Από ακατανίκητη νοσταλγία κυριεύεται ο Έλληνας της πρωτεύουσας
τις μέρες του Πάσχα κι’ αποφασίζει να ταξιδέψει στην επαρχία, κοντά στους δικούς
του ή να εκδράμει σε περιοχές όπου το ελληνικό Πάσχα γιορτάζεται με το
πατροπαράδοτο λαϊκό γλέντι. «Πάσχα τερπνόν» θέλουν να περάσουν όλοι αυτές τις μέρες.
Άλλοι κατηφορίζουν προς τον Μοριά κι άλλοι ανεβαίνουν προς τη Ρούμελη. Κοντά
στη φύση, στα έλατα, στο πράσινο και στον ήλιο. Εκεί θ’ απολαύσουν το
μοσχοβόλημα από τ’ ανθισμένα αγριολούλουδα και την ορεκτική μυρουδιά απ’ τα
ψημένα αρνιά της σούβλας. Πάσχα στη φημισμένη Αράχωβα, που φυλάει ανέγγιχτες τις
παραδόσεις του ελληνικού Πάσχα. Κρατάει περήφανα τις παραδόσεις η Αράχωβα, σε
πείσμα του εκσυγχρονισμού, που παρατηρείται σ’ άλλα μέρη. Η τοπική πατροπαράδοτη
μορφή της μικρής πολιτείας εκδηλώνεται σ’ όλη την κοινωνική της ζωή, έτσι, που
κατάντησε να γίνει ενδιαφέρον τουριστικό κέντρο της Ρούμελης, κοντά στο άλλο
τουριστικό κέντρο των Δελφών.
