τα υπόλοιπα, το φως της δημοσιότητας.

Ο τίτλος τού παρόντος λογοτεχνικού πονήματος είναι ευρηματικός, αλλά και χαρακτηριστικός, διότι εκφράζει το πώς σύνθεσε το έργο του, ευρισκόμενος δηλαδή σε ένα τόπο έγραφε επιπλέον και για έναν άλλο τόπο. Επομένως, έχουμε μια αλληλοτομία τόπων και συγγραφών, καθώς και μια αλληλοτομία ποιημάτων - πεζών μέσα στο ίδιο το βιβλίο με συνεχή εναλλαγή, που σίγουρα ξεκουράζει και ευχαριστεί τον αναγνώστη.

Το εξώφυλλο είναι υπέροχο, καλλιτεχνικότατο, φτιαγμένο με έμπνευση και μεράκι, από την κα Νόρα Τακτικού, και δένει απόλυτα με το περιεχόμενο του βιβλίου και σε ταξιδεύει κι αυτό.

Το εν λόγω έργο προσθέτει σίγουρα στα πνευματικά μας πράγματα, και δίνει ώθηση στους νεότερους να ασχοληθούν με τη συγγραφή και την ποίηση. Αξίζει να τονιστεί ότι διανέμεται δωρεάν. Δυστυχώς, όμως, βγήκε σε λίγα σχετικά αντίτυπα, και έτσι δεν θα μπορέσει να ικανοποιήσει πάρα πολλούς αναγνώστες.

Ακολουθεί ένα ποιητικό και ένα πεζό δείγμα της δουλειάς του συγγραφέα:

Ἀποσταμένοι κουπολάτες

Α΄

Μ’ἀρέσει ἡ θάλασσα, ὅταν βαθιά κοιμᾶται.

Μ’ ἀρέσει

κι ὅταν ἀκόμα ἀλαργοκυματίζει

κι ἀνασαιμιά τὴν ἀνασαιμιά

ποδίζει σὰν γοργόφτερο βαρκάκι

στὰ μυστικά λιμάνια τῆς καρδιάς μας.

Ἐκεῖ ἀπ’ ὅπου

μιά μέρα θὰ λύσουμε τοὺς κάβους μας

καὶ τὰ κορμιά μας,

ὅμοια γαλέρες πολυταξιδεμένες

ἀγάλι - ἀγάλι θ’ ἀρμενίσουμε  για τόπο μακρινό!

Έκεῖ πού δὲν ὑπάρχει πλιόνε τὸ «ΕΔΩ»,

καὶ τὸ μεγάλο μας «ΕΓΩ».

Καὶ θάμαστε

ἐμεῖς οἱ ἴδιοι πού κάποτες ὑψώσαμε  φωνή,

ὑψώσαμε  σπαθί,

γιά πράματα ἁπλά καὶ αὐτονόητα,

θαρρῶντας  πώς ὁ κόσμος μας,

γένηκε γιά τὶς ἀτέλειωτες τὶς πεθυμιές μας,

ἑνός τρελλοῦ ὀνείρου τἄχατες τὶς ζωγραφιές μας.

Β΄

Καὶ θὰ παγαίνουμε γιά μέρες, νύχτες

ἀποσταμένοι κουπολάτες

ἀργά μὲ τὰ κουπιά  στὴν ἡμεράδα τῶν νερῶν,

τὶ θἄχουνε πάψει πιά οἱ ἐποχές τῶν ἀλλαγῶν,

τὰ χρόνια τῶν «θριάμβων»,

καὶ ὁ ἥλιος μας κι αὐτός χλωμός

οἱ δρόμοι κρύοι, τὸ αἷμα, τὰ πάθια,

τὰ μάτια παγωμένα,

ἡ πέτρα θἄχει στὰ δυό σκιστεῖ,

ἡ γέννηση, ὁ θάνατος σὲ στάση,

κι ἡ γῆς

ἀκίνητη κι αὐτή,

μὲς τὴ βαθιά σιωπή τῆς ΚΡΙΣΗΣ καὶ τῆς ΕΝΟΧΗΣ!

