ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΜΕ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΑΧΩΒΑ ΤΟΥ ΠΑΡΝΑΣΣΟΥ

ΜΙΑ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΣΤΟ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΗΣ ΑΡΑΧΩΒΑΣ

«Το πρόβατο»

Οδοιπορικό στον ποιμενικό βίο: Αρχιτεκτονική και Τέχνη

Έκθεση

Λαογραφικό Μουσείο Αράχωβας, 

14 Δεκεμβρίου 2013 έως και 28 Φεβρουαρίου 2014

ΕΓΚΑΙΝΙΑ: Σάββατο 14 Δεκεμβρίου 2013, 6.00 μμ.

Συντονισμός έκθεσης: Φούλη Παπαγεωργίου, Αρχιτέκτων

Επιμέλεια έκθεσης: Λουϊζα Καραπιδάκη, Ιστορικός Τέχνης

Διοργάνωση: PRISMA-Κέντρο Αναπτυξιακών Μελετών, σε συνεργασία με το Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών και τον Δήμο Διστόμου-Αράχωβας-Αντίκυρας, Δημοτική Κοινωφελής Επιχείρηση Τουρισμού και Πολιτισμού.

Η έκθεση: «Το πρόβατο» Οδοιπορικό στον ποιμενικό βίο: Αρχιτεκτονική και Τέχνη,

που θα φιλοξενηθεί στο Λαογραφικό Μουσείο Αράχωβας για το χρονικό διάστημα από το

Σάββατο 14 Δεκεμβρίου 2013 έως και το τέλος Φεβρουαρίου 2014,

αποτελεί πρόταση του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών προς τη Διοικούσα Επιτροπή του Λαογραφικού Μουσείου Αράχωβας, στο πλαίσιο της συνεργασίας του Κέντρου Λαογραφίας με τον Δήμο Διστόμου - Αράχωβας - Αντίκυρας και τη Δημοτική Κοινωφελή Επιχείρηση Τουρισμού και Πολιτισμού Διστόμου - Αράχωβας - Αντίκυρας για τη δημιουργία του Λαογραφικού Μουσείου.

Η έκθεση παρουσιάζει μέσα από έργα τέχνης, φωτογραφικό, οπτικοακουστικό υλικό και αρχιτεκτονικές κατασκευές, πτυχές της ευρωπαϊκής κληρονομιάς του ποιμενικού βίου, από τη μυθολογία, τους συμβολισμούς, μέχρι και τη σύγχρονη αρχιτεκτονική.

Οι επισκέπτες της έκθεσης ανακαλύπτουν τη χρήση των τοπικών υλικών, τη λειτουργία των χώρων και την ένταξη στο τοπίο των παραδοσιακών ποιμενικών κτισμάτων, την ανακύκλωση των νέων υλικών σε σύγχρονες κατασκευές (φράχτες, στάνες, μαντριά και βιοτεχνικές μονάδες), καθώς και την εφευρετικότητα των βοσκών, μέσα από «έξυπνες λύσεις», πάνω σε θέματα υποδομής και μόνωσης, τόσο στις μόνιμες, όσο και στις προσωρινές αρχιτεκτονικές κατασκευές. 

Χαρακτηριστικά παραδείγματα ποιμενικής αρχιτεκτονικής αναδεικνύονται μέσα από την παράδοση νομαδικών φυλών από τις χώρες της Ευρώπης, από τα πετρόκτιστα και τα ξύλινα σε πολλές χώρες του Ευρωπαϊκού βορρά και νότου, καθώς επίσης και μέσα από τις σύγχρονες αρχιτεκτονικές μονάδες παραγωγής που σχετίζονται με την εκτροφή του προβάτου και των προϊόντων του (μαλλί, δέρμα, γαλακτοκομικά προϊόντα). Η έκθεση οργανώνεται σε ενότητες με βάση το δομικά υλικά των κατασκευών – άχυρο/χόρτο, ξύλο, πέτρα, μέταλλο και ανακυκλωμένα υλικά. Το εκθεσιακό υλικό αποτελείται από αντικείμενα, φωτογραφίες και slideshow. Παράλληλα, τα αντικείμενα και το εποπτικό υλικό «συνομιλούν» με έργα τέχνης που έχουν αντλήσει έμπνευση από τις ποιμενικές εγκαταστάσεις και τα υλικά τους, είτε έχουν κατασκευαστεί με τη χρήση αυτών των υλικών (ξύλο, άχυρο, πέτρα, τσίγκος κ.ά.). 

Σε ξεχωριστή ενότητα της έκθεσης, αφιερωμένη αποκλειστικά στην τέχνη, εκτίθενται έργα τέχνης τα οποία αντλούν την έμπνευση τους από τον ποιμενικό βίο και τους συμβολισμούς που αποδίδονται στον αμνό και τον ποιμένα μέσα από θέματα της μυθολογίας, της λατρευτικής ζωής και της λαϊκής προφορικής παράδοσης. Τα εκθέματα τέχνης περιλαμβάνουν έργα γνωστών καλλιτεχνών από την Ελλάδα και άλλες Ευρωπαϊκές χώρες και οργανώνονται σε δυο μεγάλες ενότητες: έργα που εμπνέονται από τους συμβολισμούς (καλός ποιμένας, αθωότητα, θυσία, μαύρο πρόβατο) και έργα που εμπνέονται από ή/και χρησιμοποιούν παράγωγα του πρόβατου, όπως μαλλί ή δέρμα. 

