Παρασκευή 11 Ιανουαρίου 2019

Για να μην κουραστούν οι μαθητές!!!....


Έχει καιρό που συμβαίνουν πρωτάκουστα πράγματα σε αυτή την ταλαίπωρη χώρα. Δε γίνεται, κάποια επικίνδυνη πολιτικοκοινωνική ίωση πρέπει να περνάει η δύσμοιρη πατρίδα μας. Μια ίωση μοναδική στον κόσμο,που αντιστρέφει την πραγματικότητα. Ξεκίνησε εδώ και πολλά χρόνια ως εν μέρει ασυμπτωματική νόσος και εξελίσσεται πλέον σε  καθολική καλπάζουσα.
Είναι σαν να βαδίζεις στον άξονα των φανταστικών  αριθμών,και εσύ να βλέπεις παντού πραγματικούς αριθμούς.είναι σαν έχεις πάρει φόρα, φόρα κατηφόρα και κατρακυλάς, και εσύ νομίζεις ότι ανεβαίνεις ψηλές ραχούλεςείναι σαν να βρίσκεσαι βουτηγμένος στις λάσπες της «Μπεχούβεσης», μετά από γερή κατεβασιά, και εσύ πιστεύεις ότι αγναντεύεις από τη «Λιάκουρα», εν αιθρία ημέρα.
Και αυτό τον ιό δεν τον παράγει κάποιο πτηνό, κάποιο ζώο στο σώμα του από μετάλλαξη, στα βάθη της Ανατολής, όπως συμβαίνει, συνήθως, με τις πραγματικές ιώσεις στον πλανήτη γη, κάθε χρόνο.
Τον παράγει ο ελληνικός πολιτικός μηχανισμός με τις  εμμονές του, με τις αυταπάτες του, με τη μιζέρια του, με την ανιστορητικότητά του, με τις εξυπνάδες του, με την ασχετοσύνη του, με το αραλίκι του, με τον ερασιτεχνισμό του, με το θράσος του, με την αμετροέπειά του, με τις λάσπες του, με τα χοντροκομμένα ψέματά του, με το νταβατζηλίκι του, με τις αρπαχτές του,πρώτα σε ψήφους που οδηγούν βαθμιαία και σε άλλες αρπαχτές, όπως: θέσεις,οφίκια, επιρροές, διευκολύνσεις, ταξιδάρες, εξυπηρετήσεις φίλων, γνωστών και προσκυνημένων, ε! και κάπου εκεί, δεν γίνεται, θα ξεμυτίσει και το χρήμα.

Αρκεί λοιπόν να πάρεις στα χέρια σου το μηχανισμό και να τον κρατάς με κάθε τρόπο,χωρίς να σου καίγεται καρφάκι, για τον τόπο σου για το πού κατευθύνεται και που τραβάει. Και τότε  πες -  πες, το μαύρο γίνεται πάλλευκο και οι άνθρακες, πλατίνα και οι Παρθενόπες του …Άσημου ποιητή θα το πιστέψουν.
Μιλάμε για το γνωστό αγνό αγωνιστή τραγουδοποιό, Νικόλα Άσημο, που εδώ και τριάντα χρόνια βρίσκεται στο χώρο των αγγέλων, ο οποίος είχε«υμνήσει» με απαράμιλλο τρόπο τον κομματικό μηχανισμό, αλλά ισχύει το ίδιο και απαράλλαχτα και για τον ελληνικό κυβερνοκρατικό μηχανισμό.

