1897 : Σιδηρόδρομος από παραλίας Διστόμου μέχρι παραλίας Αταλάντης

Ήδη από το 1890 βλέπουμε να έχει δημιουργηθεί η ανάγκη μιας σιδηροδρομικής γραμμής, σε λιμάνι του Κορινθιακού κόλπου και από την μεριά της Στερεάς Ελλάδος, για εξυπηρέτηση μεταφοράς εμπορευμάτων, αφ’ ενός μεν από την Πελοπόννησο, αλλά και από τις πόλεις και τα χωριά της Στερεάς Ελλάδος, και να ενωθεί με τον εθνικό σιδηρόδρομο Πειραιώς – Λαρίσης.

Το 1890 ο Χαρίλαος Τρικούπης δίνει παραγγελία να μελετηθεί η κατασκευή σιδηροδρομικής γραμμής, από Μπράλλο μέχρι την Ιτέα ένα από τα κεντρικά λιμάνια του Κορινθιακού.(Δες εδώ: http://rakopolio.blogspot.gr/2014/09/blog-post_11.html )

Το έργο αυτό δεν προχώρησε, και μέσα σε επτά χρόνια ξαναβλέπουμε την πρόταση, να δημιουργηθεί σιδηροδρομική γραμμή πολύ κοντά από το προηγούμενο λιμάνι της Ιτέας, στο λιμάνι της παραλίας Διστόμου.

Το παρακάτω δημοσίευμα είναι επιστολή του Δημοσ. Λαπουσιάδη και δημοσιεύτηκε στον Αθηναϊκό τύπο τον Δεκέμβριο του 1897.

Αξιότιμε Κύριε Διευθυντά,

Εντός του Κορινθιακού κόλπου και ακριβώς αντίκρυ της νέας Κορίνθου κείται ο φυσικότατος και ευρύτατος λιμήν της παραλίας Διστόμου αποτελών ένα και τον αυτόν μετά της Αντικύρας λιμένα.

Ο λιμήν ούτος απέχει διά ξηράς 10 περίπου ώρας της παραλίας Αταλάντης, μεθ’ης συνδέεται ήδη μέχρι μεν του χωρίου Αγίου Βλασίου του δήμου Χαιρωνείας δι’ ομαλωτάτης και βατής οδού, εκείθεν δε μέχρι της παραλίας Αταλάντης δι’αμαξιτής.

Αμφότεροι οι ανωτέρω λιμένες είναι ήδη κέντρα εμπορίου, διότι αν και δεν υπάρχωσι τα μέσα συγκοινωνίας, εν τούτοις και άνευ αμαξιτής οδού διά των λιμένων τούτων επιβιβάζονται και αποβιβάζονται ετησίως 50 περίπου εκατομμύρια οκάδες εμπορευμάτων και προϊόντων των επαρχιών Λεβαδείας και Λοκρίδος.

ΑΡΑΧΩΒΑ 1930: ΤΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΤΟΜΗΣ ΤΟΥ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ

Η ΑΡΑΧΩΒΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΕΙ

ΑΡΑΧΩΒΑ, 24 Αυγούστου (Του ανταποκριτού μας).- Σήμερον την πρωίαν ήρχισαν οι εορταί της εκατονταετηρίδους εν μέσω βαθυτάτης συγκινήσεως και μεγάλου ενθουσιασμού.

Το θέαμα των γυναικών και ανδρών τόσον των εντοπίων, όσον και των παραθεριζόντων ενδεδυμένων την Αραχωβίτικην ενδυμασίαν, ήτο γραφικώτατον.

Παρέστησαν ο υπουργός κ. Αβραάμ, ο κ. Πετρίδης εκ μέρους της επιτροπής της εκατονταετηρίδος, οι κ. κ. Κάβουρας και Κίνιας εκ μέρους της γερουσίας, ο κ. Κουτσοπέταλος εκ μέρους της βουλής, ο στρατηγός κ. Μαζαράκης οι κ. κ. Νικολόπουλος, Χιλιαδάκης, Ζωϊτόπουλος εκ μέρους του 

ΣΤ’ ΟΣΙΟΥ ΛΟΥΚΑ ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ

ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

Στ’ Οσίου Λουκά το μοναστήρι, απ’ όσες

γυναίκες του Στειριού συμμαζεύτηκαν

τον Επιτάφιο να στολίσουν, κι’ όσες

μοιρολογήτρες ως με του Μεγάλου

Σαββάτου το ξημέρωμα αγρυπνήσαν,

ποια να στοχαστή – έτσι γλυκά θρηνούσαν!-

πως, κάτου απ΄τους ανθούς, τ’ ολόαχνο σμάλτο

του πεθαμένου του Άδωνη ήταν σάρκα

που πόνεσε βαθιά;

                                Γιατί κι ο πόνος

στα ρόδα μέσα, κι ο Επιτάφιος Θρήνος,

κ’ οι αναπνοές της άνοιξης που μπαίναν

απ’ του ναού τη θύρα αναφτερώναν

το νου τους στης Ανάστασης το θάμα,

και του Χριστού οι πληγές σαν ανεμώνες

τους φάνταζαν στα χέρια και  στα πόδια,

τι πολλά τον σκεπάζανε λουλούδια

που έτσι τρανά, έτσι βαθιά ευωδούσαν!...