Συμμετέχουν οι Έλληνες καλλιτέχνες:

Ναταλία Μελά, Σωτήρης Σόρογκας, Αφροδίτη Λίτη, Μιχάλης Κατζουράκης, Μανώλης Χάρος, Στάθης Βατανίδης, Γιάννης Καστρίτσης, Καλλιρρόη Μαρούδα, Αντρέας Κοντέλλης, Ελένη Τζάτζαλος, Δήμητρα Σιατερλή, Γιώργος Τσεριώνης, Κωστής Μουδάτσος, Κωνσταντίνα Κατρακάζου, Παύλος Χαμπίδης, Ειρήνη Κανά, Έλενα Ακύλα, Έλενα Παπαδημητρίου, Ιωάννα Καφίδα, Βασίλης Παπανικολάου, Μάγδα Ταμμάμ, Μαρίνα Σιούτη, Κλεώνη Μανουσάκη, Γιώργος Γιώτσας, Ζαχαρή Σμέρου, Αντιγόνη Μανωλίδου, Ντίμη Μπιτσάκου, Ελένη Κρίκκη, Μαρία Ταγκάλου, Αίγλη Πέττα, Διονύσης Πρωτόγερος, Έφη Σούτογλου

και οι:

Theodor Liho - Emil Bachiyski - Martin Yordanov - Iotoff (Βουλγαρία), Janusz Szpyt (Πολωνία), Lászlό Kovács (Ουγγαρία), Koidu Laur (Εσθονία).

Με φωτογραφικό υλικό συμμετέχουν οι: 

Γιώργος Τριανταφύλλου, Ναταλία Τσουκαλά, Νικόλας Μαστροπαύλος, Σοφία Αντωνακάκη, Βελισσάριος Βουτσάς και Κλαίρη Μουσταφέλλου. 

Στη διάρκεια της έκθεσης θα πραγματοποιούνται εκπαιδευτικά προγράμματα και κυρίως το διαδραστικό παιχνίδι "ΤΕΧΝΟΠΟΙΜΕΝΕΣ", ειδικά σχεδιασμένο για να παίζεται με τη χρήση «έξυπνου» κινητού τηλεφώνου (smartphone).

Η έκθεση αποτελεί την 5η Θεματική Έκθεση από το σύνολο των 7, οι οποίες διοργανώνονται στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού ερευνητικού έργου CAΝEPAL - “Η Ευρωπαϊκή Κληρονομιά της Αιγοπροβατοτροφίας και του Ποιμενικού Βίου», που συγχρηματοδοτείται από το πρόγραμμα «Πολιτισμός» της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 

· Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε την ιστοσελίδα www.canepal.eu

· Για πλούσιο φωτογραφικό υλικό επισκεφθείτε τη σελίδα της έκθεσης στο facebook:

https://www.facebook.com/toprovato

Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΣΕΙΣΜΟΣ ΣΤΗ ΘΗΒΑ ΤΟ 1893

Πρωτοσέλιδο της Γαλλικής εφημερίδας “Le Petit Journal “ στις 17 Ιουνίου το 1893, με θέμα τον μεγάλο σεισμό που έπληξε την Θήβα την εποχή εκείνη.

Η ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΤΡΟΦΩΝΙΟΥ ΑΝΤΡΟΥ ΣΤΗ ΛΙΒΑΔΕΙΑ

Η ΕΠΙΣΗΜΗ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΣ ΤΟΥ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΑΡΑΧΩΒΑΣ

Αγαπητές φίλες και αγαπητοί φίλοι

Σας προσκαλούμε να επισκεφθείτε και να περιηγηθείτε στην ιστοσελίδα του Λαογραφικού Μουσείου Αράχωβας, η οποία δημοσιεύτηκε επίσημα σήμερα (23/11/2013): http://www.arachovamuseum.gr/
Στην ιστοσελίδα αυτή μπορείτε να ενημερώνεστε για το Μουσείο, το οποίο οργανώνεται με τη βοήθεια του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών, για τις δραστηριότητές του, καθώς και για τον τοπικό παραδοσιακό πολιτισμό της Αράχωβας. Μπορείτε επίσης να εγγραφείτε στο newsletter ώστε να λαμβάνετε τακτικά τα επίσημα ενημερωτικά δελτία του Μουσείου, ενώ επίσης σας παρέχεται η δυνατότητα να επισκέπτεσθε τη σελίδα του Μουσείου στο facebook, να το ακολουθείτε στο twitter και να βλέπετε τα video που θα αναρτώνται στη σελίδα του στο youtube.
Επιδίωξή μας είναι να καταστεί σταδιακά το Μουσείο κέντρο υφαντικής τέχνης, αξιοποιώντας τη μακρόχρονη παράδοση της Αράχωβας στον τομέα αυτό.
Oι παρατηρήσεις αλλά και οι ιδέες και προτάσεις σας για την ανάπτυξη και προώθηση του Μουσείου είναι πάντοτε πολύτιμες και ευπρόσδεκτες!

Καλή περιήγηση!

Με εκτίμηση

Γιάννης Φάππας

ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟ ΔΑΣΚΑΛΟ

Φωτ. Θανάση Ρέβα.

Χρίστος Ε. Μαυρόπουλος

“Δάσκαλε,

πάει καιρός που «έφυγες», και πάντα με αγάπη σε θυμάμαι.

