1864: ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΦΟΡΟΥ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΕΣΗ ΑΡΧΑΙΩΝ ΣΤΟΥΣ ΔΕΛΦΟΥΣ.

Προς τον Γεν. Έφορον των Αρχαιοτήτων

Αποσταλείς παρ’ υμών, Κ. Γεν. Έφορε, εις Δελφούς προς επιθεώρησιν και απαρίθμησιν των εσχάτως υπό των βροχών ανακαλυφθεισών αρχαιοτήτων, παρετήρησα τα επόμενα.

Των Δελφών υπέρκεινται αι Φαιδριάδες λεγόμεναι πέτραι, οι απότομοι υψηλοί εκείνοι βράχοι, οίτινες καθιστώσι το πολίχνιον τούτο έτι και νυν μαγευτικόν. Η μία των πλευρών των πετρών τούτων έχει διεύθυνσιν από Β. προς Ν. αποτελεί δε την κορυφήν την Υάμπειαν υπό των αρχαίων κληθείσαν, τανύν δε Φλεμπούκον, η άλλη έχει διεύθυνσιν, από Αν. προς Δ. εκλήθη δε αύτη υπό των αρχαίων Ναυπλία, υπό δε των νέων κατοίκων των Δελφών Ροδινή. Εκ της Υαμπείας εκρήμνιζον οι αρχαίοι τους ιεροσύλους, μεταμεληθέντες δε διά τον άδικον φόνον του Αισώπου, εκρήμνιζον αυτούς μετά ταύτα εκ της Ναυπλίας.

Εις την ΒΑ πλευράν των πετρών τούτων, όπου η πλευρά της Ναυπλίας ενούται μετά της Υαμπείας, και αποτελείται η υψηλοτέρα κορυφή, σχηματίζεται ρεύμα εκ των υψών του οποίου εν καιρώ βροχής κρημνίζεται το ύδωρ ως από αρκετά υψηλού καταρράκτου, διήκει δε διά της οδού της φερούσης εις την κωμόπολιν διερχόμενον μέχρι του Πλείστου ποταμού. Εκ των πετρών τούτων αναβλύει και η περίφημος Κασταλία, προς υποδοχήν των υδάτων της οποίας ο βράχος ελαξεύθη εις ωραίαν τετράγωνον δεξαμενήν, εντός της οποίας κατέβαινον διά βαθμίδων εν τω βράχω λελαξευμένων διά να λουσθώσιν οι μέλλοντες να ερωτήσωσι το μαντείον.

Επί της από Αν. προς Δ. διευθυνομένης πλευράς των πετρών της Ναυπλίας υπήρχε ρεύμα, διά του οποίου, καθόσον οι κάτοικοι των Δελφών ενθυμούνται, ουδέποτε έρρεε το ύδωρ των βροχών, κατά τας παρελθούσας όμως έρρευσε τοσούτον ορμητικόν και άφθονον ύδωρ, ώστε ενωθέν μετά του άνωθεν της Δελφούσης (τανύν Κερνά) ρέοντος ρύακος, συμπαρέσυρεν άπειρον πλήθος μικρών λίθων, κατεκρήμνισεν αρκετούς των οικίσκων των Δελφών, και κατέστρεψε τους κήπους αυτών, και ταύτα μεν άνωθεν της οδού ανατολικώτερον της Κασσοτίδος, ήτις τανύν ρέει παρά τη εκκλησία του αγίου Νικολάου, όστις κείται, καθά οι αρχαιολόγοι παρεδέχθησαν, εγγυτάτω του ναού του Απόλλωνος. Εις δε το κάτωθεν της οδού μέρος το προς Ν. δηλ. εναπολειφθέντων δυστυχώς των λίθων εις το άνω, εν τοις ερειπίοις των οικιών, έσκαψε το έδαφος εις πολλά μέρη, εις βάθος δύο και τριών γαλλικών μέτρων, και έφερεν εις φως διαφόρους λίθους μεγάλους τετραγωνικούς, ων άλλοι μεν φαίνεται, ότι ανήκον εις το κρηπίδωμα του ναού, άλλοι δε το της οδού, και των εν τη θέσει, δι’ ης το ρεύμα διήλθε κειμένων θησαυρών, επειδή ερχόμενον εκ της Ναυπλίας ελικοειδώς μέχρι της θέσεως του ναού, εστράφη ολίγον ανατολικώτερον κάτωθεν της οδού, και διήλθεν ολίγα βήματα ανατολικώτερον των περισωθέντων λειψάνων του περιβόλου του ναού, εις ην θέσιν ανηγέρθη δυστυχώς από τινος χρόνου το δημοτικόν σχολείον, εις ένα των τοιχών του οποίου τον προς Αν. εύρον εντετοιχισμένην ωραιοτάτην πλάκα μερμαρίνην με ανθέμιον ερυθρόν γεγραμμένην.

Για να μην κουραστούν οι μαθητές!!!....

Έχει καιρό που συμβαίνουν πρωτάκουστα πράγματα σε αυτή την ταλαίπωρη χώρα. Δε γίνεται, κάποια επικίνδυνη πολιτικοκοινωνική ίωση πρέπει να περνάει η δύσμοιρη πατρίδα μας. Μια ίωση μοναδική στον κόσμο,που αντιστρέφει την πραγματικότητα. Ξεκίνησε εδώ και πολλά χρόνια ως εν μέρει ασυμπτωματική νόσος και εξελίσσεται πλέον σε  καθολική καλπάζουσα.

Είναι σαν να βαδίζεις στον άξονα των φανταστικών  αριθμών,και εσύ να βλέπεις παντού πραγματικούς αριθμούς^.είναι σαν έχεις πάρει φόρα, φόρα κατηφόρα και κατρακυλάς, και εσύ νομίζεις ότι ανεβαίνεις ψηλές ραχούλες^. είναι σαν να βρίσκεσαι βουτηγμένος στις λάσπες της «Μπεχούβεσης», μετά από γερή κατεβασιά, και εσύ πιστεύεις ότι αγναντεύεις από τη «Λιάκουρα», εν αιθρία ημέρα.

Και αυτό τον ιό δεν τον παράγει κάποιο πτηνό, κάποιο ζώο στο σώμα του από μετάλλαξη, στα βάθη της Ανατολής, όπως συμβαίνει, συνήθως, με τις πραγματικές ιώσεις στον πλανήτη γη, κάθε χρόνο.

Τον παράγει ο ελληνικός πολιτικός μηχανισμός με τις  εμμονές του, με τις αυταπάτες του, με τη μιζέρια του, με την ανιστορητικότητά του, με τις εξυπνάδες του, με την ασχετοσύνη του, με το αραλίκι του, με τον ερασιτεχνισμό του, με το θράσος του, με την αμετροέπειά του, με τις λάσπες του, με τα χοντροκομμένα ψέματά του, με το νταβατζηλίκι του, με τις αρπαχτές του,πρώτα σε ψήφους που οδηγούν βαθμιαία και σε άλλες αρπαχτές, όπως: θέσεις,οφίκια, επιρροές, διευκολύνσεις, ταξιδάρες, εξυπηρετήσεις φίλων, γνωστών και προσκυνημένων, ε! και κάπου εκεί, δεν γίνεται, θα ξεμυτίσει και το χρήμα.