Σκόρπιες γνώσεις ναι, σκόρπια λόγια όχι.

[20^ο ]

Επιμέλεια : Στάθης Ασημάκης

 

Συμπτώσεις; [α]

·  Σύμφωνα με το κορυφαίο Γάλλο Παλαιοντολόγο  Υβ Κοπένς:

« Οι αλλαγές που συμβαίνουν στον έμβιο κόσμο μπορεί να φαίνονται τυχαίες, στην ουσία όμως προϋπάρχουν ως δυνατότητα μέσα στο κύτταρο, είναι εγγεγραμμένες  σε αυτό, και όταν μια φυσική επιλογή πιέζει την κατάσταση και πρέπει το είδος να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες, τότε το κύτταρο από ένα ολόκληρο φάσμα επιλογών διαλέγει αυτή που είναι η σωστή. Οι αλλαγές στην πανίδα (και κατ’ αντίστοιχο τρόπο και στη χλωρίδα) συμβαίνουν σαν να μην υπάρχει η έννοια του τυχαίου, σαν να επεμβαίνει στα γονίδια το ίδιο το περιβάλλον».

Φαίνεται λοιπόν ότι ο Δημιουργός, όταν έφτιαξε το πρώτο κύτταρο, ενέγραψε σ’ αυτό όλες τις δυνατότητες, για να προκύψει ο φυτικός και ζωικός κόσμος  που έχει εμφανιστεί στη Γη  μέχρι σήμερα και αυτός βεβαίως που θα προκύψει στο μέλλον, εφόσον δεν καταστραφεί ολοκληρωτικά ο πλανήτης μας. Αυτές οι εγγεγραμμένες δυνατότητες πήραν συγκεκριμένη μορφή κάθε φορά που το γήινο περιβάλλον επιδρούσε με συγκεκριμένο τρόπο στις ζωικές οντότητες που είχαν προκύψει μέχρι τότε και θα εξακολουθήσει φαίνεται αυτό να γίνεται και στο μέλλον.

Είναι επίσης θαυμαστό ότι μέσα σε αυτό το πρώτο κύτταρο γράφτηκε και η δυνατότητα  της κρίσιμης επίδρασής του με το γήϊνο περιβάλλον, μέσω δηλαδή των εξελικτικών απογόνων του που ήταν τα φωτοσυνθετικά βακτήρια*, με αποτέλεσμα να εμφανιστεί και εξ αυτού του λόγου καθαρό οξυγόνο στη γήϊνη ατμόσφαιρα, τόσο απαραίτητο για την παρουσία και εξέλιξη, στη συνέχεια, της βιοποικιλότητας του πλανήτη μας.

________________

[* Το εκπληκτικό είναι ότι για να καταφέρουν να φωτοσυνθέσουν πριν 2,5 δισεκατομμύρια χρόνια τα φωτοσυνθετικά βακτήρια - μικροοργανισμοί με διάμετρο τρία (3) μόλις μικρόμετρα, όπου το ένα μικρόμετρο είναι το ένα χιλιοστό του χιλιοστού του μέτρου - ανέπτυξαν τα πρώτα μάτια στη Γη και μάλιστα με πανοραμική εικόνα 360 μοιρών (!!!) .
Οι επιστήμονες, τώρα πρόσφατα, διαπίστωσαν ότι η σφαιρική επιφάνεια των κυττάρων τών εν λόγω βακτηρἰου λειτουργεί ουσιαστικά ως φακός: δηλαδή το φως συναντά την κυρτή επιφάνεια του κυττάρου, διαθλάται και εστιάζεται στην απέναντι πλευρά. Έτσι, το μόνο που χρειάζεται το φωτοσυνθετικό βακτήριο, για να βγει στο φως και να φωτοσυνθέσει, είναι να κινηθεί αντίθετα προς την πλευρά, όπου εστιάζεται η εικόνα. Μάλιστα, η φωτεινή κουκκίδα που εστιάζεται στην εσωτερική πλευρά της κυτταρικής μεμβράνης γίνεται αντιληπτή από φωτοευαίσθητα μόρια, τα οποία κατευθύνουν την κίνηση του φωτοσυνθετιού βακτηρίου (!!!)]

H παρουσία όμως οξυγόνου σε τέτοια ποσότητα στη γήϊνη ατμόσφαιρα που πυροδότησε την έκρηξη ζωής στον πλανήτη, οφείλεται, σύμφωνα με τους επιστήμονες, σε δυο μεγάλες οξειδώσεις του, οι οποίες σχετίζονται άμεσα με δυο τεράστιες οικολογικές καταστροφές, συγκεκριμένα παγετώνες, που κάλυψαν ολοκληρωτικά τη γη και την κατέστησαν κυριολεκτικά μια “χιονόμπαλα”.