ΕΝΩ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ ΝΑ ΤΑ ΕΚΑΤΟΣΤΙΣΗ
ΗΡΘΕ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΨΑΛΗ
Τον Άη Βασίλη ο πρωτόγερος της Αράχωβας
ΟΙ ΓΚΑΡΔΙΑΚΕΣ ΦΙΛΙΕΣ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΞΕΝΟΥΣ
ΤΟ ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΚΑΙ Η ΣΠΟΝΔΗ ΣΤΟΝ ΒΑΚΧΟ
Διά να αναγγείλη αύριον μετά των άλλων
αοιδών την έλευσι του Αγίου της Καισαρείας και την ανατολή του 1960 έχει φθάσει
από τα ψηλώματα του Παρνασσού ένας γέρος τροβαδούρος, στα χρονάκια εγγίζει
ελαφρώς τον αιώνα. Ο ίδιος λέγει ότι είναι 90 χρόνων αλλά οι γνωρίζοντες
υποστηρίζουν ότι τα έχει ήδη υπερβή.
Πρόκειται για τον γνωστό, γνωστότατο
πρωτόγερο της Αράχωβας τον γέρο Τζελεπή, που κάθε τέτοια εποχή παρέα με τον
σύντροφό του κατηφορίζει από το χωριό του για να καλοκαρδίση τους φίλους του
στην πρωτεύουσα και στον Πειραιά λέγοντας με το τούμπανο και την πίπιζα τον
Άη-Βασίλη.
Πελατεία εκλεκτή, μετρημένη, την οποία ο
γέρος της Αράχωβας την επισκέπτεται στο τακτικό ετήσιο δρομολόγιο. Σ’αυτούς
περιλαμβάνονται γκαρδιακοί φίλοι που μαζί τους ο γέρος έχει ρουφήξει άφθονο
κοκκινέλι στο χωριό κι’έχει στρωθή μαζί τους στο τραπέζι το μεγάλο στο πανηγύρι
του Άη - Γιωργιού. Μα με τον καιρό ο κατάλογος πλουτίστηκε, περιελήφθησαν και
επίσημα πρόσωπα. Ο μπάρμπα – Τζελεπής έχει κάρτα μπιάνκα για τα σπίτια των
υπουργών και των άλλων επισήμων. Μερικοί τον κρατούν για τραπέζι κι’άλλοι πάλι
τον φιλεύουν γενναιόδωρα.
Δεν είναι πολλά χρόνια που ο γέρος αυτός
κέρδιζε σχεδόν κάθε χρόνο τους άλλους γέρους του χωριού στον ιδιότυπο αγώνα
δρόμου των γερόντων, που κάθε χρόνο γίνεται την ημέρα του Αγίου Γεωργίου στην
πλαγιά του Παρνασσού. Μα τώρα είναι μερικά χρόνια, που ο μπάρμπα Τζελεπής δεν μπόρεσε
να τα βγάλη πέρα. Έμεινε στην παράκρη του. Οι συγχωριανοί του λένε πως το κρασί
ζήμιωσε τον γέρο αθλητή. Ο ίδιος φυσικά έχει διαφορετική γνώμη για το ζήτημα
αυτό.
Ο γιατρός και Δήμαρχος του χωριού του
συνιστά να περιορίση την ποσότητα. Αλλά ο γέρο Τζελεπής συνεχίζει άφθονες και
τακτικά τις σπονδές προς τον Βάκχο.
Η συμπάθειά του είναι το κοκκινέλι του
χωριού του και για να είναι εξασφαλισμένος από τα «φτιαγμένα» κουβαλά μαζί του
για την ολιγοήμερη παραμονή του στην πρωτεύουσα την αναγκαία δόση του.
Ο γέρος όμως ως προχθές ακόμη ήταν
πρώτος δουλευταράς μέσα στο χωριό. Πρώτος και καλύτερος δούλευε στο νταμάρι από
το πρωΐ ως το βράδι. Εδώ και λίγο σταμάτησε το σκληρό επάγγελμα.
Ο μπάρμπα Τζελεπής έχει επίσης τις
γνωριμίες του και τις φιλίες του με πολλές προσωπικότητες στο εξωτερικό. Μεγάλα
γερμανικά περιοδικά εδημοσίευσαν κατά καιρούς στα εξώφυλλά των τον γέρο του
Παρνασσού. Ο αιωνόβιος αυτός τύπος με την τοπική ενδυμασία και την πίπιζα
εχρησίμευσε πλην των άλλων και στην τουριστική μας διαφήμισι προς το εξωτερικό.
Το σημειωματάριό του είναι γεμάτο από διευθύνσεις. Γνωστών και αγνώστων. Πάσης
εθνικότητος και χρώματος. Σ’αυτούς περιλαμβάνεται και ο Ρόμπερτ Μήτσαμ, που
τελευταία είχεν έλθει στην Ελλάδα και γύρισε ωρισμένες σκηνές της ταινίας του
στην Αράχωβα του Παρνασσού. Στο γύρισμα της ταινίας χρησιμοποιήθηκε και ο
μπάρμπα Τζελεπής. Εξ ου και πιάσθηκε γκαρδιακιά φιλία και ο ένας ενθυμείται τον
άλλον με χαιρετίσματα και ευχές.
Αυτός είναι ο τροβαδούρος της Αράχωβας,
που πολλοί ίσως θα είδαν ή θα δουν στην Αθήνα αυτές τις ημέρες. Ταξιδιάρικο
πουλί που μέσα στα γεράματά του φθάνει την παραμονή της πρωτοχρονιάς. Έρχεται
να μας ψάλη τον Άγιο Βασίλη, να μας αναγγείλη ότι προχωρήσαμε κατά ένα ακόμη
έτος ενώ ο ίδιος σταθερά πλησιάζει να τα ικανοποιήση.
ν. κ.
Το παραπάνω κείμενο δημοσιεύτηκε σε αθηναϊκή εφημερίδα της εποχής στις 30/12/1959.
