Σκόρπιες γνώσεις ναι, σκόρπια λόγια όχι.

[10^ο ]

Επιμέλεια : Στάθης Ασημάκης

Επειδή συνηθίζεται στην αρχή του χρόνου οι κάθε λογής αστρολόγοι “να δίνουν και να παίρνουν” με τις προβλέψεις τους, ας δούμε λίγα πράγματα περί:

Αρχαίων χρησμών και οιωνών

· Πού έμαθε τη μαντική τέχνη… ο Απόλλωνας;

Από τον Ομηρικό ύμνο: «Προς Ερμή», μαθαίνουμε ότι υπήρχαν τρεις σεβάσμιες φτερωτές αδελφές, που είχαν τα κεφάλια τους πασπαλισμένα με κριθάλευρο και κατοικούσαν στον Παρνασσό, όπου προέλεγαν τα πράγματα στους ανθρώπους.

Εκεί είχε βρεθεί κάποτε και ο Απόλλωνας μικρός βόσκοντας τα γελάδια του. Έτσι, είχε την ευκαιρία να μελετήσει απ’ αυτές τη μαντική τέχνη. Ο ίδιος ο θεός μας  πληροφορεί  ότι αυτές οι αδελφές πετώντας κάθε τόσο γεύονταν τις κερήθρες. Μάλιστα, όταν έτρωγαν φρέσκο μέλι τούς έρχονταν η έμπνευση και η όρεξη να φανερώσουν την αλήθεια στους ανθρώπους. Όταν όμως δεν εύρισκαν μέλι συνεννοούνταν μεταξύ τους,  σπρώχνοντας η μια την άλλη, και αράδιαζαν ένα σωρό ψέματα. Αυτές τις δασκάλες χάρισε, αργότερα, ο Απόλλωνας στον Ερμή, όταν τα βρήκαν μεταξύ τους, αλλά όχι και τη μαντική του τέχνη.

·   Πώς επέλεξε  ο Κροίσος το Μαντείο των Δελφών για τους χρησμούς του;

Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο  (Βιβλίο Ι «Κλειώ» παραγρ. 46, 47 και 48):

ΕΥΧΕΣ ΑΠΟ ΤΑ "ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΤΟΥ ΠΑΡΝΑΣΣΟΥ"

Υγεία, Αγάπη, Ευτυχία, Όνειρα, Χαμόγελα, Δημιουργικότητα, Επιτυχίες… είναι μερικές μόνο από τις ευχές μου για τα φετινά Χριστούγεννα και τη νέα Χρονιά που πλησιάζει. 
Καλά Χριστούγεννα και καλή Πρωτοχρονιά!

ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΖΕΜΕΝΟ ΚΑΙ ΑΡΑΧΩΒΑ ΤΟ 1895

Το παρακάτω απόσπασμα είναι από το βιβλίο ΓΡΑΜΜΕΣ του Πέτρου Ζητουνιάτη από την Λιβαδειά, που εκδόθηκε το 1895 στην Αθήνα, από το τυπογραφείο του Παρασκευά Λεώνη.

ΠΗΓΗ:http://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?rec=/metadata/4/4/6/metadata-181-0000140.tkl&do=74158.pdf&lang=el&pageno=1&pagestart=1&width=311&height=474&maxpage=120

ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΗΣ ΑΡΑΧΩΒΑΣ ΤΟ 1856.

 Γράφουν εξ Αραχώβης από 11 ενεστώτος¹ τα ακόλουθα:

«Ο Αρμοστής Επτανήσου αποβιβασθείς εις Σκάλαν Αμφίσσης, διέμεινεν εις Κρίσσαν μίαν ημέραν, και εκείθεν ήλθεν ενταύθα καταλύσας εις του Λοχαγού Σπύρου Γιανακού την οικίαν. Μεθ’ ώραν ήλθεν εις το σχολείον, εις το οποίον ήρξατο εξετάζειν τους μαθητάς κατά την ανάγνωσιν, ευρίσκων δ’ αυτούς αναγιγνώσκοντας καλώς, επήνει και συνέχαιρεν αυτούς.

