Κάπηλοι

Μια αδιάκοπη, αλλά όχι αθώα, Πρωταπριλιά

H λέξη κάπηλος (παράγωγο του ουσιαστικού κάπη = μικρό τεμάχιο - που σύμφωνα με τον Ησύχιο σημαίνει τροφή - και κάπητον = βοσκή, νομή και χόρτος, όλα δε αυτά ομόρριζα  του ρήματος κάπτω = τρώγω γρήγορα, το γνωστό μας χάπτω > χάβω) σημαίνει τον μικροπωλητή, τον μεταπράτη και γυρολόγο, κυρίως όμως αυτόν που διατηρεί καπηλείον, στο οποίο, τα παλιά χρόνια, δεν πουλιόταν  μόνον κρασί, αλλά και τροφές καθώς και άλλα μικροπράγματα.

Επειδή στο μικρεμπόριο, στους γυρολόγους και στα καπηλειά ενδημεί η νοθεία και ανθίζει η απατεωνιά, πολύ περισσότερο από ό,τι στο κυρίως εμπόριο, όπου η εμπορική πίστις είναι σημαντική προϋπόθεση, για να σταθεί κανείς επί μακρόν στον κλάδο αυτό, κάπηλος κατέληξε να σημαίνει: τον απατεώνα, το δόλιο και τον πανούργο και στη συνέχεια, σε ένα ανώτερο επίπεδο, αυτόν που εκμεταλλεύεται ιδεώδη, αξίες, ιδανικά και αξιώματα για ιδιοτελείς σκοπούς.

Αυτού του είδους οι κάπηλοι είναι η μεγάλη πληγή, ουσιαστικά μάστιγα για όσες κοινωνίες δεν είναι αναπτυγμένες, αφού σ’ αυτές δεν λειτουργούν καλά τα αντανακλαστικά του λαού.

Τους συναντάς παντού γύρω σου  π.χ. :

Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΗΣ 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ ΣΤΗΝ ΑΡΑΧΩΒΑ ΤΟ 1933.

ΑΡΑΧΩΒΑ Παρνασσού, (Ανταποκριτού μας). – Μετ’ εξαιρετικής μεγαλοπρεπείας και μετά μεγάλης λαμπρότητος, ετελέσθη εφέτος εν Αραχώβη η εορτή της Εθνικής ημών Παλιγγενεσίας. Και τούτο οφείλεται αποκλειστικώς εις τας αόκνους προσπαθείας του Διευθυντού του Δημοτικού Σχολείου κ. Ευθυμίου Δάλκα και των διδασκαλισσών δων Ελένης Περδίκη και Άννης Βαλάση, οίτινες κατώρθωσαν να μας παρουσιάσουν κάτι το υπέρλαμπρον αντάξιον της ευκλείας της διπλής ταύτης εορτής.

Εις τας 10 π.μ. ως είχε κανονισθή υπό του κ. Προέδρου της Κοινότητός μας, το Κοινοτικόν συμβούλιον, αι αρχαί του τόπου, τα Διοικητικά συμβούλια των εν Αραχώβη σωματείων, μετά των λαβάρων των, το ημιγυμνάσιον και το Δημοτικόν Σχολείον, του οποίου οι μαθηταί και αι μαθήτριαι των δυο ανωτέρων τάξεων ήσαν ενδεδυμένοι με την τιμημένην Ελληνικήν φορεσιάν της Ρούμελης εν σώματι ήλθον εις την μητρόπολιν διά την τέλεσιν της δοξολογίας.

Ο ΛΕΒΕΝΤΟ – ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ

Του Γ. ΣΥΡΟΥ

Όσα βουνά κι’ αν γύρισα,

σ’ όσα βουνά κι’ αν πήγα,

τη λεβεντιά σου Παρνασσέ

σ’ άλλο βουνό δεν είδα.

Δεσπόζεις σ’ όλ’ ανάμεσα,

άλλο δεν σε ισκιώνει

και το φεγγάρι όταν βγει

εσέ πρωτανταμώνει.

ΒΟΗΘΗΤΙΚΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΜΕΘΗΣ ΑΠΟ ΤΟ 1873

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

15 Μαρτίου 1311 – Η μάχη του Βοιωτικού Κηφισού ή Μάχη της Κωπαΐδας.

Ο Δούξ των Αθηνών Βρυέννιος μισθωσάμενος την Καταλανικήν εταιρίαν, ήτοι στρατόν τυχοδιωκτών ληιζομένων την Ελλάδα κατά την άνοιξιν του 1310 κατέστη κύριος της Φθιώτιδος και ηνάγκασε τον βασιλέα του Βυζαντίου Μιχαήλ Θ’ Παλαιολόγον (1295-1330) και την δέσποιναν της Άρτης να ειρηνεύσωσιν. Ασυνέτως όμως φερόμενος απέπεμψε τους Καταλανούς χωρίς να αποτίση αυτοίς τους υπολειπομένους μισθούς.

Απελθόντες δ’ ούτοι εις Θεσσαλίαν και λεηλατήσαντες την χώραν επεχείρησαν δια της βίας την ανάκτησιν του δικαίου αυτών. Ο Βρυέννιος συνεκρότησε δύναμιν υπέρ τας 15.000 χιλ. ανδρών επιλέκτων εν οις πολλοί Φράγκοι μεγιστάνες, προήλασε δε και ωχυρώθη παρά τας Θήβας κατά την δεξιάν όχθην του Κηφισού και πλησίον των καταβοθρών της Κωπαΐδος.

