Εκ Χρυσού, τη 25 Ιουνίου
(Ιδιαιτέρα αλληλογραφία «Παλιγγενεσίας»)
Η ΕΝ ΙΤΕΑ ΤΕΛΕΤΗ ΤΩΝ
ΕΓΚΑΙΝΙΩΝ ΤΟΥ
ΝΑΟΥ ΤΗΣ «ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ»
Οι ευσεβείς και φιλόκαλοι επίτροποι
του ως άνω ιερού ναού, μετά των φιλοτίμων και φιλέργων κατοίκων,
αποπερατώσαντες την, ουχί προ πολλού αρξαμένην ανέγερσιν του ευρυχώρου και
περικαλούς ιερού Ναού των, ον ετίμησαν με το όνομα της «Μεταμορφώσεως του
Σωτήρος», όνομα, όπερ έφερε και ο πρότερον ναΐσκος των, εθεώρησαν επιβαλούμενον
καθήκον οι ευσεβείς ούτοι Ιτεώται, να εγκαινιάσωσι τον ναόν τούτον, ίσον ένεστι
δημοτελέστερον, και προς τούτο μετέβησαν οι επίτροποι εις Πάτρας προς τον
αρχιεπίσκοπον κ. Ιερόθεον Μητρόπουλον, παν προθύμως δεχθέντα την αίτησίν των και
ορίσοντα δια τα εγκαίνια την σήμερον.
Οι επίτροποι επομένως παρεσκεύαζον τα
δια την τελετήν και δι’ εντύπων προκυρήξεων των, εγνώρισαν τούτο τοις
περιοίκοις μέρεσι και περικάλουν τους βολουμένους να μετάσχωσι της ιεράς
τελετής. Ο Σ. Ποιμενάρχης αφίκετο εκ Πατρών την 23ην χθες πρωί επεισκέψατο τας εν Δελφοίς
αρχαιότητας, και προ μεσημβρίας κατήλθεν αύθις εις Ιτέαν, ένθα παρεσκεύασε τα
δια την τελετήν.
Την εσπέραν ήρξαντο τα προκαταρκτικά της
ιεράς τελετής εν τω ιερώ ναώ, όστι κάλλιστα και αφνειώς ηυτρεπισμένω. Ύπερθεν
δε και πέριξ τούτου αμφιλαφώς εκυμάτιζον σημαίαι, σειόμεναι νοχελώς υπό της θαλασσίας
αύρας και μαρτυρούσαι ως και εκείναι των εν λιμένι πλοιαρίων το χαρμόσυνον της ημέρας.
Εκ
των περιοίκων μερών Γαλαξειδίου, Αμφίσσης, Χρισσού κ.τ.λ. προσήλθον
πάμπολλοι εκ των τα πρώτα φερόντων μετά των οικογενειών των, άλλοι μεν από της εσπέρας
χθές, και οι πλείστοι σήμερον πρωί, συνηθροίσθη πλήθος πολύ και εκλεκτόν, η
ακολουθία του όρθρου έληξε την 5ην πρωινήν ώραν, και ήρξαντο οι
αίνοι υπό του ιεράρχου και η δοξολογία υπό των εξ Αμφίσσης μετακληθέντων
ευφώνων ιεροψαλτών. Μετά το τέλος της δοξολογίας εγένετο αρτοκλασία, και μετά
ταύτην ήρξατο η ιδίως τελετή των εγκαινίων, ην μετά αληθούς κατανύξεως και
ύψους ιεροπρεπέστατα ετέλεσεν ο ποιμενάρχης, περιστοιχισμένος υπό δέκα
ιεροφορούντων ιερέων, αξιωματικών, (αφικούντων) αρχιμανδριτών, οικονόμων κ.τ.λ.
και του ιεροδιακόνου, πολλών άλλων κληρικών μη λαβόντων επισήμον μέρος αλλά συμπαρισταμένων.
Η λιτανεία εκτός του πέριξ του Ναού
διήρκεσε περί την ώραν. Φέρων ο ιεράρχης επικεφαλής τα εγκαίνια, και
αναγιγνώσκων κατανυκτικώτατα τας νενομισμένας ευχάς και δεήσας ευρίσκετο εν τω
μέσω του συνοιθρησμένου λαού πλησίον του, η λειτουργία καθ’ ην, μετά το
ευαγγέλιο, ο Σ. αρχιεπίσκοπος ωμίλησε μετά της χαρακτηριζούσης αυτόν σαφηνίας
και δυνάμεως λόγου, αν και ήτο κεκοπιακώς εξηγήσας τα της τελετής έληξε μετά
την 10ην ώρα νότε ιδία χειρί διένειμε και το αντίδωρο, μεθ’ ο περί
11 σχεδόν μετέβη εις την οικίαν, ένθα κατέλυε, και εδέχθη την επίσκεψιν των
προσελθόντων ξένων και εντοπίων. Τον αρχιεπίσκοπο, κηρύξαντα άλλοτε ευδοκίμως το
θείον κήρυγμα, ενταύθα εγνώριζον οι πλείστοι και προσήλθον ν’ ακούσωσι και
αύθις την καρποφόρον διδασκαλίαν του. Η τελετή υφ’ όλας τας απόψεις υπήρξεν
όντως λαμπρά, και οφείλεται μεγάλη τιμή εις τους παρασκευάσαντες ταύτην,
επιτρόπους του Ναού, και εν γένει τους κατοίκους Ιτέας.
Μετά την σύντομον δε ταύτην
περιγραφήν, δεν κρίνω άσκοπον να προσθέσω ότι η υπό πάσαν άποψιν λαμπρά αύτη
παραλία, το επίνειον ποτέ των Δελφών, δεν έτυχεν ουδεμίας συνδρομής υπό των
αρμοδίων, όπως εμψυχωθή ο συνοικισμός. Τόπος τοιούτος οία η Ιτέα ήρμοζε να
προστατευθή δεόντως, εκ μέρους της Κυβερνήσεως, και να καταστή μεγάλη και
ευδαίμων πόλις, και να μη μένη πολίχνη άσημος εγκαταληφθείσα εις μόνας τας εαυτής
προσπαθείας υπέρ της προόδου της, και προόδευσε, και προοδεύει και μέλλον έχει.
Η Ιτέα πρωτίστως έπρεπε να έχει ίδιον
Δήμον, η τουλάχιστον να ενωθεί με τον Δήμον Κρίσσης και να έχει την έδραν
μεταβατικήν, εξάμηνον να εδρεύει εις Ιτέαν και εξάμηνον εις Χρυσσόν, ως και το
ειρινοδικείον Κρίσσης. Αλλά πολεμείται πολλαχώς εκ μέρους των αρχών και ούτε
ιδίαν περιφέρειαν έχει η Κυβέρνησις και οι αρμόδιοι ας ρίψωσιν όμμα εύνουν και
δι’ αυτόν τον τόπον.
ΠΗΓΗ: Εφημερίδα ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ 6/7/1895