Η ΜΑΡΙΑ ΚΑΛΛΑΣ ΣΤΟΥΣ ΔΕΛΦΟΥΣ

Δελφοί 1959, η Μαρία Κάλλας με την Τίνα Ωνάση, την Λαίδη Τσόρτσιλ και τον σύζυγό της Τζιοβάνι Μπατίστα Μενεγκίνι, μπροστά από τον θησαυρό των Αθηναίων.

Σκόρπιες γνώσεις ναι, σκόρπια λόγια όχι.

[9^ο ]

Επιμέλεια : Στάθης Ασημάκης

 

Περί αρχαίων ονείρων

Τα όνειρα είναι μια βασική αναδυόμενη λειτουργία της βιολογίας του εγκεφάλου, όχι μόνο των ανθρώπων αλλά και των ανώτερων ζώων.

Στην αρχαία ελληνική και τη λατινική Γραμματεία, αρκετές φορές, γίνεται μνεία “σημαδιακών” ονείρων. Για το αν λαθεύουν ή όχι αυτού του είδους τα όνειρα, πάντα υπήρχε διάσταση μεταξύ των ανθρώπων.

Οι ορθολογιστές σε κάθε εποχή τα θεωρούν απλές συμπτώσεις. Εμείς εδώ, απλώς, θα αναφέρουμε μερικές τέτοιες…συμπτώσεις, που έχουν καταγραφεί από αρχαίους συγγραφείς. Συγκεκριμένα:

·   Από το έργο «Κύρου ανάβασις» του Ξενοφώντα.

Οι Έλληνες του Ξενοφώντα στην πορεία τους προς τη θάλασσα έφτασαν κάποια στιγμή στα χωριά πάνω από την πεδιάδα του ποταμού Κεντρίτη, ο οποίος χώριζε τη χώρα των Αρμενίων από τη χώρα των Καρδούχων (σημερινών Κούρδων) και χυνόταν στη θάλασσα.

Εκεί αναπαύτηκαν χαρούμενοι, καθώς αντίκρισαν την πεδιάδα. Απαλλαγμένοι από τις ταλαιπωρίες που είχαν περάσει, έπεσαν να κοιμηθούν. Τα ξημερώματα, όμως, είδαν απέναντι από αυτό το ποτάμι εξοπλισμένους ιππείς με πρόθεση να τους εμποδίσουν να διαβούν και να περάσουν στην Αρμενία.

Όλοι αυτοί ήσαν Αρμένιοι, Μάρδοι και Χαλδαίοι. Οι όχθες πάνω στις οποίες είχαν πάρει θέση απείχαν  από το ποτάμι τρία με τέσσερα πλέθρα, δηλαδή περίπου 100 με 120  μέτρα. Διακρινόταν εκεί ένα πέρασμα που οδηγούσε στο εσωτερικό της χώρας.

Στην προσπάθειά τους να περάσουν απέναντι, το νερό έφτανε πάνω από το στήθος τους και ο ποταμός ήταν ανώμαλος στην κοίτη του. Έτσι, δεν μπορούσαν να κρατούν τα όπλα τους. Αν κάποιος κρατούσε τα όπλα του υψωμένα πάνω από το κεφάλι του έμεινε εκτεθειμένος στα εχθρικά βέλη. Αναγκάσθηκαν λοιπόν να επιστρέψουν πίσω και να στρατοπεδεύσουν. Πίσω τους όμως είδαν να πλησιάζουν Καρδούχοι ένοπλοι. Τους έπιασε λοιπόν απελπισία. Όλη τη μέρα αυτή και τη νύχτα την πέρασαν οι Έλληνες σε τραγικό αδιέξοδο.

ΑΓΟΡΑ ΚΤΗΜΑΤΩΝ ΣΤΗ ΣΟΥΒΑΛΑ ΤΟ 1844

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΑΧΩΒΑ, ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΝΙΚΗ ΤΟΥ.

Το 2012 σε μεγάλο αθηναϊκό οίκο δημοπρασιών, βγήκαν σε δημοπρασία 7 επιστολές με την υπογραφή του Καραϊσκάκη. Σε μία από αυτές είναι και μια που έγραψε μετά το τέλος της μάχης της Αράχωβας στις 24 Νοεμβρίου το 1826.