Τώρα βέβαια έχω μεγαλώσει και πάω στο Λύκειο, μα ο καλός σου λόγος χρειαζούμενος και βάλσαμο οι ορμήνειες σου, που τόσο πολύ μου λείπουνε.

Ξέρεις ανάμεσα στα άλλα, άρχισα και να σκιτσάρω, να ζωγραφίζω κιόλας, μα πλιόνε εσύ δεν είσαι εδώ για να μου πεις τα μυστικά, την τέχνη των χρωμάτων και την προοπτική στην κάθε ζωγραφιά μου.

Τις προάλλες,

έπεσε στα χέρια μου κι ένα βιβλίο σου παλιό, «Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ Η ΑΡΑΧΩΒΑ» και μ’ έκανες να δακρύσω διαβάζοντας τα ποιήματά σου.

Έτσι είναι Δάσκαλέ μου. Όπως τα λες!

Κι έτσι τους στίχους σου αναθυμούνται οι Αραχωβίτες κι οι πέτρες του Τόπου μας οι πολύτιμες, που’ χεις κατάσαρκα χαράξει στο κορμί τους τ’ όνομά σου!

Κι εκείνη η χαλκογραφία σου που με αγάπη και περφάνεια, σφυρηλάτησες και κρέμασες στο πέτρινο μνημείο του ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ, στον ΑΪ ΓΙΩΡΓΗ, ξέρεις τα πρωινά χρυσώνεται από τον ήλιο και λάμπει η εκκλησιά κι ο ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗΣ.

Θέλω κι άλλα να σου γράψω, μα πιότερο θαρρώ σημαντικό είναι το που τις μέρες τούτες τη νίκη θα γιορτάσουμε του Στρατάρχη μας στο «ΜΟΥΣΤΑΜΠΕΗ», κι ίσως να γίνει κι η αναπαράσταση της θρυλικής εκείνης μάχης του 1826, όπως την έκανες κι εσύ παλιότερα!

ΓΥΜΝΑΣΙΟΝ ΑΜΦΙΣΣΗΣ

Το μάλλα εξαπατώμενον ζώον της γης

Μαυρόπουλος Ε.Χρίστος


Το μάλλα εξαπατώμενον ζώον της γης

Ουρές!
Παντού ουρές στον κόσμο μας.
Ουρές φτωχών και πληγωμένων...Άνεργων και πεινασμένων...
Λιγοστής χαράς και πεφταστέρινες ουρές...Κι όλες "ήσυχα και στέρια" πορεύονται στο χρόνο.
Ουρές και στην Πατρίδα μας που δε λεν να σκαπετίσουν, να χαθούν, παρόλα τα ταξίματα και τις "σκόλινες" βελάδες των πολιτικών μας.

Ίσως να φταίνε τα "σύμβολαια εμπιστοσύνης" με το Λαό!
Ίσως να φταίει το φεγγί μας, που είναι...κολοβό!
Μπορεί και νά 'ναι που το συνήθισε πλιόνε ο Έλληνας, για χρόνια στο τσαρσί, στο μεϊντάνι, με τεμενάδες να μαζώνει ταξίματα και κοσαράκια!
Πάντα μες στο βαθύ το λούκι!
Ότι και νάναι όμως, ο καλός Θεός έδωσε αλλού κι αλλού ουρές και κάποια ζωντανά, είπε να ξεχωρίσουν!

Το Λούβρο μάζεψε 500.000 ευρώ για την αποκατάσταση της Νίκης της Σαμοθράκης

Το Λούβρο συγκέντρωσε 500.000 ευρώ από δωρεές για την αποκατάσταση της Νίκης της Σαμοθράκης

Το συνολικό ποσό που απαιτείται για τις εργασίες αποκατάστασης της Νίκης ανέρχεται στα 4 εκατομμύρια.
Μέσα σε διάστημα δύο μηνών το Μουσείο του Λούβρου κατάφερε να συγκεντρώσει το ποσό των 500.000 ευρώ για την αποκατάσταση του αγάλματος της Νίκης της Σαμοθράκης, όπως ανακοίνωσε σήμερα η διεύθυνσή του. 

Η εκστρατεία «Όλοι Μαικήνες» που ξεκίνησε στις 3 Σεπτεμβρίου με σκοπό να συντηρηθεί το διάσημο άγαλμα, ένα από τα κοσμήματα του μουσείου, έχει στόχο να συγκεντρωθεί μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου το ποσό του 1 εκατομμυρίου ευρώ από δωρεές ιδιωτών.

Το συνολικό ποσό που απαιτείται για τις εργασίες αποκατάστασης της Νίκης ανέρχεται στα 4 εκατομμύρια.

Το μισό εκατομμύριο από τους ιδιώτες συγκεντρώθηκε μέσα σε δύο μήνες, γεγονός ιδιαίτερα ενθαρρυντικό, σύμφωνα με το μουσείο.

Μέχρι σήμερα 4.000 άνθρωποι έχουν προσφέρει από 5 έως 5.000 ευρώ ο καθένας.

Το Λούβρο έχει καλέσει όλους τους φιλότεχνους να γίνουν «πρεσβευτές» της εκστρατείας αυτής στους ιστοτόπους κοινωνικής δικτύωσης και μέχρι σήμερα 218 «πρεσβευτές» έχουν δημιουργήσει δικές τους σελίδες που καλούν τον κόσμο να προσφέρει χρήματα.

