 |
| Περιφορά της εικόνας του Αγίου Γεωργίου στην Αράχωβα το 1959. |
Κορυφαία έκφραση της Αραχωβίτικης
παράδοσης αποτελεί το «πανηγυράκι», τριήμερη γιορτή Ελληνικότατη στην οποία
συνυπάρχει η εθνική με τη θρησκευτική διάσταση και την παράδοση – βίωμα του
κάθε Αραχωβίτη.
Συνδυάζεται η νικηφόρα ανάμνηση της
Μάχης της Αράχωβας με τη βοήθεια του Άι – Γιώργη στην τελική έκβασή της.
Ανήμερα του Αι-Γιωργιού οι Αραχωβίτες ψήνουν αρνί για τον Άγιο, όπως το Πάσχα.
Πάνδημη η συμμετοχή των Αραχωβιτών
και ξένων στη λιτανεία της εικόνας του Αγίου Γεωργίου, ντυμένοι με παραδοσιακές
ενδυμασίες (φουστανέλα, καμζόλα, σιγκούνια). Οι «ντυμένοι» ξεπερνούν τους 1300
που πλαισιώνουν την εικόνα του Άι- Γιώργη.
Ο ανηφορικός δρόμων, νέων, ανδρών και γερόντων, ανήμερα της γιορτής, τονίζει
την αρμονική συνύπαρξη των γενεών στον «ανήφορο» της ζωής.
Τα κλέφτικα αγωνίσματα των επόμενων
ημερών (απλούν, τριπλούν, λιθοβολία, σήκωμα πέτρας), και με παραδοσιακές
ενδυμασίες, η απονομή αρνιών στους νικητές των αγωνισμάτων και το κοινό τραπέζι
στο τέλος του πανηγυριού (χάλασμα), με τους παραδοσιακούς χορούς, αποδεικνύουν
τις βαθιές ρίζες της παράδοσης στην Αράχωβα.
Οι Αραχωβίτες ετοιμάζονται ώστε να γιορτάσουν τον Αφέντη Άι-Γιώργη με τις τιμές
που του αρμόζουν. Ετοιμάζουν, από καιρό, τις παραδοσιακές φορεσιές, φουστανέλα,
σιγκούνια, καμζόλα, καθαρίζουν τα παραδοσιακά καρπίτια (χαλιά) ώστε να τα
απλώσουν στις βεράντες των σπιτιών, κατά τη διάρκεια του πανηγυριού, ως δείγμα
σεβασμού στον Άγιο και φυσικά έχουν έτοιμα τα κλήματα και τη σούβλα για το
δεύτερο αρνί που θα ψήσουν – μετά το Πάσχα- στους «λάκκους» της γειτονιάς
ανήμερα του Άι-Γιωργιού.
Το πανηγυράκι αποδεικνύει ότι η Αράχωβα, μπορεί να έχει μετατραπεί σε πασίγνωστο χειμερινό θέρετρο, διατηρεί όμως με τον καλύτερο τρόπο τις παραδόσεις της, όπως φαίνεται και από το τριήμερο «πανηγυράκι» της.
ΠΗΓΗ: https://www.facebook.com/arahovameteo?fref=ts