Να πως περιέγραψε το χρονικό της μεγάλης αυτής μάχης ο Αρχιστράτηγος Γεώργιος Καραϊσκάκης:

 «...Ἀφ’οὗ ἐπολεμήσαμεν εἰκοσιδύο ἡμέρες εἰς Δουμπρέναν, καί ἐσκοτώσαμεν ἀρκετούς ἐχθρούς καί ἐσκοτώθη ὁ ἀδελφός μας Γιαννάκις Σουλτάνις, ἐπεριωρίσαμεν τούς ἐχθρούς εἰς τους τρεῖς πύργους τῆς Δουμπρένας, καί ἐκστρατεύσαμεν διά τά ἐδῶ, εἰς τάς 17 τοῦ παρόντος ἐφθάσαμεν εἰς Δίστομον, καί εἰς τάς 18 εὐγάλαμεν τούς στρατηγούς Γαρδικιώτην Γκρίβαν καί Γ. Βάγιαν, μέ πεντακοσίους στρατιώτας, διά νά πιάσουν τήν Ἀράχωβαν.

ΦΟΝΟΣ ΛΗΣΤΩΝ ΣΤΟ ΔΙΣΤΟΜΟ

ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΜΠΛΟΚΗ

ΛΗΣΤΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΟΣ

ΤΙ ΕΓΙΝΕΝ ΕΙΣ ΤΟ ΔΙΣΤΟΜΟΝ

ΦΟΝΟΣ ΔΥΟ ΛΗΣΤΩΝ

Εις το υπουργείον των Εσωτερικών ελήφθη χθες τηλεγράφημα εκ Διστόμου δια του οποίου αναγγέλλεται ότι προχθές τη νύκτα η εξής συμπλοκή εγένετο εις την θέσιν Κουμάρες.

Εις τον επόπτην του μεταβατικού αποσπάσματος λοχαγόν κ. Τσιριγώτην εγένετο γνωστόν ότι εις την θέσιν Κουμάρες ενεμφανίσθησαν οι επικηρυγμένοι λησταί Γεώργιος και κωνσταντίνος αδελφοί Καραγεώργου επί κεφαλής μεγάλης ληστοσυμμορίας.

Ο κ. Τσιριγώτης ευθύς ως έλαβε γνώσιν τούτου εζήτησε παρά του υπομοιράρχου Λεβαδείας άνδρας και λαβών 21 τοιούτους εξήλθε προς ανακάλυψιν των ληστών μετά του ανθυπολοχαγού κ. Φασίτσα, του ανθυπομοιράρχου κ. Δημοπούλου και του ενωμοτάρχου κ. Καραμπέτσου.

Ένας πρίγκιπας στην Αράχωβα το 1905.

Ο ΠΡΙΓΚΗΨ ΤΗΣ ΣΑΞΩΝΙΑΣ

ΕΙΣ ΑΡΑΧΩΒΑΝ

Κατ’ειδήσεις εξ Αραχώβης διήλθεν εκείθεν προχθές ο γερμανός πρίγκηψ Γεώργιος Ιωάννης, αδελφός του Βασιλέως της Σαξωνίας. Ο πρίγκηψ συνοδευόμενος υπό του υπασπιστού του βαρώνου Βερλέφς και του διευθυντού της χειρουργικής κλινικής ο «Σωτήρ» κ. Θ. Παπαϊωάννου έτυχεν εν Αραχώβη θερμοτάτης υποδοχής εκ μέρους του Δημάρχου και των κατοίκων, οίτινες εξελθόντες μετά σημαιών και μουσικών προϋπάντησαν αυτόν εις ικανήν απόστασιν.

Δελφοί 1913 "Στη γη των ναών"

Σχέδια με μολύβι του Joseph Pannell (1857 – 1926) από τους Δελφούς, κατά την επίσκεψή του στην Ελλάδα τον Μάρτιο μέχρι τον Ιούνιο του 1913, και δημοσιεύτηκαν στο βιβλίο «Στη γη των ναών» που εκδόθηκε στο Λονδίνο από τον Wm Heinemann το 1915.

Σκόρπιες γνώσεις ναι, σκόρπια λόγια όχι.