ΑΝΤΙΚΥΡΑ 1930:ΑΠΟ ΤΟ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟΝ ΕΙΣ… ΤΟΝ ΗΜΙΟΝΟΝ, ΚΑΙ ΔΙΑ ΒΕΝΖΙΝΟΠΛΟΙΟΥ ΕΙΣ ΠΕΙΡΑΙΑ

Η ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΕΝΟΣ ΑΓΓΛΟΥ ΑΕΡΟΠΟΡΟΥ

ΠΩΣ ΚΑΤΕΠΕΣΕ & ΕΣΩΘΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΝΤΙΚΥΡΑΝ

- Η περιποίησις και η ευγένεια των κατοίκων.

- Η μοσχοβολούσα θαυματουργός ρετσίνα.

- Το χωράφι της χήρας και ο σκύλος του βενζινοπλοίου.

ΙΛΑΡΟΤΡΑΓΙΚΑΙ ΣΚΗΝΑΙ * ΕΠΕΙΣΌΔΙΑ

ΑΝΤΙΚΥΡΑ ΠΑΡΝΑΣΣΙΔΟΣ (1/2/1930, Ανταποκριτού μας).- Δραματικαί ήσαν αι περιπέτειαι της προσγειώσεως και διασώσεως του Άγγλου αεροπόρου H. E. Law παρά τον Άγιον Ανδρέαν της Αντικύρας, την προπαρελθούσαν Τετάρτην.

Ο Άγγλος αεροπόρος εκ Λονδίνου κατηυθύνετο εις Αίγυπτον. Κατά το μεταξύ όμως Πατρών και Αιγίου διάστημα και περί την 3.45 μ. μ. αντελήφθη ανωμαλίαν εις την λειτουργίαν του μοτέρ, ήλπιζεν όμως ότι θα έφθανεν εις Αθήνας προ της δύσεως του ηλίου.

Το κακόν όμως επεδεινώθη και με το κοκκίνισμα των κουζινέτων αντελήφθη ότι ο κίνδυνος  ήτο επεκείμενος. Διηυθύνθη λοιπόν προς το πλησιέστερον σημείον προσγειώσεως προς το ακρωτήριον Μαύρο Νικόλα έξωθεν του λιμένος της Αντικύρας, 500 μέτρα μακράν του κάβου του Αγ. Ανδρέου όπου διέκρινε μερικάς οικίας, και ενώ ευρίσκετο εις ύψος 100 μέτρων, το αεροπλάνον χάσαν την ισορροπίαν ανετράπη αποτόμως και θα συνετρίβετο επί των βράχων, αν μη ο αεροπόρος δεν κατώρθωνε να το ισορροπήση πάλιν εις ύψος μόλις 10 μέτρων.

Ηδυνήθη ούτω να προσγειωθή αποτόμως εις έδαφος όμως ανωφερές, παρά την οικίαν της χήρας Σ. Περδίκα. Κατά την βιαίαν προσγείωσιν ο έλιξ εκάμφθη και έγινε κουλούρα, το αεροπλάνον ανετράπη και ο αεροπόρος ευρέθη αποκάτω με τραύματα εις το πρόσωπον.

Σκόρπιες γνώσεις ναι, σκόρπια λόγια όχι.

[21^ο - τελευταίο]

Επιμέλεια : Στάθης Ασημάκης

 

Συμπτώσεις; [β]

       

·  Ο εξέχον επιστήμονας Paul Davies, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Newcastle στο βιβλίο του: «Θεός και Μοντέρνα Φυσική»  γράφει:

«Το Σύμπαν είναι προϊόν του ανταγωνισμού της εκρηκτικής ορμής της Μεγάλης Έκρηξης και της δύναμης της βαρύτητας, η οποία έλκει τα απομακρυσμένα τμήματα προς την αρχική τους θέση. Αν η Μεγάλη Έκρηξη (Big Bang) ήταν λιγότερο σφοδρή, ο κόσμος θα ξαναγύριζε γρήγορα στην αρχική του μεγάλη συσπείρωση, εκεί απ’ όπου ξεκίνησε. Από την άλλη μεριά, αν η Μεγάλη Έκρηξη ήταν σφοδρότερη, η κοσμική ύλη θα διασκορπιζόταν πολύ γρήγορα και δεν θα προλάβαιναν να σχηματιστούν γαλαξίες.

Έτσι, η παρατηρούμενη δομή του Σύμπαντος φαίνεται να εξαρτάται από τη λεπτότατη ισορροπία ανάμεσα στην εκρηκτική ορμή και τη βαρυτική έλξη.

Το πόσο μεγάλη είναι η ευαισθησία αυτής της εξισορρόπησης βρέθηκε με τον ακόλουθο υπολογισμό: Στον αποκαλούμενο χρόνο του Plank (10-43 δευτερόλεπτα που είναι ο μικρότερος χρόνος, στον οποίο έχουν νόημα ο χώρος και ο χρόνος), η εξισορρόπηση ήταν ακριβής σε αναλογία 1 προς 10⁶⁰. Με άλλα λόγια, αν η εκρηκτική ισχύς της Μεγάλης Έκρηξης διέφερε μόνο κατά ένα μέρος στα 10⁶⁰, το Σύμπαν που βλέπουμε σήμερα δεν θα υπήρχε.