Η ΘΑΛΑΣΣΑ

 Χρίστος Ε. Μαυρόπουλος

      Καλοκαιράκι στο ξεπερδίκισμά μου, κοντά στα πέντε, έβγαινα συχνά στο μπαλκονάκι του σπιτιού μας, και χάζευα τη φυλλουριά του κόσμου!

     Στρατάριζαν τα μάτια μου στον ουρανό, στο γέρσιμο του ήλιου, στα σπίτια του χωριού κι ακούμπαγαν μακραγναντεύοντας την ασημολουρίδα που λίμπιζε πέρα στο ξάγναντο αστραφτερή!

    -Μάνα τι είν’αυτό που στραφταλίζει; ρώτησα κάποια μέρα παραξενεμένος, δείχνοντας την ασημολουρίδα.

    -Η θάλασσα παιδί μου, μου αποκρίθηκε εκείνη θαρρώντας πως αυτό ήταν αρκετό για να καταλάβω.

     Η θάλασσα!

     Τι ήτανε στ’αλήθεια η θάλασσα; Πράμα παρόμοιο δεν είχα ματαδεί.

     Γι’αυτό και στάλα δεν φέγγρισαν τα λόγια της στο φεγγί μου.

     Όμως πολύ μου άρεσε έτσι που στραφτάλιζε στο ασημόχρωμο σκουτί της, καθώς ο ήλιος έλουζε το κορμί της!!

11/12 Άλικο Νυφικό !

Του Στέργιου Μπακολουκά

Στις 13:30 μ. μ. ακριβώς ήταν προγραμματισμένος ο γάμος, Σαββάτο μεσημέρι στις είκοσι εννιά του μήνα, στα ξεβγάλματα του Απρίλη.

Είχε προηγηθεί το τριήμερο Πανηγυράκι  προς τιμήν του Αϊ Γιώργη, πολιούχου της Αράχοβας και ο Ναός ήταν ακόμα στρωμένος με τα χειροποίητα υφαντά καρπίτια, τους μονόφυλλους ολόμαλλους διαδρόμους και τα ‘’φλιουτά’’ ορθογώνια πατάκια μπροστά από κάθε πόρτα. Ο Χώρος  μοσχοβόλαγε  ανοιξιάτικα αρώματα, από τα λουλούδια  που οι λυγερές είχαν αποθέσει στα πόδια  του επιταφίου καθ’ όλη τη διάρκεια του Μεγαλοβδόμαδου νωρίτερα, αναμιγμένα με τη μυρωδιά  του λιβανιού και των κεριών.

Η εκκλησία στη λαμπροστολισμένη μορφή της, μαζί με το καθηλωτικό τοπίο που αγναντεύετε απ’ όλες τις μεριές του περιβόλου, ήταν η αιτία που το ζευγάρι αποφάσισε ότι, μόνο αυτός ο τόπος και το συγκεκριμένο ιερό μπορούσαν να περιληφθούν στην απαρχή των  ονείρων του.

Αυτοί οι δυο νέοι άνθρωποι, αφού το σκέφτηκαν  καλά και το ….’’κοιμήθηκαν’’ καλύτερα! φρόντισαν να ορίσουν το γάμο τους σε τούτη εδώ την κόχη των βουνών, στο ψηλό αγνάντιο του ακοντιστή καβαλάρη, απ’ όπου οι στρατολάτες όλων των λογιών φαίνονται ευδιάκριτα.  

Το ζευγάρι δεν καταγόταν από την περιοχή, είχε όμως  φίλους αγαπημένους σ’ αυτήν,  που μαζί με την ομορφιά και την  επιβλητικότητα του ορίζοντα, το έκανε να πάρει αυτή την  απόφαση.

Η απαλλοτρίωση των κτημάτων στη “Μαρμαριά” των Δελφών

Στο φύλλο 111 της 25 Μαΐου 1901 της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ), διαβάζουμε τη δημοσίευση της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης των κτημάτων που βρίσκονταν στην θέση «Μαρμαριά» των Δελφών, με σκοπό την διεξαγωγή ανασκαφών στο σημείο εκείνο. Μέσα από αυτή τη δημοσίευση της απαλλοτριώσεως μαθαίνουμε ποιοι από τους κατοίκους είχαν κτήματα στην περιοχή εκείνη και πόσα τετραγωνικά κατείχαν.

Περί αναγκαστικής απαλλοτριώσεως κτημάτων εν θέσει

«Μαρμαριά» της περιφερείας Δελφών.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α’

ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Έχοντες υπ’όψει τους νόμους ΒΡΞΖ’ της 16 Φεβρουαρίου 1893 και ΒΤΞΖ’ της 2 Μαρτίου 1896, το από 21 Απριλίου 1901 έγγραφον της αρχαιολογικής εταιρείας, δι’ου βεβαιούνται η εν τω Κεντρικώ ταμείω κατά το υπ’αριθ. 769 γραμμάτιον αυτού κατάθεσις δραχμών 5.550, ποσού απαιτουμένου προς αναγκαστικήν απαλλοτρίωσιν των κατωτέρω καταλεγομένων ιδιωτικών κτημάτων εν τη θέσει «Μαρμαριά» της περιφερείας των Δελφών κατά το από 12 Απριλίου ε.έ. πρωτόκολλον προσωρινής εκτιμήσεως κατά το άρθρον 2 του ΒΡΞΖ’ νόμου, έτι δε λαβόντες υπ’όψει την από 5 Μαΐου ε.έ. απόφασιν του Υπουργικού Συμβουλίου και τα τη αποφάσει ταύτη σχετικά έγγραφα, το διάγραμμα των απαλλοτριωτέων κτημάτων και το πρωτόκολλον της εκτιμήσεως.