[8^ο ]

Επιμέλεια : Στάθης Ασημάκης

Οικογενειακά

·οίκος. Αρχέγονη λέξη, καθόσον υπάρχει σε πολλές άλλες  γλώσσες, όπως: σανσκριτική(veca), ζενδική (vaesma), λατινική (vicus), γοτθική (weihs), παλαιοσλαβική (visi).

·μέλαθρον. Είναι η μεγάλη δοκός που βαστάει τη στέγη και κατ’ επέκταση ολόκληρη η οικία. Παράγεται από το μελαίνομαι, καθόσον ήταν καπνισμένη.

·όροφος. Είδος καλαμιού, του οποίου τα σταχυοειδή άνθη αναπτύσσονται σε πλούσιο θύσανο. Με αυτά κάλυπταν το δώμα των σπιτιών (καλαμωτή) εξου και ο όροφος του σπιτιού.

·θύρα. Εκ του θύω=ορμώ +αήρ.

·φλιά. Η παραστάδα της θύρας. Από το θλίβω=πιέζω  που λέγεται και φλίβω. Από τη φλιά παράγεται το κατώφλι.

Ο παππούς μου ο ...Καραϊσκάκης

Φωτογραφία: Κων. Κατσίμπας.
Μαθητής ΣΤ' τάξεως Δημοτικού Σχολείου Αράχωβας: Παπαλεξανδρής Γεώργιος
27 Οκτωβρίου 2014

Όταν αναφέρουμε εδώ στην Αράχωβα το όνομα του Γεωργίου Καραϊσκάκη, όλοι φουσκώνουμε από υπερηφάνεια,  και συγκινούμαστε στο άκουσμα του ονόματός του για τον μεγάλο αυτόν άντρα που έδωσε μια από τις πιο μεγάλες μάχες της Ελληνικής επανάστασης εδώ στον τόπο μας.

ΠΟΙΟΣ ΕΙΠΕ ΤΟ «ΟΧΙ»

Ο Αμερικανός δημοσιογράφος Άλεξ Σέντουϊκ ανταποκριτής των «Τάιμς της Ν. Υόρκης» στην Ελλάδα, παρακολούθησε το Αλβανικό έπος και ως ανταποκριτής της ίδιας εφημερίδας ακολούθησε το στρατό στη Μέση Ανατολή, και ήταν ένας από τους πρώτους ξένους δημοσιογράφους που ήρθαν στην Ελλάδα μετά την απελευθέρωση. Το 1945 εξέδωσε το βιβλίο του «Αγγέλλειν Λακεδαιμονοίοις»  αναφερόμενο στον Ελληνικό αγώνα. Από το βιβλίο αυτό είναι το παρακάτω απόσπασμα στο οποίο ερμηνεύει το Ελληνικό «ΟΧΙ».

« Το γεγονός είναι ότι οι Έλληνες εμάχοντο κατά των Ιταλών εισβολέων πριν ο Μεταξάς εκστομίσει το περίφημον «ΟΧΙ», πριν ακόμη ο Γκράτσι εκδιωχθεί από την έπαυλη του πρωθυπουργού στην Κηφισσιά.

Οι Έλληνες στρατιώτες πυροβόλησαν τους Ιταλούς, μόλις αυτοί δοκίμασαν να πατήσουν στο ιερό έδαφος. Άλλη λύση για τον Έλληνα στρατιώτη δεν χωρούσε.

Κατά την ελληνική αντίληψη – και δη τη ελληνική συνείδηση - ήταν η μόνη δυνατή πολιτική. Τα στρατηγικά σημεία που ζήτησαν οι Ιταλοί ήταν τα βουνά και βράχοι της Ελλάδας, που τα έβρεχαν νερά ελληνικά.

Δεν υπήρχε άλλη απάντηση από το «ΟΧΙ». Οι βοσκοί στις βουνοπλαγιές είπαν: «ΟΧΙ». Οι ναυτικοί στην θάλασσα είπαν: «ΟΧΙ». Οι γενειοφόροι παπάδες είπαν: «ΟΧΙ». Οι καταστηματάρχες, οι άνθρωποι που πουλούσαν ενδύματα, τεντζερέδες, υποδήματα, εφημερίδες, τσιγάρα, γεμάτες ή άδειες μπουκάλες, οι αντιπρόσωποι μεγάλων ξένων εταιρειών, όσοι κυκλοφορούσαν με πολυτελείς λιμουζίνες, οι λούστροι, οι σοφέρ, όλοι μαζί είπαν: «ΟΧΙ».