Καὶ θἆναι

τότενες  πού για στερνή φοράς σὰν ἄνθρωποι

βαθιά θὰ συλλογιόμαστε,

«ἀνθούς ἀγνούς πού δὲν ἀνθίσαμε,

καρπούς γλυκούς πού δὲν καρπίσαμε

κι ἡ ὕπαρξή μας

ἀνέγνοιαστα ἀναλώθηκε σὲ μια προσπάθεια

νὰ καταχτήσουμε τὸν οὐρανό

τὴ γῆς νὰ κυβερνήσουμε,

τὸν Κόσμο νὰ βουλιάξουμε  σ’ ἀλόγιστο χαμό.»

***

Βάρδιες ζωῆς

Στὴν ἄκρη στὸ μπεντένι καθόταν ὁ καπτα Λευτέρης καὶ χάζευε τὴ θάλασσα. Τὰ κάνουν αὐτά οἱ ξέμπαρκοι καὶ οἱ παλιοί καπεταναῖοι. Σεριάνια καὶ ξεστρατίσματα τοῦ νοῦ. Εἶναι κι οἱ θύμισες π’ ἀκόμα ἀρμενίζουνε, κι ἄλλες  τραβάνε στ’ ἀνοιχτά καὶ χάνονται κι ἄλλες πατώνουνε  στὴ μνήμη καὶ μένουνε  γιά πάντα! Βάρδιες ζωῆς! Νὰ τραβερσώνει  ἡ καρδιά, ὁ ἄνεμος νὰ οὐρλιάζει κι οἱ γδοῦποι τῶν νερῶν  πού σπᾶνε τὶς λαμαρίνες…

Ἀγάπη δίχως γιατρειά, εἶν’ ἡ ζωή τοῦ ναυτικοῦ. Γιά μιά «γυναίκα» δίχως μπέσα!  Κι ὅμως μ’ αὐτή να κουβεντιάζει, καταμεσίς στὰ πέλαγα! Σ’ αὐτήν αμονολογάει τὸν πόνο καὶ τὰ ντέρτια του! Μ’ αὐτή να πλαγιάζει καὶ λαγοκοιμᾶται! Κι εἶναι φορές πού γίνετ’ ἄγγελος κι ἄλλοτε πάλι ἀλλάζει καὶ γίνεται στοιχειό καὶ δὲν θυμᾶται πράμα!

Δὲ σὲ γνωρίζει ἡ θάλασσα! Κανέναν δὲ γνωρίζει! Μήτε ἔχει βλάμη κι ἀγαπητικό! Γιά κείνηνε, ὅλοι τὸ ἴδιο εἶναι. Γι’ αὐτό κι οἱ ναυτικοί τὴν ἐρωτεύονται βαθύριζα! Σὰν τὴ γυναίκα  τὴ μοιραία πού ὅλο τσαλίμια κι ἀκαταδεξιά καμώνεται καὶ πίσω της οἱ σερνικοί, λυσσᾶνε γιά τὸ φιλί της...!

Ἡ θάλασσα…! Κορμί γαλάζιο, διάφανο, π’ ἀντιφεγγίζει τοῦ κόσμου τὴ φτιασιά, τὴν ἐμορφιά, στὰ μάτια ἐκεῖνα πού θωροῦντὰ πράματα σωστά!  Αὐτή πού τώρα ξανοίγει ὁ καπτα Λευτέρης ψηλά ἀπ’ τὸ μπεντένι, κι ἀναθυμᾶται καὶ δακρύζει…! Ἡ θάλασσα! Καημός τῶν ναυτικῶν πού κι ἄν πατᾶν στὸ χῶμα, πάντα ἡ καρδιά τους στὰ πέλαγα ἀρμενίζει…!   

***

Τέλος, ευχόμαστε στον αγαπητό φίλο και εκλεκτό συμπολίτη μας, συγγραφέα, κ. Χρίστο Ε. Μαυρόπουλο, τον Νέστορα των αραχοβίτικων γραμμάτων της μεταπολεμικής γενιάς, να είναι το βιβλίο του «Αλληλοτομίες» καλοτάξιδο και αυτός να μας δώσει, σύντομα, κι άλλη πνευματική δημιουργία του.

Στάθης  Ασημάκης