Τον Σεπτέμβριο το άγαλμα μεταφέρθηκε από το χώρο που εκτίθεται συνήθως σε μια διπλανή αίθουσα όπου έχει κατασκευαστεί μια ειδική καμπίνα για τη συντήρησή του. Θα επιστρέψει στη θέση της στα τέλη Ιουνίου ή τις αρχές Ιουλίου του 2014.

Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να καταθέτουν τις δωρεές τους μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου, είτε μέσω της ιστοσελίδας www.tousmecenes.fr ή μέσω ταχυδρομείου.

Τρεις μεγάλοι «μαικήνες» έχουν αναλάβει να καλύψουν τα υπόλοιπα 3 εκατομμύρια που απαιτούνται: οι εταιρείες Nippon Television Holdings, η Fimalac και η Bank of America Merrill Lynch


Πηγή : ΤΑ ΝΕΑ

ΜΙΑ ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΟΥΣ ΔΕΛΦΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΑΜΦΙΣΣΑΣ ΤΟ 1885

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΠΟΥΦΙΔΗΣ - ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΕΩΡΓΑΝΤΑΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΥΡΟΣ

Χρίστος Ε. Μαυρόπουλος

«Η ποίηση, γράφει ο Ν. ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ, ξεκινάει από μέσα σου… σαν κάποιος να σου μιλάει.»

Ο δε ΤΕΛΛΟΣ ΑΓΡΑΣ σημειώνει : «Ο αληθινός ποιητής αρχίζει τη ζωή του με την ποίηση και τελειώνει μαζί της.»

Σ’ αυτά τ’ αχνάρια βάδισε κι ο Γ. ΣΥΡΟΣ.

Διαβάστε το βιογραφικό του που έγραψε «αντί προλόγου», στο βιβλίο του ΠΟΡΕΙΑ ΜΕ ΤΟ ΧΡΟΝΟ, ποιήματα, εκδ. Κ. ΚΟΥΛΟΥΦΑΚΟΣ Αθήνα 1977.

«Από παιδί, δυο πράγματα στη ζωή μου αγάπησα. Πρώτα την ποίηση κι ύστερα τη ζωγραφική. Στο τέλος όμως έγινα… έμπορος!

Είναι που λένε «αλλού το όνειρο κι αλλού το θαύμα.»

Η αλήθεια όμως είναι μια. Δεν πέρασε ποτέ η μέρα απ’ τη ζωή μου, που να μην έκλεψα ώρα απ’ τη βιοποριστική εργασία μου, για να την αφιερώσω σ’ ένα στίχο ή σ’ ένα σκίτσο.

Στίχους άρχισα να γράφω από πολύ μικρός.

Σιγά-σιγά όμως ο στίχος μου, άρχισε να δημιουργεί σχετική προσωπικότητα και να βρίσκει ανοιχτές τις πόρτες στα περιοδικά της εποχής, με το ψευδώνυμο CONTE REPANAKI, παρμένο από ξένο περιοδικό, που το διάλεξα για να κρύβομαι πίσω από αυτό.

ΕΝΑ "ΣΤΡΑΝΤΙΒΑΡΙΟΥΣ" ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗΝ ΕΝΟΣ ΕΣΤΙΑΤΟΡΟΣ ΤΗΣ ΛΕΒΑΔΕΙΑΣ

ΟΙ ΣΤΑΣΕΙΣ

Χρονογράφημα                                  Χρίστος Ε. Μαυρόπουλος

Λένε πως πιότερο αξίζει το ταξίδι στη ζωή κι όχι ο προορισμός.

Μα η αφεντιά μου θαρρεί πως πιότερο μετράνε οι Στάσεις και όχι το ταξίδι!

Αυτές παίζουν σπουδαίο ρόλο στη ζωή μας.

Η πρώτη, όταν γεννιέται κλαίγοντας ο άνθρωπος!

Η δεύτερη, το που γουρμάζει αγάλι-αγάλι το μυαλό του κι αποφασίζει το τι θα κάμει και πως θα πορευτεί.

Κι η τρίτη, της παντρειάς η Στάση, που όλοι ορκοπατιούνται, πως πιότερο βαραίνει στ' ανθρώπου τη ζωή!

Μ' αυτές λοιπόν θαρρώ προκόψαμε ως τα σήμερα κι αναβαστάχτηκε ο κόσμος μας!

Ο ΓΕΡΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΙΠΙΖΑ

ΤΟ ΜΑΡΙΚΑΚΙ

Χρίστος Ε. Μαυρόπουλος

Άκουγε ο Μάνθος

το Μαρικάκι να γλυκοτραγουδεί κι έλιωνε σαν το κερί !

Στου Στράτου την ταβέρνα, ότε που έφερνε «κομπανία».

Κάθε βαριογιορτή.

Μια αρμαθιά οργανοπαίχτες και κειό το σεβνταλούδικο το Μαρικάκι, που ράγιζε καρδιές με τη φωνή του.

Μια τσαπερδόνα όλο τερτίπια και στη φωνή αηδόνα !

Την άκουγε ο σερνικόκοσμος κι «αλλαξοπίστηζε», σαν τον καιρό στο πέλαγο.

Την άκουγε κι ο καψερός ο Μάνθος και μοσχοκάρφια κεντούσανε τα μέσα του.