Κανένα βραβείο γι’ αυτούς. Ούτε μια αποζημίωση τώρα ή στο μέλλον.

Η απάντηση ήταν αυθόρμητη και φυσική, όπως ένα ρεύμα αέρα που θέλει να γεμίσει ένα κενό -«ΟΧΙ»-.

ΑΤΜΟΠΛΟΪΑ ΙΤΕΑΣ 1887 – 1914

Στην παρακάτω ανάρτηση θα δείτε δρομολόγια  πλοίων προς την Ιτέα, από ναυτιλιακές εταιρίες, όπως καταχωρήθηκαν σε περιοδικά και εφημερίδες της εποχής.

ΑΡΑΧΩΒΑ 1926

Παρέα νεαρών Αραχωβιτών, ποζάρουν μπροστά στον φωτογραφικό φακό για την αναμνηστική τους φωτογραφία το 1926.

ΧΡΙΣΣΟ 1959

Φωτογραφία του James Burke τον Δεκέμβριο του 1959.

Δελφοί 1927

Σκόρπιες γνώσεις ναι, σκόρπια λόγια όχι.

[7^ο ]

Επιμέλεια: στάθης Ασημάκης

Χρονικά

·   ηλικία. Είναι ο ελιγμός κάποιου περί τον Ήλιον, δηλαδή το: «ποσάκις εἱλίχθη τις πέριξ τοῦ ἡλίου».

· ώρα. Με την προφορά της δασείας που κατείχε, αποκρυπτογραφεί την έννοια του χώρου. Το πού δηλαδή ακριβώς βρίσκεται και είναι στραμμένη η γη στο χώρο, την καθορισμένη στιγμή σε σχέση με τα άλλα ουράνια σώματα. 

·   νόστιμον ήμαρ. Ημέρα της επιστροφής.

·   πάντων άξιον ήμαρ. Ημέρα που αποζημιώνει, για όσα μέχρι τώρα έχεις υποφέρει.

·   νηλεές ήμαρ. Η σκληρή, η ανελέητη, η αναπόφευκτη   μέρα.

·   πρόπαν ήμαρ. Όλη την ημέρα.

·   μόρσιμον ήμαρ.  Ημέρα θανάτου

·   ήματα πάντα. Σε όλη τη ζωή.

·  βουλυτόνδε. Η ώρα που λύνονται τα βόδια από το ζυγό, δηλαδή η ώρα του δειλινού.

·   αμφί δορπηστόν. Γύρω στην ώρα του δείπνου.

·   περί λύχνον αφάς. Το απόβραδο, την ώρα  που σκοτεινιάζει και ανάβουν τα φώτα.    

·   περί αμφί αγοράν πλήθουσα. Κοντά στο μεσημέρι. Την ώρα δηλαδή  που η αγορά είναι γεμάτη.

Ο ΟΣΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ

 ΛΟΥΚΑΣ Ο ΣΤΕΙΡΙΤΗΣ

«Ο ΑΜΑΘΗΣ ΚΑΙ ΑΓΡΟΙΚΟΣ» ΑΓΙΟΣ

Ο ασκητής που έζησε όπως τα πετεινά του ουρανού…

Του κ. Φώτη Κόντογλου

(Μάρτιος 1949)

Στις 7 Φεβρουαρίου, τελείται η μνήμη του Αγίου Λουκά του Στειρίτου. Το μοναστήρι που τιμά το όνομά του βρίσκεται κοντά στο χωριό Στείρι κι από τούτο λέγεται κι άγιος Λουκάς ο Στειρίτης ο Νέος, για να ξεχωρίζει από τον ευαγγελιστή Λουκά, που έζησε 890 χρόνια πρωτύτερα.