«[…]Άμα πιάσεις το μηχανισμό
Από τα αυτιά τον πιάνεις το λαγό.
Τον Πελοπίδα τρως με μια τσιμπίδα.
Στην Παρθενόπη χαρίζεις ένα τόπι.
Και με τα χρόνια γυρνάς μες τα σαλόνια
Ξεχνάς ποια μάννα σε γένναε στο κλάμα[…].» 
***
Για να δουλέψει ο μηχανισμός χρειάζεται,βεβαίως,τα λάδια του και τις συνταγές του,απλές αλλά και αποτελεσματικές, ανάλογα με το πρόγραμμα. Ας πούμε τούτο το φεγγάρι, στο πρόγραμμα για σκούρα, είναι:
·Κατεδαφίστε την αριστεία.Οι άριστοι είναι επικίνδυνοι, γιατί έχουν γνώση, ικανότητες και κυρίως άποψη.
·Κατεδαφίστε τις αξίες. Δεν χρειάζεται ήθος,  πίστη, αλήθεια, νομιμότητα, εργατικότητα, σεβασμός στη γνώμη, στον κόπο και στην περιουσία  του άλλου. Είναι μεγάλα εμπόδια.
·Κατεδαφίστε τον πατριωτισμό. Όποιος αγαπά την πατρίδα του, την ιστορία του, τις παραδόσεις του, τη γλώσσα σου, τη θρησκεία των πατέρων του είναι φασίστας.
Έχει τόσο πολύ,μα τόσο πολύ,φορεθεί αυτή λέξη από τους Έλληνες, που κινδυνεύει να χάσει τα πρωτεία η άλλη διάσημη λέξη τους, μα…κας.
Ενδεικτικά:
Εάν κάποιος δεν συμφωνεί με τις πολιτικές σου ιδέες είναι φασίστας. Τον βαφτίζεις έτσι και καθάρισες.
Εάν κάποιος δεν συμφωνεί με τις πράξεις σου και τις πρακτικές σου, πάλι είναι φασίστας, του βάζεις λοιπόν αυτήν την ταμπέλλα στο μέτωπο και ξεμπέρδεψες.
Σχίζεις εσύ την ελληνική σημαία;Ε!όποιοι τη σέβονται, είναι φασίστες.
Βάζεις κουκούλα, και καις τους άλλους στο χώρο της εργασίας τους, καταστρέφεις κάθε τόσο -για να μην ξεχνιόμαστε -τις  ατομικές τους περιουσίες, και βεβαίως κάθε δημόσια περιουσία που θα βρεις μπροστά σου,και πάλι τότε αυτοί που τα υφίστανται είναι φασίστες.
***
Πρέπει,βεβαίως, να ξεκαθαρίσουμε από την άλλη μεριά ότι πατριώτης δεν είναι όποιος πουλάει στο πάγκο του ως πραμάτεια, πατριωτισμό,με ρητορείες και με κούφια λόγια, χωρίς περιεχόμενο. Όχι!
Πατριώτης είναι πρωτίστως μεν αυτός που σε δύσκολες ιστορικές συνθήκες είναι διατεθειμένος να θυσιάσει την περιουσία του και τη ζωή του ακόμα για την πατρίδα με τόλμη, με συνείδηση και με ευψυχία. Αλλά πατριώτης είναι και αυτός που πασχίζει καθημερινά να κάνει σωστά τη δουλειά του, σε όποιον τομέα και εάν εργάζεται. Ο δημιουργός και ο καινοτόμος,όπου και αν ασχολείται. Αυτός που σέβεται και τηρεί απαρέγκλιτα τους νόμους και δεν τους επικαλείται μόνο για τους άλλους.
Αυτός που σέβεται και προστατεύει στην πράξη και όχι στα λόγια το περιβάλλον,είτε είναι το φυσικό είτε  το ανθρώπινο.
Αυτός που δίνει ευκαιρίες στο φτωχό δίπλα του να βελτιώσει τη ζωή του, κυρίως στο νέο και τον ταλαντούχο που ζητά βοήθεια και στήριξη για να δείξει την αξία του, να ξεδιπλώσει τα φτερά του, να πραγματοποιήσει τα όνειρά του.
Αυτός που πιστεύει ότι ο κόπος και ο μόχθος δημιουργούν τα μεγάλα έργα και φέρνουν τα μεγάλα αποτελέσματα και όχι αυτός που είναι ρέμπελος και κριτής εκ του ασφαλούς και νοιάζεται μέρα - νύχτα μόνο για τη μοιρασιά της πίττας, για την οποία αδιαφορεί παντελώς για το πώς αυτή θα αυξηθεί.
***
Η αξία του μόχθου,που είναι βαθιά ριζωμένη όχι μόνο στις αναπτυγμένες χώρες της Δύσης και του Βορρά, αλλά και στις αναδυόμενες μεγάλες δυνάμεις της Ασίας, για μας τους Έλληνες έχει καταντήσει απαξία. Φτάνει το βόλεμα, αυτή είναι η μεγάλη αξία του Νεοέλληνα.