Το ίδιο κι απόψε μόλις που γύρισ’ απ’ τη θάλασσα.

Είπενε να περάσει απ’ την ταβέρνα, έτσι για μια «οσμή», και στο κατόπι να πάγαινε για ύπνο, μια κι έπρεπε πουρνό-πουρνό το δίχτυ του να σηκώσει.

Ότε όμως που δρασκέλισε το κατώφλι και την αντίκρυσε απάνω στο σανίδι, στο φτενό φέγγος του μαγαζιού, στην αλεγκρία και στα νεραϊδοτσακίσματά της, έχασε το μπουσουλά του !

Τρυγώνα π’ αναπετάριζε τα φτεράκια της !

Κι είχενε πιάσει το βλογημένο θηλυκό κι ένα Σμυρνέϊκο χαβά, που λόξεψε ευτύς ο νούς του.

«Θα σπάσω κούπες, για τα λογάκια που’ πες…

Θα σπάσω και ποτηράκια, για τα πικρά λογάκια…»

Λωλάθηκε ο φτωχός ψαράς και στρώθηκε σε μια καρέκλα παραγγέλνοντας μισή οκά μπρούσκο, από κείνο, το δυνατό, τ’ Αραχωβίτικο που του διαγούμιζε γλυκά τα σωθικά !

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΑ ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ ΤΟΥ ALINARI, FRATELLI ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΕΛΦΟΥΣ

Portrait of a Greek man in traditional dress. Delphi, Greece

ΑΤΜΟΠΛΟΪΑ ΦΩΚΙΔΟΣ

ΤΟ ΜΕΓΑ ΔΙΔΑΓΜΑ ΤΟΥ ΗΝΙΟΧΟΥ

Η αρχαία οχύρωση στο Καστρούλι Ζεμενού

Οχύρωση - Καστρούλι Ζεμενού

 Στο στενό πέρασμα που σχηματίζουν τα βουνά Κίρφη και Παρνασσός και συγκεκριμένα στο ύψος του Ζεμενού σώζεται σε χαμηλό έξαρμα οχύρωση ελλειψοειδούς σχήματος.

  

 Η εποχή η οποία κατασκευάστηκε δεν είναι γνωστή μιας και δεν έχουν γίνει ανασκαφές στον χώρο και η κατάσταση των τειχών και η χρήση αργών ασβεστολίθων κυρίως μικρού και μεσαίου μεγέθους δεν διευκολύνουν στην εκτίμηση της χρονολόγησης.

  

 Οι διαστάσεις του κυρίως οχυρωμένου χώρου είναι Α-Δ 110 Χ Β-Ν 80 μ. με το μέγιστο πλάτος των τειχών να φτάνει τα 4 μ. και το σωζόμενο ύψος το 1 μ.

Τμήμα του τείχους ξεκινά από την ΝΔ πλευρά της οχύρωσης και φτάνει μέχρι τις ορεινές υπώρειες στα νότια, οριοθετώντας και προστατεύοντας έναν

Η ΚΟΙΛΑΔΑ ΤΟΥ ΠΛΕΙΣΤΟΥ

Η κοιλάδα του Πλειστού, από το βιβλίο GREECE του Christopher Wordsworth στο Λονδίνο το 1844.

ΔΕΛΦΙΚΕΣ ΕΟΡΤΕΣ 1927 : Η ΑΝΑΒΙΩΣΗ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ

Ο σκηνοθέτης ΤΑΚΗΣ ΜΟΥΖΕΝΙΔΗΣ και η χορογράφος ΚΟΥΛΑ ΠΡΑΤΣΙΚΑ, που συμμετείχαν στη θεατρική παράσταση «ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ» του ΑΙΣΧΥΛΟΥ το 1927, ξεδιπλώνουν τις αναμνήσεις τους και μιλούν για τις ενέργειες της ΕΥΑΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΥ, που θα πραγματοποιούσαν το όραμα του συντρόφου της ΑΓΓΕΛΟΥ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΥ. Σημαντικό μέρος τους αφιερώματος καλύπτεται από την προβολή αποσπασμάτων της ταινίας των αδελφών ΓΑΖΙΑΔΗ, στα οποία και προβάλλονται είτε στιγμιότυπα από τους Αγώνες στο Στάδιο των Δελφών, είτε στιγμές από τη θεατρική παράσταση. Ο ΘΑΝΟΣ ΒΕΛΟΥΔΙΟΣ, συνεργάτης των ΣΙΚΕΛΙΑΝΩΝ, δίνει πληροφορίες που αφορούν στην προετοιμασία του εγχειρήματος ενώ ο θεατρολόγος ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΠΑΘΗΣ παρουσιάζει την πλήρη ιδεολογική προσέγγιση με την οποία σχεδιάστηκε και παρουσιάστηκε το κείμενο του ΑΙΣΧΥΛΟΥ στους Δελφούς. Η ΚΟΥΛΑ ΠΡΑΤΣΙΚΑ, συναισθηματικά φορτισμένη, κλείνει το αφιέρωμα μιλώντας για το τέλος της ΕΥΑΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΥ.