Αυτό το μοναστήρι είναι φημισμένο κι η εκκλησιά του είναι η πιο μεγάλη απ’όσες σώζονται από κείνον τον καιρό, στολισμένη με ψηφιά και με χρωματιστά μάρμαρα. Πηγαίνει κανένας στο μοναστήρι από το Δίστομο. Είναι χτισμένο σε όμορφο μέρος, κοντά στο βουνό που το λέγανε στα αρχαία Ελικώνα και σήμερα Παληοβούνα.

Η καταγωγή του Αγίου Λουκά ήταν από την Αίγινα. Αλλά οι παππούδες του φύγανε από το νησί, σε καιρό που ρήμαξε από τους πειρατές μπαρμερινούς, και πήγανε στα μέρη της Ιτέας. Εκεί πέρα γεννήθηκε ο πατέρας του Στέφανος, κι ύστερα πήγε και παντρεύτηκε στο χωριό Καστρί, που ήτανε στους αρχαίους Δελφούς. Εκεί ήρθε στον κόσμο ο Άγιος Λουκάς, στα 896 μ. Χ. Για τούτο λέγει ένα τροπάριό του «Η πόλις αγάλλεται Δελφών και ταύτης η όμορος, μάλιστα τοις σπαργάνοις σου, και επτάπυλαι Θήβαι τα σα θαυμάσια κηρύττουσι τρανώς».

Από τα πέντε αδέρφια, καλογερέψανε τα τρία, ο Λουκάς, η αδερφή του η Καλή κι ο αδερφός του Επιφάνειος. Πριν να καλογερέψει, ήτανε τσομπάνος και ξωτάρης, πλην και τότε ολοένα καταγινότανε με τα θρησκευτικά.

Δελφοί 1910

Δελφοί 1910, ο γάλλος αρχαιολόγος-επιγραφολόγος Gustave Colin στις επιτοίχιες επιγραφές κοντά στον Θησαυρό των Αθηναίων.

ΔΕΛΦΟΙ 1936

Εορτασμοί στο Αρχαίο Στάδιο των Δελφών, κατά την διέλευση της Φλόγας των Ολυμπιακών Αγώνων του Βερολίνου.

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ ΓΑΛΑΞΕΙΔΙΟΥ

ΑΝΑΚΑΛΥΨΙΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥ ΝΑΟΥ

ΕΝ ΓΑΛΑΞΕΙΔΙΩ

Ας τ’ ακούση η Αρχαιολογική Εταιρία

(Του ανταποκριτού μας)

Δεν είναι η πρώτη φορά κατά την οποίαν εν Γαλαξειδίω ανασκαφαί παρ’ ιδιωτών ενεργούμεναι φέρουν εις το φως αντικείμενα αρχαίας τέχνης.

Προ ολίγου ακόμη γνωστός ενταύθα κύριος ενεργήσας ανασκαφάς κατά την θέσιν Παλαιογαλάξειδο, όπου πιθανολογείται η αρχαία Αιάνθη ανεκάλυψε σημαντικούς τάφους και εντός αυτών διάφορα αγαλμάτια, σαρκοφάγους και δύο αρχαϊκά κάτοπτρα, εξ εκείνων τα οποία ενθυμίζουν ότι η τέχνη και ο πολιτισμός δεν είναι αποκλειστικά προϊόντα της σημερινής εποχής.

ΜΕ ΤΟΝ ΦΑΚΟ ΤΗΣ NELLY'S

Γυναίκες και άντρες της περιοχής των Δελφών, ποζάρουν στον φακό της NELLY'S με τις παραδοσιακές τους ενδυμασίες, κατά την διάρκεια των Δελφικών εορτών το 1930.

ΕΝΑ ΕΡΓΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΠΟΤΕ.

Ο σιδηροδρομικός σταθμός του Μπράλλου.

ΑΠΟ ΜΠΡΑΛΛΟΥ ΕΙΣ ΙΤΕΑΝ

Το σιδηροδρομικόν τμήμα έλαβε παραγγελίαν παρά του πρωθυπουργού κ. Χαριλάου Τρικούπη, όπως προβεί εις μελέτας διά την κατασκευήν σιδηροδρομικής γραμμής από Μπράλλον θέσεως επικαίρου εν τω δήμω Δωριέων της Παρνασσίδος, όθεν θα διέλθη η από Πειραιώς εις Λάρισσαν γραμμή, εκ Μπράλλου δε θα κατέρχεται η νέα γραμμή εις Ιτέαν επί του Κρισαίου κόλπου.

