6. Τράγος κοκκινιστός με χοντρά μακαρόνια!

 

Του Στέργιου Μπακολουκά

                   Το δεκαπεντάχρονο παιδί που βοηθούσε τον θειό του στις δουλειές του εστιατορίου, μόλις είχε τελειώσει αυτές που του αναλογούσαν  στη σάλα του μαγαζιού, μετά το μεσημεριανό σερβίρισμα των πελατών. Είχε μαζέψει και μεταφέρει στην κουζίνα, πιάτα,  μαχαιροπίρουνα και ποτήρια. Είχε σκουπίσει τον χώρο και τακτοποιήσει τις καρέκλες στις θέσεις τους. Πλέον όρθιος, ακουμπισμένος με τον ώμο στον παραστάτη της οξώπορτας, έχοντας  διπλωμένη την ριγέ ποδιά  μπροστά του, στο μισό της προς τα πάνω  και με περασμένο το ένα του  χέρι  από κάτω της, χωμένο στην τσέπη του παντελονιού του, σφύριζε ξένοιαστα, παρατηρώντας τα παιδιά που έπαιζαν φωνάζοντας, διασκορπισμένα στην πλατεία μπροστά του.

Ξαφνικά, λες και κάτι τον τσίμπησε, όρθωσε το κορμί, έβγαλε το χέρι του από την τσέπη του παντελονιού και συγκέντρωσε την προσοχή του στους δυό άντρες που έρχονταν προς τη  μεριά του. Αφού βεβαιώθηκε ότι αυτοί πράγματι κατευθύνονταν προς την ταβέρνα, έστρεψε το κεφάλι του προς το εσωτερικό της, όπου βρισκόταν ραχατεύοντας ο ιδιοκτήτης συγγενής του, αναγγέλλοντάς του με συνωμοτική χαμηλή φωνή, γεμάτη έκπληξη, θαυμασμό και απορία ταυτόχρονα:

‘’Μπάρμπα! ’κείν’οι οι δυό ματάρχουντ’!’’

Οι δυό δάσκαλοι που κατευθύνονταν μάλλον για στερνή φορά, αυτή την ημέρα, προς το κτήριο,  βρίσκονταν εκεί διότι συνόδευαν τα διασκορπισμένα στην πλατεία της Αγόριανης παιδιά της τελευταίας τάξης του Δημοτικού σχολείου και της πρώτης  του Γυμνασίου Αράχοβας. Οι δυό τους ήταν παιδικοί φίλοι, καταγόμενοι από αυτή, στα σχολειά της οποίας και υπηρετούσαν.

                   Η Ανοιξιάτικη εκδρομή την οποία από κοινού είχαν οργανώσει πριν από αρκετό καιρό  είχε φτάσει πλέον στο τέλος της.  Οι δυο δάσκαλοι είχαν συνεννοηθεί από μέρες με τον ταβερνιάρη της πλατείας για την ημερομηνία της άφιξή τους, δίνοντάς του παραγγελία να μαγειρέψει, εκτός των άλλων, για τους ίδιους, ένα κομμάτι κοκκινιστό τράγο, …μουνούχι (ευνουχισμένο νεαρό ζώο)! με χοντρό μακαρόνι στο ζουμί του! 

Όταν έφτασαν στην Αγόριανη το πρωί της ίδιας μέρας και αφού έβαλαν τις δικλίδες ασφαλείας που έπρεπε, κάνοντας αυστηρές παρατηρήσεις στα παιδιά για τα όρια του ….βεληνεκούς τους, τ’ άφησαν ελεύθερα να παίξουν στην απλωσιά, επιτηρούμενα όμως από τις δύο δασκάλες και τη μία καθηγήτρια των σχολειών, κάτω από την υψηλή επιστασία των λίγων γονιών οι οποίοι ακολούθησαν τα δυό σχολειά σ’ αυτή την εκδρομή. Οι  ίδιοι αποφάσισαν να κάνουν …..επιθεώρηση στο μαγέρικο και ταυτόχρονα να ….κολατσίσουν. Ήταν δα εννέα ή ώρα το πρωί.

Γερά πιρούνια και οι δυό, μπήκαν στο άδειο μαγαζί και συστήθηκαν στο παιδί που τους υποδέχτηκε. Σέ λίγο έφτασε και ο μαγαζάτορας. Βγήκε από την κουζίνα μόλις άκουσε το θόρυβο και τους καλωσόρισε χαρούμενος και χαμογελαστός, διότι τους γνώριζε. 

- Τον έβαλες τον τράγο;

- Ναι! βράζει, θέλει  κάνα δυό ώρες ακόμα!