                

ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΕΠΩΝΥΜΩΝ ΣΤΟΥΣ ΔΕΛΦΟΥΣ

Αναμνηστική φωτογραφία στο αρχαίο θέατρο των Δελφών, από την επίσκεψη του Βασιλικού ζεύγους Παύλου και Φρειδερίκης, τον Σεπτέμβριο του 1954, στους Δελφούς, μαζί με την βασίλισσα Juliana των Κάτω χωρών, την πρώην βασίλισσα  Marie Jose της Ιταλίας, τον πρίγκιπα Μιχαήλ της Ρουμανίας και τον πρώην Βασιλιά της Ιταλίας Umberto.

Το παρελθόν συναντά το παρόν: Στοιχειωμένες φωτογραφίες από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Το παρελθόν συναντά το παρόν: Στοιχειωμένες φωτογραφίες από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.   

 Έχουν περάσει πολλές δεκαετίες από τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και ο κόσμος έχει αλλάξει αρκετά από τότε. Ωστόσο ένας Ολλανδός ιστορικός και φωτογράφος επεδίωξε μία εντυπωσιακή συνάντηση του παρελθόντος με το παρόν, ενώνοντας τα τοπία του '40 με τα τοπία του σήμερα.

Ο Τζο Ξχεντβιχ Τέουσι δημιούργησε το πρότζεκτ «Φαντάσματα της Ιστορίας», στο οποίο έχει τοποθετήσει ψηφιοποιημένα αρνητικά ιστορικών φωτογραφιών του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στις ίδιες ακριβώς τοποθεσίες όπως είναι στη σημερινή τους μορφή.

Με το εντυπωσιακό αυτό εγχείρημα, όπως δήλωσε ο ίδιος, επιχειρεί να κάνει τους ανθρώπους να συνειδητοποιήσουν ότι η ιστορία βρίσκεται παντού γύρω μας κι ότι στα ίδια σημεία που δουλεύουμε, πάμε σχολείο, ή απλώς στεκόμαστε, κάποιοι κάποτε πολέμησαν και σκοτώθηκαν εκεί.

Συγκλονιστική είναι η φωτογραφία με τους κρατούμενους που βγαίνουν από το Άουσβιτς στην Πολωνία.

ΑΝΤΙΟ ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΑΝΤΡΕΑ

Χρίστος Ε. Μαυρόπουλος

Αναμετρώ και συλλογιέμαι τους ανθρώπους που περάσανε κι αγάλι-αγάλι γράψανε την ιστορία της ΑΡΑΧΩΒΑΣ, σα χρυσοφάδιαστο και ωραίο παραμύθι, πάνω στου Κόσμου το ατλάζι !

Εκείνους που κατά καιρούς υψώσανε φωνή, υψώσανε σπαθί, υψώσανε καλέμι και χαρτί και γράψανε στορήματα και ποιήματα, κουβέντες, κι έγνοιες της κάθε μέρας, που τώρα τις συλλογιέμαι, τις διαβάζω στην καθιστάρική μου τη ζωή και μελετάω τα περασμένα.

Και χαίρομαι γι’ αυτό Φίλε μου.

Χαίρομαι που το φεγγί μου θύμησες ξεχωριστές κρατάει, μες στα παλιά κιτάπια του και έτσι μπορώ να ξεδιαλέγω τις δικές μας κάθε τόσο κι αντάμα σου να κουβεντιάζω.

Ν’ αναθυμάμαι το χαρτί και το καλέμι σου, το Λόγο σου τον καθάριο στα παιδικά αφτιά να ξεστρατίζει κι η αγωνία σου μεγάλη και ζωηρή να μην «ΦΡΑΓΚΕΨΗ», η ΑΡΑΧΩΒΑ τώρα που είμαστε εις τας ΩΓΡΩΠΑΣ. Γι’ αυτό ορμήνευες, στις πέτρες μας σιμά να μείνουν τα παιδιά, στ’ ανωγοκάτωγα τα σπίτια μας, στα χούγια και στις παραδόσεις μας και στην ΑΡΑΧΩΒΙΤΙΚΗ φτιασιά μας.

ΛΕΒΑΔΕΙΑ : Άποψις από Ιερουσαλήμ

ΟΙ ΒΡΥΣΕΣ ΤΗΣ ΑΡΑΧΩΒΑΣ

ΟΙ ΒΡΥΣΕΣ ΤΗΣ ΑΡΑΧΩΒΑΣ

Ηλίας Κ. Λιάκος

«Φέραν της Γούρνας το νερό

το κάμαν τρεις βρυσούλες

Τη μια την πάνε στον Οντά,

την άλλη στ’ Αργαστήρια,

την τρίτη την καλύτερη

ψηλά στον Αη-Γιώργη.

Ούλες πλένουν και χαίρουνται,

πλένουν και τραγουδάνε,

κι η Μαστροπαναγιώταινα

πλένει και καταριέται :

Ανάθεμά σας γέροντες,

γερόντοι Αραχωβίτες,

στοιχειώσατε τον άντρα μου

το Μαστροπαναγιώτη».

Έτσι μου τραγούδαγε η γιαγιά μου τα ατέλειωτα χειμωνιάτικα βράδια μπρος στ’ αναμμένο τζάκι κι όταν τελείωνε το τραγούδι δεν παράλειπε να μου εξηγεί στερεότυπα : «Οντά λέγαν την Κονομόβρυση, γιατί είναι τρανή σαν κάμαρη, έτσι με τη βαθουλή καμάρα της… Τα Αργαστήρια είναι η αγορά,

ΙΩΑΝΝΗΣ Α. ΑΡΓΥΡΙΟΥ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ      

 Χρίστος Ε. Μαυρόπουλος

Ευλογημένοι αυτοί που κατοικούνε στα βουνά.

