1891:ΕΚΔΡΟΜΗ ΕΙΣ ΔΕΛΦΟΥΣ

Πεντήκοντα παρήλθον έτη αφ’ ότου ο Οδοφρέδος Μύλλερος και ο Ερνέστος Κούρτιος επεσκέψαντο και ηρεύνησαν τον ιερόν των Δελφών χώρον, ένθα εκείνος μεν κατελήφθη υπό θανατηφόρου νοσήματος, ούτος δε, του Μυλλέρου ευτυχέστερος, έλαβεν αφορμήν προς έκδοσιν των πολυτίμων «Δελφικών Ανεκδότων» - έκτοτε δε ουδεμία σχεδόν εγένετο σπουδαία και κανονική αρχαιολογική έρευνα περί της τοπογραφικής διαφωτίσεως του πανελληνίου χρηστηρίου. Αλλ’ εκ των μετ’ ου πολύ αρχομένων ανασκαφών υπό της Αθήνησι γαλλικής σχολής, ο αρχαιολογικός κόσμος απεκδέχεται πολλάς και σπουδαίας ανακαλύψεις, και ήδη Γερμανοί και άλλοι λόγιοι οιονεί προτρέχοντες των Γάλλων αρχαιολόγων καταβαίνουσιν εις Δελφούς συχνότερον ή πριν και φιλοτιμούνται παντοίω τρόπω να ερευνήσωσι και περιγράψωσι την έτι και νυν δυσπρόσιτον εν πολλοίς Δελφικήν χώραν, ήτις υπήρξε το πάλαι πάντων των Ελλήνων το πολυύμνητον προσκυνητήριον.

Εκ των καθ’ ημάς Γερμανών εμβριθεστάτας περί Δελφών διατριβάς εδημοσίευσε κατ’ εξοχήν ο καθηγητής Πομτώβ αλλά και η κατά τον Οκτώβριον του παρελθόντος έτους γενομένη αυτόσε και εις την «Γενικήν Εφημερίδα» του Μονάχου τη 14 Ιουλίου καταχωρισθείσα περιήγησις υπό του διδάκτορος Στέιγερ είναι χαριεστάτη διότι ουδεμίαν έχουσαν αξίωσιν αρχαιολογικής ερεύνης, αφηγείται απλώς και χωρίς κριτικής παρασκευής τας εντυπώσεις βραχυχρονίου κατά την Φωκίδα περιοδείας.

Αράχωβα 1974. Ο εορτασμός της 25ης Μαρτίου.

Με λαμπρότητα και εθνικό ενθουσιασμό εορτάσθη η επέτειος της 25^ης Μαρτίου

Με θρησκευτικήν κατάνυξιν και εθνικόν παλμόν εορτάσθη εις την Πόλιν μας η 153^η Εθνική Επέτειος της Παλιγγενεσίας.

Από του Σαββάτου 23^η του μηνός ολόκληρος η πόλις έπλεεν εις την γαλανόλευκον. Την επομένην και περί ώραν 11.30 π.μ. παρουσία των τοπικών Αρχών εγένετο η στέψις υπό μαθητών των σχολείων του Ανδριάντος του Στρατηγού της Ρούμελης Γ. Καραϊσκάκη.

Την επομένην, εορτή της 25^ης εσήμαναν χαρμόσυναι κοδωνοκρουσίαι.

Περί την 10.30 π.μ. εγένετο η επίσημος Δοξολογία εις τον Μητροπολιτικόν Ναόν παρουσία του Δημάρχου, του Δ)του του Αστυνομικού Τμήματος, του Δημοτικού Συμβουλίου και των άλλων αρχών της πόλεώς μας και των σχολείων, ως και πλήθος κόσμου.

Oι αναφορές του Νικολάου Πολίτη στους καιρούς της Αράχωβας

του Γεωργίου Λ. Οικονόμου

Απ’ όλα τα φυσικά φαινόμενα, τα μετεωρολογικά ήταν αυτά που δημιούργησαν τη μεγαλύτερη εντύπωση στη φαντασία των λαών με τη γέννηση των ανεξάντλητων μύθων, που διατηρήθηκαν ως σήμερα, αν αναλογιστούμε, με πόσο δέος και ενδιαφέρον παρακολουθούσαν οι άνθρωποι τα ατμοσφαιρικά φαινόμενα απ’ τα πανάρχαια χρόνια, καθώς το κλίμα συνέβαλε αποφασιστικά στην εξέλιξη του ανθρώπινου πολιτισμού.