Έρχεται λοιπόν ο της Παιδείας υπουργός και αντί να διασαλπίσει προς τους νέους αυτής της ταλαίπωρης και πτωχευμένης χώρας, για μεγαλύτερη προσπάθεια των νέων μας για πρόοδο και μόρφωση, νομοθετεί να αρχίζουν τα σχολεία κάθε μέρα αργότερα, ώστε να μπορούν, όπως ισχυρίζεται, να ξενυχτούν με την άνεσή τους οι μαθητές, για να τους γίνει δηλαδή έξις: η οκνηρία,  το ρεμπελιό, η πρέζα  και η αδιαφορία.
Και έρχεται καπάκι πάλι ο ίδιος υπουργός και εν μέσω της παραζάλης του Μακεδονικού και του ξεπουλήματος της Μακεδονίας ως πραμάτειας, κόβει από την ύλη της Ιστορίας της Γ΄ Λυκείου το κεφάλαιο που αφορά:
·Τον Παύλο Μελά, το μεγάλο αυτό σύμβολο του Μακεδονικού Αγώνα.
·Τον πατριώτη πολιτικό από τη Μακεδονία Ίωνα Δραγούμη.
·Το φοβερό επίσκοπο Καστοριάς Γερμανό Καραβαγγέλη (πρότυπο ιερωμένου πατριώτη), που έδωσε την πιο κρίσιμη και μεγάλη μάχη εναντίον όσων επιβουλεύονταν τη Μακεδονία,και δρούσαν  για τον αφελληνισμό της,στην περιοχή της εκκλησιαστικής δικαιοδοσίας του και όχι μόνο.
·Και όλον εν γένει το Μακεδονικό αγώνα,
με τον πρωτάκουστο, θρασύτατο, γεμάτο κυνισμό,αλλά και γελοίο,ισχυρισμό: «Για να μην κουραστούν οι μαθητές από τις επαναλήψεις και προκειμένου να ελαφρυνθεί η τσάντα του μαθητή συγκεκριμένων κεφαλαίων […]»!!!...!!!....
Και πότε συμβαίνει αυτό; Τη στιγμή που γέμουν δηλητηριωδών, ψεύτικων και ανιστόρητων αναφορών τα βιβλία ιστορίας όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων των γειτόνων μας Σκοπιανών και όχι μόνον.
Σίγουρα, οι ξένοι δεν μας ψεκάζουν με αεροπλάνα, όπως σημαντική μερίδα Ελλήνων πολιτών θέλει να πιστεύει αφελώς, αλλά σίγουρα υπάρχουν ύποπτα εσωτερικά και εξωτερικά κέντρα που προωθούν πολλούς Βαλτ…όγλου υπουργούς και μη υπουργούς σε πολλούς νευραλγικούς τομείς για να διαλύσουν παντοιοτρόπως τη μαρτυρική αυτή χώρα.
Και εάν ο παππούς του σημερινού υπουργού Παιδείας, όταν γινόταν ο Μακεδονικός αγώνας,μπορεί και να υπηρετούσε δουλικά στην Πόλη κάποιους Τούρκους πασάδες, για να σώσει το κεφάλι του και την οικογένειά του, εδώ όμως σε αυτή τη χώρα και κάτω από τον Όλυμπο χιλιάδες παππούδες μας αγωνίστηκαν, όχι μια μέρα, όχι ένα μήνα, όχι ένα χρόνο, αλλά και δυο και τρία και τέσσερα, ακόμα και πέντε χρόνια(!).
Ταλαιπωρήθηκαν, τραυματίστηκαν, ακρωτηριάστηκαν, έδωσαν τη ζωή τους ολόκληρη, στην ακμή των νιάτων τους, για να σώσουν του αδελφούς τους Έλληνες  Μακεδόνες από τα νύχια των Βουλγάρων.
Και,τώρα,οι ίδιοι αυτοί οι εχθροί, με την προβιά του δήθεν Μακεδόνα,έρχονται να υποκλέψουν αρχικά την ιστορία και το όνομα της Μακεδονίας, να βαφτίσουν τη σλαβική τους γλώσσα ως Μακεδονική,με στόχο σε βάθος χρόνου να αρπάξουν με τη βοήθεια των μεγάλων καλοθελητών της ιστορίας τη γη των Ελλήνων Μακεδόνων,  ακρωτηριάζοντας θανάσιμα την Ελλάδα.Γιατί Ελλάδα χωρίς Μακεδονία δεν μπορεί να νοηθεί και να σταθεί με απαιτήσεις και σιγουριά μέσα στο αβέβαιο και δυσοίωνο μέλλον του Βαλκανικού χωροχρόνου.
Εάν η Ελλάδα υποστεί πλήγμα στη Μακεδονία είναι απλώς θέμα χρόνου,όπου το κράτος των Αθηνών  θα προσπαθεί εναγωνίως να φυλάξει σύνορα όχι στη Θεσσαλία και στη Μελούνα, όπως παλιότερα,  αλλά στη Μαλακάσα(!), όχι βέβαια λόγω της γενναιότητας των Σκοπιανών, αλλά πολλών άλλων που έχουν βλέψεις και από Βορρά και κυρίως εξ Ανατολών, κλώθωντας νεοθωμανικά όνειρα, ενώ αυτό το αυτιστικό κράτος των Αθηνών θα απασχολείται ακόμα για το πως να λύσει το πρόβλημα των γνωστών - άγνωστων των Εξαρχείων!