- Θα τον κάνεις κοκκινιστό και θα ρίξεις μέσα μακαρόνια;

- Βεβαίως! Έτσι θα τον μαγειρέψω, κατά πως μου το ζητήσατε!

- Ωραία! Τώρα, τι θα μας βάλεις να κολατσίσουμε;

- Τι να σας φέρω; Να τηγανίσω κανένα αυγό;

- Μπράβο, τηγάνισε καμπόσα αυγά, φέρε μας ένα σβουλί  τυρί, δυό ελιές, ένα κρεμμύδι, καψάλισε λίγο ψωμί και πού’σε , τράταρέ μας και λίγο κοκκινέλι!

Το παιδί, αφού κουβάλησε με προθυμία το ….. προσμπούκι των Δασκάλων, τους παρακολουθούσε στη συνέχεια  με περιέργεια  που έτρωγαν κουβεντιάζοντας.

Απόφαγαν και βγήκαν στην πλατεία ευχαριστημένοι, για να επαναλάβουν την …επιθεώρηση, εργασιακή αυτή τη φορά, συνεχίζοντας όμως την κουβέντα τους.

                     Μετά από κάνα δίωρο, κατά τις έντεκα και μισή και αφού είχαν πιεί δυό τρείς φορές χωνευτικό νερό απ’ το μπουτσνάρ’  του κάλανου της βρύσης που ξετρύπωνε από τον κορμό του μεγάλου πλάτανου της πλατείας, αποφάσισαν να πεταχτούν απέναντι μέχρι την ταβέρνα δια να διαπιστώσουν την μαγειρική πρόοδο  του … τράγου!

-       Κοντεύει; Ρώτησαν το παιδί που τους κοίταγε απορημένο για την επιστροφή τους.

-       Κρατάει ακόμα, είναι κάνα δύο βράσεις πίσω, απάντησε από μέσα ο ταβερνιάρης, που τους άκουσε και συμμερίστηκε την αδημόνια τους!

-       Καλά! βγάλε μας λίγο ζ’μί μ’ ένα μεζέ σ’ ένα βαθύ πιάτο, κι ας …..κρατάει, φέρε μας λίγο απαλαγό ψωμί και δυό κούπες κρασί, απ’ το ίδιο το πρωινό και καρτέρα να βγάλουμε   ….πόρισμα σε ποιο στάδιο βρίσκεται.

Βούτηξαν και ξαναβούτηξαν το ψωμί τους στη γαβάθα με το κόκκινο ζουμί, έφαγαν και τον τράγιο μεζέ, πίνοντας το θεϊκό κρασί και ευχαριστημένοι, αφού τεντώθηκαν, ξεπρόβαλαν στην πλατεία, τσεκάροντας  πάλι τα παιδιά, αρχίζοντας ύστερα το περπάτημα απάνω κάτω, χωρίς να σταματήσουν ούτε λεπτό την κουβέντα τους!

                   Το μεσημέρι, έκατσαν στη γωνία από το μεγάλο τραπέζι που στρώθηκε, έξω όμως αυτή τη φορά κάτω από τα πλατάνια, μαζί με τις δασκάλες, τα παιδιά, αλλά και τους λίγους  γονιούς που τα συνόδευαν!

Μια μεγάλη πιατέλα με ένα βουνό από χοντρά κατακόκκινα μακαρόνια, σπασμένα στα δυό,  βρασμένα στο ζουμί του τράγου και πασπαλισμένα με μπόλικη ξεροτυρίσια μπ’ζήθρα (μυζήθρα Φορμαέλας)  τοποθετήθηκε μπροστά τους κι από κοντά άλλη μία ακόμα, φορτωμένη με  βαθυκόκκινα …..’’τακούνια’’ από τον μουνουχισμένο, καλά βρασμένο  και μοσχοβολημένο τράγο, συμπλήρωσαν  τη ζυγιά της ….. Hard Rock γαστριμαργικής μπάντας, υπεύθυνη της διατροφικής μέθεξης που θ’ ακολουθούσε.

Κατευχαριστημένοι από το νόστιμο  φαγητό και το εκλεκτό κρασί, βγήκαν ξανά στην άπλα της πλατείας, αυτοί, τα παιδιά και οι γονείς, ‘’βαρόντας’’ πάλι βόλτες, από την κορυφή ως τον πάτο της, συζητώντας, πίνοντας κρύο νερό και ….χωνεύοντας, δίνοντας ταυτόχρονα το περιθώριο στον ταβερνιαρόγατο,  να συμμαζέψει την σάλα του μαγαζιού συγυρίζοντας και σκουπίζοντας.