Ψηλαγναντεύουνε τον Κόσμο κι όλα στα μάτια τους και στην καρδιά τους, ζυγιάζονται στο μπόι τους κι ας φαίνονται κάποια μεγάλα κι άλλα μικρά και ταπεινά.

Κάτω στο χέρομα η πολιτεία, τα παιχνιδιάρικα των δρόμων κορδελλάκια, οι εκκλησιές με αναβλεμματίσματα της Παναγιάς, τα πάρκα με τις γαρυφαλλιές και τα παιδιά, της θάλασσας το ασημένιο βάφτισμα, το μπάρκο που σφυράει τρεις φορές, η «μυρμηγκιά» στην αποβάθρα και τα ξοχόσπιτα στη ολοπράσινη και ήμερη απλοχωριά, με τα σκουφάκια τους τα κατακόκκινα, τους άσπρους λαιμοδέτες και στον αυλόγυρο γεννήματα και ζωντανά, σιγοσουρώνουνε στο λιόγερμα την καθιστάρικη ζωή τους.

ΤΟ ΑΚΡΟΠΡΩΡΟ ΤΗΣ "ΚΑΡΤΕΡΙΑΣ" ΤΟΥ ΑΣΤΙΓΓΟΣ ΠΟΥ ΠΗΡΕ ΜΕΡΟΣ ΣΤΗΝ ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΤΗΣ ΙΤΕΑΣ

Εφημερίδα ΕΣΤΙΑ 25/3/1896.

Η Καρτερία ήταν το πρώτο ατμοκίνητο πολεμικό πλοίο στην ιστορία, το οποίο χρησιμοποιήθηκε σε πολεμικές επιχειρήσεις. Το όνομά του προέρχεται από την Αγγλική ονομασία ‘PERSEVERANCE’. Ήταν ταυτόχρονα ατμόπλοιο και ιστιοφόρο. Ναυπηγήθηκε το 1825, στο αγγλικό ναυπηγείο Brent Shipyard Deptford-on–Thames, για λογαριασμό του ναυτικού των Ελλήνων επαναστατών, κατά την Επανάσταση του 1821. Κατασκευάστηκε από το ναυπηγείο του Greenland Dock (South), στο Rotherhithe του Λονδίνου. Ήταν το μόνο από

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΗΝΙΟΧΟΥ

Η αποκάλυψη του Ηνίοχου στις 28 Απριλίου 1896, που έκανε διάσημο το Μουσείο των Δελφών.

ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΚΙΡΡΑΣ

ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΜΕ ΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΤΟΥ ΠΑΡΝΑΣΣΟΥ

Σήμερα τα ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΤΟΥ ΠΑΡΝΑΣΣΟΥ κλείνουνε ένα χρόνο, με πάνω από 40.000 επισκέψεις στη σελίδα, και με 270 αναρτήσεις, ιστορικών και λογοτεχνικών θεμάτων από την περιοχή μας.

Σας ευχαριστώ όλους εσάς που με στηρίξατε και με τιμήσατε με τις επισκέψεις σας.

ΟΙ ΔΥΟ ΔΙΑΦΑΝΕΙΕΣ

Μαυρόπουλος Ε. Χρίστος

Οι δυο διαφάνειες

Απόγιομα στον καφενέ της παραλίας. Ο Μιχαλάκης κι η αφεντιά μου.

Καφεδάκια, εφημερίδα και ψιλοκουβέντα.

-Δε μου λες, πιστεύεις στη διαφάνεια, με ρώτησε άξαφνα.

-Σε ποια απ' τις δυο; του αντιγύρισα την ερώτηση χαζεύοντας τη θάλασσα.

ΛΕΛΑ ΠΑΣΧΑΛΗ : Η ΘΕΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΕΛΦΟΥΣ

ΛΕΛΑ  ΠΑΣΧΑΛΗ  (1914 – 1977)

Η χαράκτρια – ζωγράφος Λέλα Πασχάλη σπούδασε στην ΑΣΚΤ (1934-1938) ζωγραφική με δάσκαλο τον Κ. Παρθένη, και σταδιοδρόμησε στο Παρίσι, (1946-1963). Στη χαρακτική μυήθηκε από το χαράκτη Τ. Notton που έζησε στην Ελλάδα στα χρόνια 1937-1947. Σπούδασε στην Ecole des Beaux Arts (1946-1949) στο Παρίσι με δάσκαλο αρχικά το R. Cami και στη

Η ΑΥΓΟΥΣΤΙΑΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΡΑΧΩΒΑ ΠΡΙΝ 100 ΧΡΟΝΙΑ

Να πως ήταν η κίνηση στην Αράχωβα τον Αύγουστο του 1913, όπως την διαβάζουμε στην εφημερίδα ΣΚΡΙΠ στο φύλλο της 24^ης Αυγούστου.

ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΟΥΣ ΔΕΛΦΟΥΣ ΤΟ 1958

ΔΡΑΚΟΚΑΡΚΑΡΟΣ : Σπάνιες φωτογραφίες από την ιατροδικαστική υπηρεσία.

………………………………….