ΤΡΥΓΟΣ ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΛΟΥΚΑ

Μοναχοί της μονής του Οσίου Λουκά, τρυγούν τους αμπελώνες του μοναστηριού.

Σκόρπιες γνώσεις ναι, σκόρπια λόγια όχι.

[6^ο ]

Αρχαίες λέξεις και συμπεριφορές που μερικές κρατούν ακόμα.

Επιμέλεια Στάθης Ασημάκης  

·   ειρωνεία. Είναι: α) η προσποιητή άγνοια, β) το πείραγμα.

Τα είδη της ειρωνείας, ως πείραγμα, είναι τέσσερα (4): ο αστεϊσμός, ο μυκτηρισμός, ο σαρκασμός και ο χλευασμός. Συγκεκριμένα:

· αστεϊσμός. «Ἀστεϊσμός δέ ἐστί λόγος διασύρων, εὐαρμόστως συντεταγμένος». Αστείος, κυριολεκτικώς, είναι ο ευγενής και ευφυής, ως κάτοικος άστεως, σε αντίθεση προς τον άνθρωπο των αγρών, τον αγροίκον.

·   μυκτηρισμός. Ο δια των μυκτήρων (ρουθουνιών) εμπαιγμός.

· σαρκασμός. Κυριολεκτικώς: «ὁ σκληρός γέλως ἀποκαλύπτων τούς ὀδόντας, ἐν εἴδει σαρκοβόρου ζώου».

· χλευασμός. «Χλευασμός ἐστί λόγος μετά μειδιάματος προφερόμενος, ὡς ὅταν τόν ριψάσπιδα ἐπιγελῶντες ἀνδρεῖον πολεμιστήν λέγομεν».

·   βασκανία. Από το «φάεσι καίνω» φάη = οφθαλμοί, καίνω = φονεύω. Επομένως, βασκανία είναι ο φόνος με τα μάτια, το μάτιασμα που λέμε στη νεοελληνική. 

·  φθόνος. Η λύπη για τη χαρά του άλλου. Από το φθίνω = φθείρομαι. Πράγματι, όποιος φθονεί, φθείρεται. 

Ο ΕΝ ΧΑΙΡΩΝΕΙΑ ΛΕΩΝ

Ο Λέων της Χαιρώνειας πριν την αναστήλωση στα τέλη του 19ου αιώνα.

Για ξύλα

Του Ηλία Κ. Λιάκου

Έλεγε, που λέτε, κάποιος παληγ(ι)νός: «Ψουμί, ξύλα κι άχυρα (δεν έχω), του σπίτι μ’ αξανάσουργου, η γ(υ)ναίκα μ’ λιχώνα, τι ανάγκ(η) έχου!!!»

Ήταν λοιπόν και τα ξύλα ένα απαραίτητο εφόδιο, για να αντιμετωπίσεις το δριμύτατο Αραχωβίτικο χειμώνα. Φυσικά και το καλοκαίρι ήταν αναγκαία, γιατί μ’ αυτά μαγείρευαν όξω στο φουρναριό. Έτσι περνώντας η Λαμπρή, εκτός απ’ το ξεφύλλισμα, τα δειάφια, το δεύτερο στ’ αμπέλια και τα πρώιμα στα σανά, ξεκίναγαν άλλοτε για ξύλα κι άλλοτε για άχυρα. Τα ξύλα όμως αυτά, τα ανοιξιάτικα ας πούμε, ήταν λιανά πατοκλώναρα, λατσούδια από ξεκλάρισμα.