 Η καθοριστική επίδραση των ατμοσφαιρικών φαινομένων στη ζωή του λαού, που αρκετές φορές υπήρξε απροστάτευτος στην πάλη των στοιχειών και των ανέμων, υπήρξε η αιτία γέννησης των ανεξάντλητων μύθων που διασώζονται ως σήμερα, με τις όποιες τροποποιήσεις υπέστησαν στην πάροδο των χρόνων.

 Πλούσια λοιπόν η λαϊκή παράδοση της Αράχωβας, καθώς ανέδειξε αρκετούς μύθους και παραδόσεις για τα μετεωρολογικά της φαινόμενα.

Ο κορυφαίος Έλληνας θεμελιωτής της Λαογραφίας, ο Νικόλαος Πολίτης κατέγραψε και διέσωσε πολλές παραδόσεις για τον καιρό της Αράχωβας, κάνοντας μεταξύ άλλων, αναφορά στον  Κατεβατό, που επιφέρει καταστροφές στην Αράχωβα, στο Νότο, που λιώνει τα κρούσταλλα του Κατεβατού αλλά και σε σειρά μετεωρολογικών φαινομένων, όπως τα αστραπόβροντα, η βροχή, το ουράνιο τόξο, οι καιροί- άνεμοι, οι Σίφωνες με τις Λάμιες και τις Νεράιδες και το κατέβασμα του φεγγαριού.

Στο παρόν άρθρο θα ασχοληθούμε με τη λαϊκή παράδοση των Αραχωβιτών για την αστραπή και τη βροχή, όπως καταγράφονται απ' το Νικόλαο Πολίτη.

1931:ΤΡΕΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΜΕ ΘΥΕΛΛΑΝ ΣΤΑ ΧΙΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΝΑΣΣΟΥ

Μια επικίνδυνος χειμερινή ορειβασία

Το μεγαλειώδες όραμα του λευκού γίγαντος.

Παντού νερά και λίμναι. Όχι μονάχα εκεί όπου χρόνια κατασταλάζουν εις κοιλάδας τα όμβρια ύδατα λιμνωδώς – και όλη η Ελλάς έχει παρόμοιαν διαμόρφωσιν, βουνά και κοιλάδας, κόσμοι ξεχωριστοί μέσα σε ορεινόν μικρόκοσμον, – αλλά και σε μέρη, τα οποία απορροφούν τα νερά σαν σφουγγάρι.

Δυο μήνας τώρα πλημμυρίζει η χώρα μας. Ποταμοί της, ποταμάκια της, χείμαρροι (κωλοσούρτηδες, όπως τους ονομάζει η λαϊκή τοπωνυμία εκφραστικώς) εξεμάνησαν επί δίμηνον. Εκχειλίζουν κατακλύζουν αγρούς, δενδρώνας, ελαιώνας, λαχανοκήπους, αμπέλους, σταφιδαμπέλους, λιβάδια, αγρόσπιτα. Ούτε οι πρεσβύτεροι δεν ενθυμούνται τέτοιαν επιμονήν «κολυμβριάν».

- Έβρεξε και βρέχει όσο ποτές, πάρεξ την εποχή του Νώε, ήκουσα να χαρακτηρίζει εγγράμματος πρόεδρος κοινότητας την μετεωρολογικήν κατάστασιν του εφετεινού χειμώνος.

1938: ΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΧΙΟΝΟΔΡΟΜΙΑΣ ΣΤΟΝ ΠΑΡΝΑΣΣΟ

Ιανουάριος 1938. Προχθές ετελέσθη το πρωτάθλημα Παρνασσού, το οποίο περιελάμβανε αγώνα ελευθέρας καταβάσεως.

Λόγω της πυκνής ομίχλης ετροποποιήθη το σημείον εκκινήσεως, το οποίον είχε ορισθεί, το υψηλότερον σημείον της κορυφής του Παρνασσού (Λιάκουρα). 

Κατόπιν τούτου η εκκίνησις εγένετο εκ του αυχένος κάτωθι της κορυφής Λιάκουρα (Επάνω Κελλάρια), με τέρμα το καταφύγιον. Υψομετρική διαφορά μεταξύ εκκινήσεως και τέρματος περί τα 400 μέτρα.