΄΄2. Από 25 – 30 Ιουνίου 1945, εκ βαράθρου κειμένου εις ύψος 2150 μέτρων επί του όρους Παρνασσού γνωστού υπό την επωνυμίαν «Δρακοκάρκαρος» και εκ βάθους 104 μέτρων ανεσύρθησαν τα πτώματα 31 ατόμων εκτελεσθέντων. Ανεγνωρίσθησαν άπαντα.΄΄

Ιατροδικαστική Έκθεσις, σελίς 16 – Πίναξ Β’

Μια από τις σωρούς που ανασύρεται μέσα από το φοβερό

 βάραθρο για να μεταφερθεί στην κορυφή και ν’ αναγνωρισθεί.

ΓΝΕΘΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΗ ΡΟΚΑ

Δελφιώτισσα που γνέθει με τη ρόκα της στο κατώφλι του σπιτιού της. Φωτογραφία του Νικ. Στουρνάρα στα τέλη της δεκαετίας του 1950.

ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΑΝΑΣΚΑΦΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΕΛΦΟΥΣ

Η ΕΛΙΑ

 Το παρακάτω κείμενο του αγαπητού φίλου Χ. Μαυρόπουλου δημοσιεύτηκε στην τοπική εφημερίδα "Η ΑΡΑΧΩΒΑ ΤΟΥ ΠΑΡΝΑΣΣΟΥ" τον φεβρουάριο του 1974  

  

Η ΕΛΙΑ

Γράφει ο Χ.Μαυρόπουλος

Το καινούργιο μου θέμα, μοιάζει σαν παραμύθι κι όμως διαβάζοντάς το όλοι θα συμφωνήσετε πως είναι πέρα για πέρα αληθινό.

Ήταν που λέτε μια φορά, πριν από πολλά χρόνια σε μια περιοχή έξω μακριά από το χωριό μας, που τη λένε «μπεχούβεσι» ένα μικρό περιβολάκι από αγριοελιές.

Τις είχε φυτέψει ένας γέρος.

Κάθε μέρα κούτσα – κούτσα με το γαϊδαράκο του, πήγαινε και περιποιόταν τα δεντράκια του.

Πέρασε λίγος καιρός έτσι κι ύστερα ο γέρος χάραξε το λεπτό κορμάκι κάθε αγριδιού με τον σουγιά του και «μπόλιασε» τα κορίτσια του.

Έτσι τα’ λεγε.

Πολλές φορές τον ρωτούσαν στο δρόμο περαστικοί αγωγιάτες.

… Για πού τό’ βαλες γέρο ;

… Πάω να δω τις κοπελλοπούλες μου απαντούσε και το πρόσωπό του φεγγοβολούσε από χαρά.

Μπόλιασε λοιπόν ο γεράκος τις κοπελλοπούλες του και τις έκανε ήμερες.

Ήμερες ελιές ευλογημένες από το θεό για τους ανθρώπους, έτοιμες να προσφέρουν το θείο δώρο, το καρπό τους σ’ αυτόν που θα τις αγαπούσε και θα τις περιποιόταν.

Κι άρχισε το κλάδεμα, το πότισμα, το αναμόχλεμα στα ριζά του κορμιού, για τα παράσιτα χορτάρια.

Και οι ελιές μεγάλωναν.

Κι ήρθαν κι άλλοι χωριανοί, φύτεψαν κι αυτοί το ευλογημένο δένδρο.

Γέμισ’ ο τόπος στα πόδια της Αράχωβας από ελιόδενδρα.

Ένα δάσος από αδελφωμένες κοπελλοπούλες, χαρούμενες, καμαρωτές, δροσερές.

Πέρασαν χρόνια, μεγάλωσαν οι μικρές, γέρασαν οι μεγάλες και στα κορμιά των γερασμένων, το χέρι του έμπειρου κλαδευτή, άφηνε να καμαρώνουν, βλαστάρια νέα τα λουμάκια, περήφανα.

Ο ΧΑΡΤΗΣ ΤΩΝ ΣΕΙΣΜΟΠΛΗΚΤΩΝ ΕΠΑΡΧΙΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΣΕΙΣΜΟ ΤΟΥ 1894

ΑΡΑΧΩΒΙΤΕΣ ΤΣΕΛΙΓΚΑΔΕΣ

Αναμνηστική φωτογραφία Αραχωβιτών τσελιγκάδων , στην κεντρική πλατεία της Αράχωβας (πλατεία Παπαϊωάννου), στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1950.

Fred Boissonnas : Φωτογραφίες από την ανάβαση στον Παρνασσό το 1903.

O Φιλέλληνας Ελβετός François Frédéric Boissonnas ή απλά Fred Boissonnas είναι ο πρώτος ξένος φωτογράφος που περιηγήθηκε τόσο πολύ στον ελληνικό χώρο, από το 1903 και για περίπου τρεις δεκαετίες αργότερα. Ταξίδεψε από την Πελοπόννησο ως την Κρήτη και τον Όλυμπο και από την Ιθάκη ως το Άγιο Όρος. Περιηγήθηκε, φωτογράφισε, έγραψε. Το έργο του, πρωτοποριακό αλλά και καθοριστικό για την εξέλιξη της ελληνικής φωτογραφίας κατά τον 20ό αιώνα.

Παρνασσός, το καραβάνι της καλλιτεχνικής αποστολής.

Μέσα από τις φωτογραφίες και τα λευκώματά του παρουσιάζει ένα πανόραμα της Ελλάδας του μεσοπολέμου, συμβάλλοντας στη