                  Η μέρα σωνόταν σιγά σιγά και σε λίγο θα έφευγαν για την Αράχοβα. Μεσολάβησε ένα στενό χρονικό περιθώριο, περιμένοντας το πούλμαν, να έρθει για να επιβιβαστούν. Αποφάσισαν να εκμεταλλευτούν την αναμονή και να επισκεφτούν για τελευταία φορά το μαγέρικο με σκοπό ν’ αφήσουν …‘‘πινιτάδες’’ στον τόπο, τρώγοντας το στερνό κατιτίς και πίνοντας το ….ψιλιάτικο! Γι’ αυτή την ύστατη ….επιδρομή είχαν πρόχειρη την δικαιολογία ότι στα σπίτια τους στο Χωριό σίγουρα δεν θα έβρισκαν τίποτα για φαγητό! Τέτοια ώρα τέτοια λόγια, εκεί ! Ενώ εδώ, μαγειρειό ήταν, σκέφτηκαν, δεν μπορεί, κάτι θα έχει περισσέψει, ώστε να πάνε χορτάτοι και ….έτοιμοι πίσω!

Την ώρα που κατευθύνονταν  προς την ταβέρνα, με την ελπίδα να δειλινήσουν στο …πόδι, τους είδε ο νεαρός του μαγαζιού και έκπληκτος  αλλά θαυμάζοντας την αστείρευτη όρεξη των δασκάλων, απηύθυνε στον ταβερνιάρη την περιβόητη φράση:

‘’Μπάρμπα! ’κείν’οι οι δυό ματάρχουντ’!!!’’ 

                            Τράγος κοκκινιστός με μακαρόνια!

 Υλικά:

·      2 κιλά τράγιο (μπροστινή …τραχ’λιά), σε μερίδες    

·      2 κρεμμύδια, στο τρίφτη

·      4 ντομάτες ξεφλουδισμένες και ψιλοκομμένες

·      3 σκελίδες σκόρδο, ψιλοκομμένες

·      2 κουτ. σούπας πελτέ ντομάτας

·      1 φλιτζάνι ελαιόλαδο

·      1 ½ φλιτζάνι κόκκινο κρασί

·      2 φυλλαράκια δάφνης

·      1 ξυλάκι κανέλας

·      3-4 γαρύφαλλα

·      πάπρικα γλυκιά

·      5-6 κόκκους μπαχάρι

·      αλάτι

·      πιπέρι

·      1 πακέτο μακαρόνια Νο5

 Εκτέλεση:

1.   Πλένουμε το κρέας. Το βάζουμε σε μια κατσαρόλα με νερό και αφού το βράσουμε για λίγα λεπτά το πλένουμε ξανά και το στραγκάμε καλά.

2.   Ρίχνουμε στην κατσαρόλα το λάδι και  τσιγαρίζουμε το κρέας μέχρι να ροδίσει από όλες τις μεριές.

3.   Προσθέτουμε το κρεμμύδι, το σκόρδο και τον πελτέ και συνεχίζουμε το τσιγάρισμα ανακατεύοντας.

4.   Σβήνουμε με το κρασί.

5.   Προσθέτουμε τη ντομάτα, τα φύλλα δάφνης, το πιπέρι, το αλάτι, την πάπρικα, το μπαχάρι, τα γαρίφαλα και το ξυλάκι κανέλας.

6.   Στη συνέχεια, ρίχνουμε ζεστό νερό μέχρι να σκεπάσει το κρέας και αφήνουμε το φαγητό να σιγοβράσει για 3 ώρες περίπου, μέχρι το κρέας να μαλακώσει και να δέσει η σάλτσα του. Όσο βράζει το ελέγχουμε μήπως χρειαστεί να προσθέσουμε επιπλέον νερό.

7.   Μόλις είναι έτοιμο το  κρέας το βγάζουμε από την σάλτσα. Την σουρώνουμε καλά και την ξαναρίχνουμε στην κατσαρόλα, προσθέτοντας λίγο νερό.

8.   Μόλις πάρει βράση ρίχνουμε μέσα τα μακαρόνια σπασμένα στα δύο και βράζουμε για δέκα λεπτά, ελέγχοντας το νερό.

9.   Σερβίρουμε σε χωριστές πιατέλες, κρέας και μακαρόνια, έχοντας τρίψει μπόλικο τυρί σε ένα μπολ, για όσους θέλουν !

ΥΣ. Το μπρούσκο μαύρο  Αραχοβίτικο! κρασί, είναι ο πιο ταιριαστός σύντροφος γι’ αυτό το φαγητό!