Τι έφαγε ο Βενιζέλος στους Δελφούς ;

Όταν το Μάρτιο του 1914 ο Βενιζέλος επισκέπτεται τους Δελφούς, στον Αθηναϊκό τύπο διαβάζουμε την ακόλουθη είδηση:

Ο κ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ

ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΔΕΛΦΟΥΣ

“ΔΕΛΦΟΙ, 3 Μαρτίου. – Χθες αφίχθη ο Πρωθυπουργός κ. Βενιζέλος. Εγένετο αυτώ μεγαλοπρεπής υποδοχή. Εν Χρυσώ προσεφώνησεν αυτόν ο δήμαρχος Κρίσσης, εν Δελφοίς δε η μαθήτρια Ευθυμία Καράμπελα. Ο κ. Πρωθυπουργός επεσκέφθη το Μουσείον, κατόπιν δε τον τόπον των ανασκαφών.

Παρά του βουλευτού κ. Ιωάννου Ξηρού παρετέθη προς τιμήν του κ. Προέδρου μεγαλοπρεπές πρόγευμα εν τω ξενοδοχείω «Ο Πύθειος Απόλλων».

Το μενού αποτελέσθη εκ των εξής:

Βιβλίο υπό έκδοση για την Αράχωβα.

Εκδοτική-πνευματική ομάδα

“ΕΚΦΡΑΣΗ”

Αράχωβα, 21 . 8 . 2014

Αγαπητοί συμπατριώτες

Η εκδοτική ομάδα του περιοδικού «Η Αράχωβα» με τη συνεργασία 20 συγγραφέων, έγκριτων επιστημόνων και μελετητών από την Αράχωβα και τον πανεπιστημιακό χώρο, ετοιμάζει την έκδοση ενός τόμου ο οποίος θα παρουσιάζει και θα περιγράφει από κάθε άποψη τη διαχρονική εικόνα της πόλης και των ανθρώπων της. Πρόκειται για ένα συλλογικό έργο, βιβλίο – λεύκωμα, με κείμενα, φωτογραφίες του τόπου και εικόνες των ανθρώπων του, σχέδια, χάρτες και εικαστικό υλικό. Πιστεύουμε ότι η έκδοση αυτή θα αποτελέσει ένα πολύτιμο ενημερωτικό βιβλίο κάθε Αραχωβίτικης οικογένειας για τις ρίζες της πόλης μας, την πορεία της στο χρόνο μέχρι σήμερα, την ιστορία της, την ανθρωπολογία και πνευματική ζωή, την πολιτιστική της κληρονομιά, την αρχιτεκτονική και την οικονομία της. Συγχρόνως, ο Αραχωβίτης θα ανακαλύψει παλιές, άγνωστες σε πολλούς σήμερα, εικόνες της όμορφης πόλης μας και της κοινωνικής ζωής των ανθρώπων, πιθανώς και οικείων προσώπων του.

Η προσπάθεια όλων των συντελεστών της έκδοσης είναι αυθόρμητη, ανιδιοτελής, αποβλέπει στην ανάδειξη του τόπου και αποτελεί προσφορά στο Δήμο της πόλης μας. Η αδυναμία της Δημοτικής Αρχής να καλύψει το συνολικό κόστος της έκδοσης, μας υπαγορεύει την αναζήτηση συνδρομητών και για το λόγο αυτό απευθυνόμαστε σε σας.

Ο υπό έκδοση τόμος θα αποτελείται από 400 σελίδες (150 κειμένου), θα περιλαμβάνει 450 εικόνες, εκ των οποίων οι περισσότερες έγχρωμες και υπολογίζεται ότι κάθε τόμος θα πωλείται περίπου 30 ευρώ.

Θα σας είμαστε ευγνώμονες, αν μας κάνετε γνωστή την πρόθεσή σας και τον αριθμό των αντιτύπων που ενδεχομένως επιθυμείτε, προκειμένου να μπορέσει να οριστικοποιηθεί ο προϋπολογισμός και οι αντίστοιχες προδιαγραφές της έκδοσης.

Ελπίζοντας στην θετική σας ανταπόκριση σας χαιρετώ.

                                                                        

                                                                                Με εκτίμηση και φιλία

εκ μέρους όλων των συντελεστών της έκδοσης

                                                                            

                                                                                     ο επιμελητής της έκδοσης

                                                                             

                                                                                   

                                                                                       Γιώργος Καστανάς

Τηλ. 22670 31100, 210 8215982 και 6932212043

Fax 210 2433542

Email dr.g.kastanas@gmail.com