Μπορεί ο υπουργός Παιδείας και οι βοηθοί ατσίδες του να στέλνουν τέτοιες ντιρεκτίβες στα ελληνικά σχολεία, οι κατά τα άλλα,όμως,λαλίστατοι και δυνατά συνδικαλισμένοι εκπαιδευτικοί μας, γιατί δεν αντιδρούν;
Επί σαράντα χρόνια μετά την μεταπολίτευση έκαναν  πρίμο - σεκόντο με τους μαθητές τους,που εβδομάδες και μήνες έκλειναν τα σχολεία για χίλια δυο αιτήματα της εκπαίδευσης, ακόμα και για τις σχολικές τουαλέτες, και σήμερα για τη Μακεδονία και τις απαράδεκτες ντιρεκτίβες για το Μακεδονικό αγώνα των φωστήρων του λεγόμενου υπουργείου Παιδείας,γιατί κωφεύουν και σιωπούν;
***
Τα θέματα,όμως,της πατρίδας, της γλώσσας, της ιστορίας και της πατρογονικής θρησκείας, δεν είναι και δεν πρέπει να θεωρούνται ζητήματα ήσσονος σημασίας, γιατί είτε μας αρέσει είτε όχι, αυτοί είναι οι βασικοί πυλώνες που βαστάνε ένα έθνος και ένα λαό όρθιο και ικανό να αντέξει και να προχωρήσει μπροστά.
Γιατί, αν φτάσεις λ.χ. αρχικά να ντρέπεσαι ή να αμελείς να σημαιοστολίζεις το σπίτι σου, το μαγαζί σου κλπ. και αργότερα το σχολείο σου, στις εθνικές γιορτές, δεν θα αργήσει ο καιρός που τα παιδιά σου θα δακρυβρέχουν βουβά και θα κρύβουν αυτή τη σημαία μέσα στα μπαούλα τους, με φόβο και με κίνδυνο για τη ζωή τους.
Και εάν,σήμερα, ενοχλείσαι από το πρωινό κτύπημα της καμπάνας της εκκλησίας στη γειτονιά σου, αργότερα θα αναγκαστείς να ακούς, τρις την ημέρα, το Μουεζίνη.
Εάν σήμερα κακοποιείς με χίλιους τρόπους τη θαυμαστή γλώσσα του Ομήρου που, τύχη αγαθή, σου έλαχε η μοίρα να ομιλείς, θα αγωνίζεσαι φυλλομετρώντας εναγωνίως ξένα λεξικά, για να εκφράσεις κακόμοιρα τα αιτήματά σου.
Εάν δεν φροντίζεις να αφήνεις απογόνους, σκεπτόμενος τη βολή σου και την καλοπέρασή σου, πολύ σύντομα θα γίνεις εσύ η μειονότητα που θα ζητάς στον ήλιο μοίρα.
Εάν, εντέλει, αδιαφορείς και ξεχνάς την ιστορία σου δεν θα αργήσει η ίδια η ιστορία να σε ξεχάσει και να σε διαγράψει δια παντός από τις δέλτους της.
Και ας κλείσουμε  με το προφητικότατο, για πολλούς λόγους και αιτίες τραγούδι, γραμμένο πάλι σε δύσκολες εποχές (το 1972), του Γιάννη Μαρκόπουλου,σε στίχους του Γιώργου Σκούρτη,που έφυγε πριν λίγες μέρες από τη ζωή,στις 19/11/2018.

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
τις πόρτες σπάσαν οι οχτροί
κι εμείς γελούσαμε στις γειτονιές
την πρώτη μέρα.

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
αδέρφια πήραν οι οχτροί
κι εμείς κοιτούσαμε τις κοπελιές
την άλλη μέρα.

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
φωτιά μας ρίξαν οι οχτροί
κι εμείς φωνάζαμε στα σκοτεινά
την τρίτη μέρα.

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
σπαθιά κρατούσαν οι οχτροί
κι εμείς τα πήραμε για φυλαχτά
την άλλη μέρα.

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
μοιράσαν δώρα οι οχτροί
κι εμείς γελούσαμε σαν τα παιδιά
την πέμπτη μέρα.

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
κρατούσαν δίκιο οι οχτροί
κι εμείς φωνάζαμε ζήτω και γεια
σαν κάθε μέρα.

Εάν,τελικώς, μελαγχολήσατε από όλα τα παραπάνω αναφερθέντα, αναζητήστε για εκτόνωση τον επόμενο στίχο από τους προηγουμένους αναφερθέντες του«Μηχανισμού» του αγνού κι αληθινού  τραγουδοποιού, Νικόλα Άσημου.

Στάθης Ασημάκης
8/12/2018